1 line
643 B
Plaintext
1 line
643 B
Plaintext
Ҳамчунин ба назди Исо одамони зиёдеро, ки бо девдор буданд оварданд. Исо ба девҳо амр мекард, ки аз онҳо онҳоберун шаванд ва онҳо берун шуданд. Девҳо бисер вақт фарёд мезаданд: "Ту Писари Худо ҳастӣ"! Аммо Ӯ ба онҳо манъ кард, ки дар бораи кӣ будани худ сухан ронанд. Мардуми зиёде дар ҳайрат монданд ва Худоро барои қудрат ва қудрати Исо ситоиш мекарданд. |