\v 7 خداوندا، می دوعایَ بیشتَأو و مرَه رَحم بفرما و می دوعایانَ مُستجاب بوکون. \v 8 تو بفرماستی می طالب بیبید، ای خداوند، جی تَه دیل گویم کی تی طالبم.