bqi_mat_text_reg/04/21.txt

\v 21 \v 22 وقتی مین رَه هِی رَه دوتا گُو دیَن اَندِی یعوب کُر زِِبدی، وِِ گُوش یوحنان دی که وا بُوشون زبدی مین کَلک بیِن و هی توراشون آماده ایکِردِن؛ جار هُونَم زِِی. اونو هَم تُندی قایق و بُوشُون وِِل کِردِن و دینداش وَستِن وِِ رَه.