\v 4 تا اَبدالآباد تی خیمه میَأن ساکن بوم و تی بالانِ سایه جیر پناه گیرم. \v 5 چره کی خدا تو می نذرانَ بیشتَأوسته ای و برکاتی یَ می نصیب بوکوده ای کی اوشَأنَ کسانی یَ بخشی کی تی جَه ترسد.
See in Reader