See in Reader
Thu Sep 02 2021 19:26:57 GMT+0500 (Tajikistan Time)
This commit is contained in:
MaxTJ
commit
56f22df19c
|
|
@ -0,0 +1,2 @@
|
|||
Исроилиён бо хурсандӣ аз Миср баромадан. Онҳо дигар ғулом набуданд ва ба тарафи Замини Ваъдашудаи Худо мерафтанд.
|
||||
Мисриён ба исроилиён ҳар чизе, ки онҳо талаб кардан додан, ҳатто тилло, нуқра ва дигар ҷавоҳирот. Баъзе одамон аз дигар халқҳо ба Худо бовар кардан ва бо исроилиён ҳамроҳ шудан вақте ки онҳо аз Миср мебаромаданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо ҳамеша бо онҳо буд ва онҳоро роҳнамои мекард. Онҳо бояд танҳо аз пушти Ӯ мерафтанд. Рӯзона Худо пеш пеши онҳо дар сутуни абр мерафт ва шабона дар сутуни оташ.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Баъди якчанд руз фиръавн ва халқи ӯ аз фикри худ баргаштанд. Онҳо хостанд. ки исроилиён аз нав ғулом шаванд. Барои ҳамин аз пушти исроилиён рафтанд. Инро Худо чунин кард, то ин ки ҳама бубинанд. ки Ӯ Яҳува аст. ки Ӯ аз фиръавн ва ҳамаи худоёни мисрӣ пурқуваттар аст.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Вақте ки исроилиён диданд ки ба тарафи онҳо лашкарӣ мисри меояд, онҳо фаҳмиданд ки мобайни лашкарӣ мисрӣ ва баҳри Сурх дар қапқон ғалтидан. Онҳо хело тарсиданд ва ба Мӯсо гуфтанд: "Хуб мешуд, ки мо ғуломони мисриён мемондем. акнун дар ин биёбон мемурем"!
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби Хуруҷ боби 12:33-15:21 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
12. Хуруҷ
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Баъд, аз он ки Худо Исроилиёнро аз мобайни дарёи Сурх гузаронд Ӯ онҳоро бо биёбон ба кӯҳе ки Сино ном дошт бурд. Махсусан дар ҳамин кӯҳ Мӯсо буттаи фурӯзонро дида буд. Халқ хаймаҳои худро дар домани ин кӯҳ гузоштанд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо ба Мӯсо ва ба тамоми халқи Исроил гуфт: "Агар шумо Маро гӯш кунед ва аҳде, ки Ман бо шумо баста истодаам нигоҳ доред, пас шумо моликияти қимматбаҳои Ман мешавед, шоҳигарии коҳинон ва халқи муқаддас барои Ман".
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо ба Мӯсо гуфт, ки халқро барои рӯзи сеюм барои мулоқот бо Ӯ омода ва пок созад. Халқ ба ин вохӯрӣ ду рӯз омодагӣ диданд. Дар рӯзи сеюм, Худо ба болои кӯҳи Сино омад. Омадани Ӯ бо раъду барқ, дуд ва овози баланд карнайҳо ҳамроҳӣ мекард. Худо Мӯсоро даъват кард ва Мӯсо ба кӯҳ баромад.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Дар кӯҳи Сино Худо бо халқ аҳд баст ва ба онҳо Даҳ Аҳкомро дод. Ӯ гуфт: «Ман Худованд Худои ту ҳастам. Ман шуморо аз ғуломии Миср наҷот додам. Ба худоёни дигарро парастиш накунед».
