\v 2 ای آدمیَأن، تا کی مرَه بی حُرمتی کونید؟ تا کی باطلِ چیزَأنَ دوس دَأرید و دوروغِ دونبال شید؟ \v 3 بدَأنید کی خداوند دوروستکارانَ خورِه سیوایَ کوده.
وختی اونَ دخَأنم اون ایشتَأوه.