\v 6 می دوشمنان مرِه دام بنَأد تا مرَه گرفتارَه کوند، می جان، غم و غصه جَه خمَ بوسته دَأره. اوشَأن می راه سر چاهی بکدد ولی خودشَأن دکفدد اونِ دورون.
See in Reader