\v 9 خداوندِه صدا سروِ دارانَ لرزَأنه و جنگلانَ بی برگ کونه. اونِ معبدِ دورون همه ندا کوند، جلال بر خداوند. \v 10 خداوند توفانِ آبِ رو بینیشته، خداوند ایتَه پادشاه مَأنستَأن نیشته، تا اَبدالآباد.