\c 11 \v 1 خداوندَه توکل دَأرم، پس چره مرَه گوئید پرنده مَأنستَأن فرار بوکون کوه  جُر. \v 2 چون شریران خوشَأنِ کمانَ بدس بیگیفتد و تیرَ بنَه دَأرد اونِ میَأن تا تَأوَأدد دوروستکارانِ طرف.