bqi_mat_text_reg/16/24.txt

\v 24 اوسو وِ شاگردا خوش گُو، هر کی ایخو اِز مو پیرَوی بُکنه،وا خُوشن اِنکار بُکنه و چُو دارِشن وَرداره وُ دیندا مو بیاهه. \v 25 چونکه هر کی بُخوهه جون خُوشِن نجات به،هُون اِز دست اِیه، اما هَرکی وِ خاطر مو جونِشن اِز دست به، هُون وِ دست ایاره. \v 26 چه سود سی آدمی داره که همه دنیان بُره اما جونِشن اِز دست به؟یا آدمی سی وِ دست اِوردَن جون خوش چه فَدا ایکُنه؟