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби Хуруҷ боби 19-34 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
13. Аҳди Худо бо Исроил
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Вақте ки Худо ба исроилиён ҳама қонунҳоеро дод, ки онҳо бояд дар як аҳд бо Ӯ иҷро мекарданд, Ӯ онҳоро аз кӯҳи Сино дур кард. Худо пешопеши халқ дар сутуни абр мерафт ва халқ аз паси Ӯ мерафтанд. Ӯ мехост онҳоро ба Замини Ваъдашуда, ки Қанъон ном дошт биёрад.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо ба Иброҳим, Исҳоқ ва Яқуб ваъда дод, ки Замини Ваъдашударо ба наслҳои онҳо хоҳад дод, аммо дар он вақт қавмҳои гуногун дар он ҷо зиндагӣ мекарданд. Онҳоро қанъониён меномиданд. Қанъониён ба Худо саҷда намекарданд ва ба Ӯ итоат намекарданд. Онҳо худоёни бардурӯғро парастиш мекарданд ва корҳои бадро зиёд мекарданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо ба исроилиён гуфт: «Вақте ки шумо ба Замини ваъдашуда медароед, шумо бояд ҳамаи қанъониёнро нест кунед. Бо онҳо иттифоқ нашавед ва бо онҳо никоҳ накунед. Шумо бояд ҳамаи буттҳои онҳоро несту нобуд кунед. Агар шумо мувофиқи гуфти Ман амал накунед, пас на ба Ман, балки ба буттҳои онҳо саҷда хоҳед кард».
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Вақте ки исроилиён ба сарҳади Қанъон наздик шуданд, Мӯсо дувоздаҳ мардро интихоб кард, ки яке аз ҳар як хонадони Исроил буд. Вай ин одамонро барои аз назар гузаронидани замин фиристод, то ки он чи тавр аст. Онҳо бояд дар бораи қанъониён маълумот мегирифтанд, то бифаҳманд, ки онҳо пурқувват ҳастанд ё заиф.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби Хуруҷ боби 16-17: Ададҳо 10-14: 20: 27: Такрори Шариат 34 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
14. Саргардонӣ дар биёбон
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Инак вакте расид ки исроилиён ба Замини Ваъдашудаи Худо -Қанъон ворид шаванд. Дар он сарзамин шаҳре буд, ки Ериҳӯ ном дошт. Онро деворҳои мустаҳкам муҳофизат мекарданд. Еҳушаъ ибни Нун ду ҷосусро ба Ериҳӯ фиристод. Дар он шаҳр фоҳишае бо номи Раҳоб буд. Вай ҷосус дар хонаи худ пинҳон кард ва баъдтар ба онҳо кӯмак кард, ки аз шаҳр фирор кунанд. Вай ин корро аз он сабаб кард, ки ба қудрати Худои исроилиён бовар дошт. ҷосус ваъда доданд, ки вақте исроилиён Ериҳуро нест карданд, Раҳоб ва оилаи ӯро муҳофизат хоҳанд кард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Барои дохил шудан ба Замини Ваъдашуда, исроилиён маҷбур буданд аз дарёи Ӯрдун гузаранд. Худо ба Еҳушаъ ибни Нун гуфт: "Бигзор аввал коҳинон равад". Ҳамин ки коҳинон ба дарёи Ӯрдун даромаданд, об ҷорӣ нашуд ва исроилиён тавонистанд ба соҳили дигар дар хушкӣ гузаранд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Пас аз он ки одамон аз дарёи Ӯрдун гузаштанд, Худо ба Еҳушаъ, ибни Нун гуфт, ки барои ҳамла ба шаҳри пурқудрати Ериҳӯ омода шавад. Худо ба Еҳушаъ ибни Нун фармуд, ки рӯзе як маротиба дар давоми шаш рӯз шаҳрро давр занад. Коҳинон ва лашкарон ба амри Худо итоат карданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо инчунин гуфт, ки дар рӯзи ҳафтум исроилиён бояд шаҳрро ҳафт маротиба давр зананд. Пас аз он, коҳинон бояд карнай навохта ва мардум баланд дод зананд. Он гоҳ деворҳои Ериҳӯ фурӯ хоҳанд рехт ва онҳо шаҳрро ишғол хоҳанд кард. Исроилиён маҳз ҳамин тавр карданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби Еҳушаъ ибни Нун бобҳои 1-24 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
