\v 18 تو اوشَأنَ پرتگاه لغزنده جَه بنَه دَأری تا بکفد و نابودَه بود. \v 19 بله، اوشَأن ایتَه لحظه میَأن فهمد و جی ترس میرد. \v 20 اوشَأن آدمی خوابَ مَأند کی صبح جی خاطر شِه. ای خداوند وختی تو ویریزی اوشَأن محو و نابودَه بود.