\v 20 ولی شروران هلاکَ بود. خداوندِه دوشمنان صحرا گُل مَأنستَأن بزودی جی میَأن شُد و دودِ مَأنستَأن محوَه بود. \v 21 آدمِ شرور قرض گیره ولی پسَ نده، ولی آدمِ صالح سخاوتمندی اَمرَه بخشه.