gl_mrk_text_reg/04/38.txt

\v 38 Él estaba na popa, durmindo enriba dun cabezal. E o espertaron dicindo: Mestre, non che importa que esteámos a piques de morrer? \v 39 El espertou , e reprendeu ao vento e dixo ao mar:  Silencio!, Acouga! E os ventos sosegárnose e oubo unha calma total.