15. Замини Ваъдашуда
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Пас аз марги Еҳушаъ ибни Нун, исроилиён итоати Худоро бас карданд ва қонунҳои Худоро риоя накарданд. Исроилиён халқҳои боқимондаро аз Қанъон пеш накарданд ва ба ҷои Яҳува, Худои ҳақиқӣ, ба худоёни канъонӣ ибодат карданро сар карданд. Исроилиён подшоҳ надоштанд ва аз ин рӯ ҳар кас он чизеро, ки барои худ дуруст меҳисобид, мекард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Вақте ки исроилиён якчанд сол ба Худо итоат накарданд, Ӯ онҳоро ҷазо дод ва онҳоро ба душманони худ, халқҳои ҳамсоя супурд. Душманон исроилиёнро мағлуб карданд, моликияти онҳоро ғорат ва хароб карданд ва бисёре аз онҳоро куштанд. Ниҳоят, пас аз солҳои зулм исроилиён тавба карданд ва аз Худо хоҳиш карданд, ки онҳоро аз душманонашон озод кунад. Ин борҳо такрор шуда буд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ҳар дафъае ки исроилиён тавба мекарданд, Худо онҳоро наҷот медод. Ӯ ба онҳо довар дод, ки ба душманони онҳо муқобилат мекард ва мардумро озод мекард. Сипас дар кишвар сулҳ ҳукмфармо шуд ва довар бар мардум одилона ҳукмронӣ кард. Худо барои кӯмак ба исроилиён бисёр доварони гуногунро фиристод. Яке аз ин доваронро Худо пас аз он фиристод, ки ба мидёниёни ба миллати ҳамсоя душманӣ карда, исроилиёнро мағлуб кард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Дар давоми ҳафт сол, мидёниён тамоми ҳосилро аз исроилиён гирифтанд. Исроилиён бо тарси доимӣ зиндагӣ мекарданд ва дар ғорҳо пинҳон мешуданд то мардуми Мидён онҳоро наёбанд. Ниҳоят, онҳо ба Худо рӯй оварданд ва ба Ӯ барои наҷот дуо гуфтанро сар карданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби Доварон бобҳои 1-3: 6-8 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
16. Доварон
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Аввалин подшоҳи Исроил Шоул буд. Ӯ қоматбаланд ва зебо буд ва мардум ӯро дӯст медоштанд. Дар солҳои аввали ҳукмронии худ бар Исроил, Шоул подшоҳи хуб буд. Аммо баъд ӯ хашмгин шуд ва итоати Худоро бас кард. Аз ин рӯ Худо ба ҷои ӯ шахси дигареро подшоҳ интихоб кард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо Довуд ном исроилии ҷавонро интихоб кард ва ӯро барои подшоҳ шудан бади Шоул омода кард. Довуд чӯпоне аз шаҳри Байт -Лаҳм буд. Вақте ки Довуд гӯсфандони падарашро мечаронд ӯ маҷбур мешуд, ки ҳам шер ва ҳам хирсро, ки ба гӯсфандон ҳамла мекарданд, бикушад. Довуд марди хоксор ва одил буд. Ӯ ба Худо таваккал мекард ва ба Ӯ итоат мекард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Вақте ки Довуд ҳанӯз ҷавон буд, ӯ бо Ҷолёт бо бузургҷусса ҷангид. Ҷолёт як ҷанговари хеле қавӣ ва ботаҷриба буд, баландии ӯ қариб се