Tue Mar 01 2022 19:10:15 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)
This commit is contained in:
commit
81842d0fad
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 4 \v 1 Cando o Señor entendeu que os fariseos ouviran que el facía e bautizaba máis discípulos que Xoan \v 2 ( aínda que Xesús non bautizaban senón os seus discípulos) \v 3 el deixou Xudea e voltou para Galilea.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 4 Pero precisaba pasar por Samaria. \v 5 Entón chegou a unha cidade de Samaria, chamada Sicar, xunto á herdanza que Xacob lle dera ao seu fillo Xosé
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 6 Alí encontrábase o pozo de Xacob. Jesús estaba canso do camiñar e sentouse ao carón do pozo. Era chegando a hora sexta \f contra a 12 da mañán para nós\f*. \v 7 Unha muller samaritana veu sacar auga, e Xesús lle dixo "Dame un pouco de auga para beber". \v 8 Porque os seus discípulos foran á cidade para mercar comida.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 9 Entón a muller samaritana díxolle: sendo tí xudeo, como é que me pides que che dé de beber, ao saber que son muller samaritana?. Porque os xudeos e os samaritanos non se levan ben. \v 10 Xesús contestoulle a ela: "se soubeses do regalo de Deus, e quen é o que che dí: "dame de beber"; tí pediríaslle a el, e el daríache auga viva.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 11 A muller respondeulle: " Señor, non tes con que sacala, e o pozo é fondo. Entón, onde tes o auga viva?. \v 12 Es tí maior que o noso pai Xacob, que nos deu este pozo, e do que bebeu el, os seus fillos e os seus animais?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 13 Xesús respondeulle e díxolle: calquera bebendo desta auga terá sede outra vez. \v 14 Porén, ao beber da auga que eu lle dou, non voltará ter sede, senón que a auga que eu lle dou, fará nel unha fonte de auga, que mana auga para vida eterna
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 15 A muller díxolle a e´: "Señor dame desa auga para que eu non teña sede e non teña que vir aquí a sacala. \v 16 Xesús díxolle:" Vai chamar ao teu marido e logo ven"
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 A muller contestoulle: Non teño home. Xesús respondeulle: dixeches ben: non teño home. \v 18 Porque tiveches cinco maridos e o que agora tes, non é o teu home; nesto dixeches a verdade.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 19 A muller díxolle: Señor tí es profeta. \v 20 Os nosos pais adoraron nesta montaña, pero tí dis que o lugar onde a xente debe adorar é Xerusalén.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 21 Díxolle Xesús: "muller cre en min, que a hora virá, cando nen neste monte, nen em Xerusalen, adoraredes ao Pai. \v 22 Vós adorades o que non sabedes; nós adoramos o que sabemos, porque a salvación ven dos xudeos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 23 Mais a hora chega, e agora é, cando os adoradores verdadeiros adorarán ao Pai en espíritu e verdade, porque o Pai está na procura de persoas así, para que o adoren. \v 24 Deus é espíritu, e as persoas que o adoran deben adoralo en espíritu e verdade."
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 25 A muller díxolle: "eu sei que o Mesías (que se chama Cristo) vai vir. Cando veña, ha nos explicar todas as cousas." \v 26 Xesús díxolle: Eu son, o que fala contigo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 27 Nese intre os seus discípulos voltaron. E pareceulles maravilloso de que falara cunha muller, pero ningún lle preguntou: que lle queres? ou por que falas con ela?
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 28 Entón a muller deixou a súa ola, foi á cidade e díxolle aos homes. \v 29 Vinde e ollade a un home que me dixo todo o que tiña feito. Será éste o Cristo?. \v 30 Eles saíron da cidade e foron xunto cara el.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 31 Nese intre, os discípulos rogábanlle dicindo: "Rabí, come". \v 32 Pero el díxolles: Teño unha comida para comer que vós non sabedes. \v 33 Por tanto, os discípulos decían entre eles: Alguén lle traería algo para comer?.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 34 Xesús díxolles: a miña comida é cumprir a vontade de quen me enviou e realizar a súa obra. \v 35 Non decides vós: " Aínda faltan catro meses para que veña a seitura?. Dígovolo agora: Ollade ben cos vosos ollos e mirade que os eidos están brancos para a seitura. \v 36 Pois o que recolle ten a súa paga e recolle froito para vida eterna, para que o que sementa e o que fai a seitura gocen xuntos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 37 Neste caso é verdadeiro o refrán: un sementa e outro colleita. Eu envieivos a seiturar o que non tiñades traballado; \v 38 outros xa o traballaron antes, e vos participades no seu traballo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 39 E moitos samaritanos daquela cidade creron nel pola palabra da muller que lles deu testemuña: díxome todo o que tiña feito. \v 40 Así que cando os samaritanos viñeron a el, rogábanlle que ficara con eles; e ficou alí dous días.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 41 E moitos máis creron nel pola súa palabra. \v 42 E decíanlle á muller: xa non acreditamos só polo que ti nos tes dito, porque nós mesmos ouvímolo del, e sabemos que este é en verdade o Salvador do mundo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 43 Pasados dous días marchou dalí para Galilea. \v 44 Porque Xesús mesmo dira testemuña de que a un profeta non se lle honra na súa terra. \v 45 Así, cando chegou a Galilea acollérono, pois tiñan visto todo o que fixera na festa, en Xerusalem; porque eles tamén foran á festa
