\v 2 گرفتاری موقع خداوندِ جَه کمک خَأیم، همۀ شب می دسَ اونِ طرف درازَ کونم و تا می دوعایَ مستجاب نوکونه آرامَ نوبوم. \v 3 خدایَ یاد اَورم و جی حسرت آه کشم، وختی به فکرَ شوم پریشانَ بوم.