метр буд! Аммо Худо ба Довуд кӯмак кард, ки Ҷолётро бикушад ва Исроилро наҷот диҳад. Баъд аз ин, Довуд бар душманони Исроил пирӯзиҳои зиёд ба даст меовард. Вай як ҷанговари бузург шуд ва лашкари Исроилро борҳо ба ҷанг мебурд. Исроилиён Довудро дӯст медоштанд ва онҳо ӯро ситоиш мекарданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Мардум Довудро чунон дӯст медоштанд, ки Шоул ба ӯ ҳасад бурд ва ӯро ҳамчун рақиб дид. Ва Шоул қарор қабул кард, ки ӯро бикушад, ва Довуд ба биёбон гурехт, ки дар он ҷо аз Шоул ва сарбозонаш пинҳон шавад. Як рӯз Шоул ва сарбозонаш Довудро ҷустуҷӯ мекарданд. Вай ба ғоре, ки Довуд пинҳон шуда буд, ворид шуд, аммо ӯро надид. Довуд аз қафои Шоул даромада, домани ҷомаи ӯро бурид. Баъдтар, вақте ки Шоул аллакай ғорро тарк кард, Довуд Шоулро ҷеғ зада, дар дасташ домани буридаи ҷомаашро нишон дод. Ҳамин тавр Шоул фаҳмид, ки Довуд ӯро барои подшоҳ шуданаш куштани нест ҳарчанд чунин имконият дошт.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби 1 уми Подшоҳон бобҳои 10: 15-19: 24: 31: 2 ми Подшоҳон 5: 7: 11-12 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
17. Аҳди Худо бо Довуд
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Шоҳ Довуд 40 сол ҳукмронӣ кард. Пас аз маргаш писараш Сулаймон бар Исроил ҳукмронӣ кард. Худо ба Сулаймон рӯ овард ва пурсид, ки чӣ бештар мехоҳад. Сулаймон аз Худо хоҳиш кард, ки ба ӯ хирадманди ато кунад, то мардумро идора кунад. Ин ба Худо писанд омад ва Сулаймонро хирадмандтарин одами ҷаҳон гардонд. Ба ғайр аз он ки Худо Сулаймонро ҳокими хеле доно сохт, Худо ӯро хеле бой кард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Дар Ерусалим Сулаймон маъбадеро сохт, ки падараш Довуд мехост онро созад. Дар давоми умри худ Довуд барои сохтмони он мавод ҷамъ мекард. акнун мардум Худоро дар маъбад парастиш мекарданд ва ба Ӯ дар он ҷо қурбонӣ меоварданд, на дар хаймаи ҷамомад. Худо дар маъбад ҳузур дошт ва дар он ҷо бо қавми Худ буд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Нигоҳ накарда ба он, ки Сулаймон хирадманд буд, вай ба Худо итоат накард ва бо занони миллатҳои бегона издивоҷ кардан гирифт, ки Худо бо онҳо издивоҷо карданро манъ кардааст. Бисёре аз ин занон худоёни худро бо худ оварда, ба онҳо саҷда мекарданд. Ва ҳангоме ки Сулаймон пир шуд, ӯ низ ба парастиши худоёни онҳо сар кард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Барои ин Худо аз Сулаймон хашмгин шуд ва гуфт, ки ӯро бо тақсим кардани халқи Исроил ба ду салтанат ҷазо хоҳад дод. Ин пас аз марги Сулаймон рӯй медиҳад.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби 3 юми Подшоҳон бобҳои 1-6: 11-12 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
18. Подшоҳии тақсимшуда
