\v 15 هر روز می دوشمنانِ تُهمتانِ وَسی خجالت زده بوم و همیشه می سر  بیجیره، \v 16 می بدخواهانِ فُحش و ملامتانِ وَسی، رسوا و شرمنده یم. \v 17 همۀ اَ اتفاقان اَمی سر بأمو ولی ترَه فراموشَ نوکودیم و اون عهدی کی اَمی اَمرَه دوسته بوئی یَ جی خاطر نوبوردیم.