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 46 Veu, pois, Xesús outra vez a Caná de Galilea, onde da auga fixera viño. E había un oficial do rei que tiña un fillo doente en Capernaum. \v 47 Cando ouviu que Xesús chegara de Xudea a Galilea, foi xunto el, e rogoulle que baixase para curar ao seu fillo, que estaba á morte
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 48 Díxolle entón Xesús: senón vírades sinais e milagres, non creeredes. \v 49 O oficial díxolle: Señor, baixa antes de que o meu fillo morra. \v 50 Díxolle Xesús: marcha, o teu fillo vive. E o home acreditou na palabra que Xesús lle dixera, e marchou.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 51 Cando el ía baixando, o seus servos saíron ao seu encontro e lle diron as novas decindo: o teu fillo vive. \v 52 Así el preguntoulles a hora na que comezou a mellorar. E dixéronlle: onte ás sete deixou de ter febre.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 53 Entón o pai decatouse de que esa fora a hora na que Xesús dixera: O teu fillo vive, e creu nel con todos os da casa. \v 54 Xesús fixo esta segunda sinal cando ía de Xudea a Galilea.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 4
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 5 \v 1 \v 4 Despois destas cousas, houbo unha festa entre os xudeos, e Xesús subiu a Xerusalem. \v 2 E hai en Xerusalem , perto da porta das ovellas, un tanque, de nome Betesda en hebreo, e posúe cinco alpendres. \v 3 Nestos descansaba unha morea de doentes, cegos, coxos e paralíticos, agardando o movemento da auga. Porque crían que un anxo baixaba cada certo tempo ao tanque e remexía a auga; e o primeiro que entraba no tanque, despois de que a auga se movera, ficaba san de calquera doenza que tivese.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 5 E había alí un home que levaba doente trinta e oito anos seguidos. \v 6 Cando Xesús o viu deitado, soubo que levaba así moito tempo, e díxolle: Queres sanar?.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Señor, respondeulle o doente, non teño quen me meta no tanque cando remexen a auga; e mentres eu vou, outro baixa antes ca min. \v 8 Díxolle Xesús: érguete, colle a túa cama, e anda.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 9 E decontado o home sanou; e colleu a súa cama e andou. E era día de repouso\f(era un sábado)\f*
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 10 Entón os xudeos dixéronlle ao que fora curado: é día de repouso\f(era un sábado)\f*, a lei non che permite que leves a túa cama. \v 11 El respondeulles: aquel que me sanou, el mesmo me dixo: colle a túa cama e anda.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 12 Entón preguntáronlle: quen foi o que che dixo: colle a túa cama e anda?. \v 13 E o que fora curado non sabía que fose, porque Xesús xa se afastara da xente que había naquel lugar.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 Despois topouno Xesús no Templo e díxolle: decátate de que fuches sanado; non peques máis para que non che aconteza algunha cousa pior. \v 15 O home marchou, e foi co conto aos xudeos de que fora Xesús o que o sanara
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 16 E por esta causa, os xudeos perseguían a Xesús e buscaban de matalo, porque facía cousas no día de repouso\f(era un sábado)\f* \v 17 E Xesús respondeulles: Meu Pai até agora traballa, e eu traballo tamén. \v 18 Por iso os xudeos, aínda máis, buscaban oportunidade de matalo , porque non só rachaba o día de repouso\f(era un sábado)\f*, senón que tamén dicía que Deus era o seu propio Pai, facéndose igual a Deus.
|
|
@ -35,7 +35,8 @@
|
|||
"translators": [
|
||||
"Jaime",
|
||||
"Jaime Fernandez Garrido",
|
||||
"jaime"
|
||||
"jaime",
|
||||
"Jose Luis Fernandez Diaz"
|
||||
],
|
||||
"finished_chunks": [
|
||||
"front-title",
|
||||
|
@ -87,6 +88,37 @@
|
|||
"03-27",
|
||||
"03-29",
|
||||
"03-31",
|
||||
"03-34"
|
||||
"03-34",
|
||||
"04-title",
|
||||
"04-01",
|
||||
"04-04",
|
||||
"04-06",
|
||||
"04-09",
|
||||
"04-11",
|
||||
"04-13",
|
||||
"04-15",
|
||||
"04-17",
|
||||
"04-19",
|
||||
"04-21",
|
||||
"04-23",
|
||||
"04-25",
|
||||
"04-27",
|
||||
"04-28",
|
||||
"04-31",
|
||||
"04-34",
|
||||
"04-37",
|
||||
"04-39",
|
||||
"04-41",
|
||||
"04-43",
|
||||
"04-46",
|
||||
"04-48",
|
||||
"04-51",
|
||||
"04-53",
|
||||
"05-01",
|
||||
"05-05",
|
||||
"05-07",
|
||||
"05-09",
|
||||
"05-14",
|
||||
"05-16"
|
||||
]
|
||||
}
|
Loading…
Reference in New Issue