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо борҳо ба исроилиён пайғамбар фиристодааст. Пайғамбарон каломи Худоро мешуниданд ва ба мардум мерасонданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Вақте ки Аҳъоб дар Исроил ҳукмронӣ мекард, Илёс -пайғамбар дар Исроил зиндагӣ мекард. Аҳъоб марди бад буд. Ӯ мардумро ташвиқ кард, ки ба худои козибе бо номи Баал ибодат кунанд. Илёс ба Аҳъоб гуфт: "Ҳамчун ҷазо барои парастиши бутҳо дар Исроил, борон ё шабнам нахоҳад буд, то даме ки ман фармон надиҳам ки бори дигар борон борад". Инро шунида Аҳъоб аз Илёс чунон хашмгин шуд, ки қарор қабул кард ки ӯро бикушад.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Сипас Худо ба Илёс гуфт, ки ба ҷои хилвате рафта, аз Аҳъоб пинҳон шавад. Илёс ба ҷӯйе рафт, ки Худо ӯро оварда буд. Ҳар рӯз, субҳу шом, зоғҳо ба Илёс нону гӯшт меоварданд. Он вақт Аҳъоб ва лашкари ӯ Илёсро меҷустанд, аммо ёфта наметавонистанд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Дере нагузашта ҷӯй хушк шуд, зеро борон набуд. Сипас Илёс бо амри Худо ба кишвари ҳамсоя рафт. Дар он ҷо як бевазани камбағал бо писараш зиндагӣ мекард. ғизоҳои Онҳо қариб тамом мешуд, зеро дар кишвар ҳосил набуд. Аммо онҳо Илёсро нигоҳубин мекарданд ва Худо онҳоро бо ғизо таъмин кард: орд ва равған дар зарфҳо тамом намешуданд, то он даме ки Худо ба замин борон фиристод. Аз ин рӯ, нигоҳ накарда аз хушксолӣ ва гуруснагӣ дар кишвар, онҳо ҳамеша ғизо доштанд. Ин тақрибан се сол идома ёфт.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Инак, Худо ба Илёс хабар дод, ки боз борон меборад. Худо ба Илёс гуфт, ки ба Исроил баргардад ва ба Аҳъоб биравад. Илёс назди подшоҳ рафт. Ӯро дида, подшоҳ Аҳъоб гуфт: "Ин аст он касе, ки ба Исроил бало овард". Илёс ба вай ҷавоб дод: «Ту будӣ, ки ба Исроил мусибат овардӣ! ту Худованд Худои ҳақиқиро тарк карда, Баалро парастиш карди. Ҳамаи сокинони Исроил ва анбиёи худоёни козибро дар кӯҳи Кармил ҷамъ кун."
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби 3 юми Подшоҳон бобҳои 16-18: 4 уми Подшоҳон 5: Ирмиё 38 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
19. Пайғамбарон
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ҳарду подшоҳи, Исроил ва Яҳудо, бар зидди Худо гуноҳ карданд. Онҳо аҳдеро, ки Худо бо онҳо дар кӯҳи Сино баста буд, вайрон карданд. Худо борҳо ба назди мардум паёмбаронро фиристод, то тавба кунанд ва дубора ба Ӯ ибодат кунанд, аммо онҳо аз итоати Ӯ худдорӣ карданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Барои итоат накардан, Худо ҳардуи ин подшоҳиро ҷазо дод ва ба душманони онҳо иҷозат дод, ки онҳоро нест кунанд. Дар он айём яке аз кишварҳои тавоно Ашшурия буд. Ашшуриён ба дигар халқҳо хеле бераҳмона муносибат мекарданд. Онҳо ба Исроил ҳамла карданд ва ин подшоҳиро ба даст гирифтанд. Ашшуриён дар подшоҳии Исроил одамони зиёдеро куштанд, ҳама чизи арзишмандро гирифтанд ва қисми зиёди кишварро сӯзонданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Илова бар ин, ашшуриён ҳамаи ҳокимон, ҳамаи ҳунармандон, инчунин одамони сарватмандро гирифта, ба Ашшур бурданд. Танҳо одамони хеле камбизоат дар Исроил монданд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китоби 4 уми Подшоҳон бобҳои 17: 24-25: 2 юми Воиз 36: Езро 1-10: Наҳамё 1-13 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
20. Асири ва бозгашт
