glk_psa_text_reg/30/06.txt

\v 6 وختی اَمنیتِ میَأن ایسَه بوم خودمَ بوگوفتم، من هیچموقع شکست نوخورم. \v 7 خداوندا، تو مرَه لطف دَأشتی و کوه مَأنستَأن می پوشت ایسَأبی، اما وختی تی رویَ می جَه بوپوشَأنِه ایی من پریشانَ بوستم. \v 8 ای خداوند، تی درگاهَ ناله بوکودم و ترَه التماس بوکودم.