\v 26 فقیران هر چقد کی بخَأید خورد و سِئرَ بود، کسانی کی خداوندِ طالبد اونَ ستایش کوند، شیمی دیلَأن تا اَبدالآباد زنده بمَأنه. \v 27 همۀ جهانِ مردمان خداوندَه به یاد اَورد، همۀ قومَأن و اُمتَأن اونِ طرف وَأگردد و اونَ پرستش کوند.