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Вақте ки Худо ҷаҳонро офарид, вай медонист, ки дар ояндаи Масеҳро ба ҷаҳон мефиристад. Худо инро ба Одаму Ҳавво ваъда дод. Ӯ гуфт, ки насле аз Ҳавво таваллуд мешавад, ки сари морро хоҳад куфт. Ин мор Шайтон буд. Вай мисли мор зоҳир шуд ва Ҳавворо фиреб дод. Ва ҳангоме ки Худо гуфт, ки насли Ҳавво сари морро хоҳад куфт, Ӯ дар назар дошт, ки Масеҳ, ки меояд, дар охир Шайтонро нест хоҳад кард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо ба Иброҳим ваъда дод, ки тавассути ин насл ҳамаи халқҳои ҷаҳон баракат хоҳанд ёфт. Худо ин баракатро вақте иҷро мекунад, ки Масеҳро дар оянда мефиристад. Масеҳ одамонро аз ҳамаи халқҳои ҷаҳон аз гуноҳ наҷот хоҳад дод.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Худо ба Мӯсо ваъда дод, ки дар оянда боз як пайғамбареро мисли Мӯсо мефиристад. Пас Худо бори дигар ваъда дод, ки Масеҳро мефиристад.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Инчунин, Худо ба шоҳ Довуд ваъда дод, ки яке аз наслҳои ӯ Масеҳ хоҳад буд. Худо гуфт, ки ин Насл Подшоҳ хоҳад буд ва то абад бар халқи Худо ҳукмронӣ хоҳад кард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз китобҳои ва бобҳои зерин Ҳастӣ 3:15; 12:1-3; Такрори Шариат 18:15; 2 юми Подшоҳон 7; Ирмиё 31; Ишаъё 59:16; Дониёл 7; Малоки 4:5; Ишаъё 7:14; Михай 5:2; Ишаъё 9:1-7; 35:3-5; 61; 53; Забур 21:19; 34:19; 68:5; 40:10; Закарё 11:12-13; Ишаъё 50:6; Забур 16:10-11 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
21. Худованд Масеҳро ваъда медиҳад
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Дар замонҳои пеш Худо бо пайғамбарони худ сухан мегуфт, то каломи Ӯро ба мардум расонад. Аммо баъд 400 соли хомӯшӣ фаро расид, ки дар давоми он Ӯ ба одамон чизе нагуфт. Ва он гоҳ рӯзе Худо фариштаеро назди коҳин бо номи Закарё фиристод. Закарё ва занаш Элисобаъ Худоро ҷалол доданд. Ҳардуи онҳо аллакай пиронсол буданд ва фарзанд надоштанд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ҳангоме ки ӯ дар маъбад хизмат мекард, фариштае назди Закарё омад ва гуфт: «Зани ту писар таваллуд хоҳад кард. Шумо ӯро яҳё меномед. Худо ӯро аз Рӯҳулқудс пур хоҳад кард ва яҳё одамонро ба омадани Масеҳ омода хоҳад кард"! Закарё ҷавоб дод: «Ман аз куҷо медонам, ки ин иҷро хоҳад шуд? Охир ману занам хеле пир шудаем, ки фарзанддор шавем"!
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз Инҷили Луқо боби 1 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
22. Таваллуди Яҳё
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Марям бо марди одил бо номи Юсуф издивоҷ карда буд. Вақте ки ӯ фаҳмид, ки Марям ҳомиладор аст, вай раҳмаш омад ва қарор кард, ки пинҳонӣ алоқаро бо вай қатъ кунад то аз ошкоро шарманда нашавад. Аммо, пеш аз он ки ин корро анҷом диҳад, фариштае дар хобаш ба наздаш омада, бо вай сухан гуфт.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Фаришта гуфт: «Юсуф аз издивоҷ бо Марям натарс. Кӯдак дар батни вай аз Рӯҳулқудс аст. Вай Писар таваллуд хоҳад кард. Ӯро Исо ном гузоред (ки маънояш "Худованд наҷот медиҳад"), зеро Ӯ одамонро аз гуноҳҳои онҳо наҷот хоҳад дод".
