\v 2 می جان خداوندِه وجودِه رِه شادمانی کونه، افسرده دیلان بیشتَأود خوشحالَ بود. \v 3 بأئید می مرَه خداوندِه عظمتَ اعلام بوکونیم، بأئید اونِ نامَ ستایش بوکونیم.