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Юсуф Марямро ба зани гирифт ва ба хонаи худ бурд аммо то таваллуди ӯ бо вай хоб накард.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз Инҷили Матто боби 1 ва Инҷили Луқо боби 2 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
23. Таваллуди Исо
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Яҳё, писари Закарё ва Элисобаъ ба воя расида, пайғамбар шуд. Ӯ дар биёбон зиндагӣ мекард, асали ёбои ва малах мехӯрд ва либос аз пашми шутур мепӯшид.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Бисёр одамон барои шунидани Яҳё ба биёбон меомаданд. Ӯ ба онҳо чунин мавъиза мекард: "Аз гуноҳҳои худ тавба кунед, зеро Малакути Худо наздик аст"!
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз Инҷили Матто боби 3 ва Инҷили Марқус боби 1:9-11: Инҷили Юҳанно 1:6-34 ва Инҷили Луқо 3:1-23 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
24. Яҳё Исоро таъмид медиҳад
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Дарҳол пас аз таъмид гирифтани Исо, Рӯҳулқудс Ӯро ба биёбон бурд. Исо дар он ҷо 40 рӯзу 40 шаб монд. Тамоми ин муддат Ӯ рӯза дошт ва дар охири он рӯзҳо Ӯ гуруснагии сахт ҳис кард. Сипас Шайтон ба назди Исо омад ва Ӯро озмуданӣ шуд.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Шайтон ба Исо гуфт: "Агар Ту Писари Худо бошӣ, пас ин сангҳоро ба нон табдил деҳ то онҳоро хӯрда шавад"!
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Ин ҳикояи Китоби Муқаддас аз Инҷили Матто боби 4:1-11 ва Инҷили Марқус боби 1:12-13: ва Инҷили Луқо боби 4:1-13 гирифта шудааст
|
||||
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
25. Шайтон Исоро озмоиш мекунад
|
||||
|
|
@ -278,6 +278,82 @@
|
|||
"24-05",
|
||||
"24-06",
|
||||
"25-05",
|
||||
"25-06"
|
||||
"25-06",
|
||||
"12-title",
|
||||
"12-01",
|
||||
"12-02",
|
||||
"12-03",
|
||||
"12-04",
|
||||
"12-reference",
|
||||
"13-01",
|
||||
"13-02",
|
||||
"13-03",
|
||||
"13-04",
|
||||
"13-reference",
|
||||
"14-title",
|
||||
"14-01",
|
||||
"14-02",
|
||||
"14-03",
|
||||
"14-04",
|
||||
"14-reference",
|
||||
"15-title",
|
||||
"15-01",
|
||||
"15-02",
|
||||
"15-03",
|
||||
"15-04",
|
||||
"15-reference",
|
||||
"16-title",
|
||||
"16-01",
|
||||
"16-02",
|
||||
"16-03",
|
||||
"16-04",
|
||||
"16-reference",
|
||||
"17-title",
|
||||
"17-01",
|
||||
"17-02",
|
||||
"17-03",
|
||||
"17-04",
|
||||
"17-reference",
|
||||
"18-title",
|
||||
"18-01",
|
||||
"18-02",
|
||||
"18-03",
|
||||
"18-04",
|
||||
"18-reference",
|
||||
"19-title",
|
||||
"19-01",
|
||||
"19-02",
|
||||
"19-03",
|
||||
"19-04",
|
||||
"19-05",
|
||||
"19-reference",
|
||||
"20-title",
|
||||
"20-01",
|
||||
"20-02",
|
||||
"20-03",
|
||||
"20-reference",
|
||||
"21-title",
|
||||
"21-01",
|
||||
"21-02",
|
||||
"21-03",
|
||||
"21-04",
|
||||
"21-reference",
|
||||
"22-title",
|
||||
"22-01",
|
||||
"22-02",
|
||||
"22-reference",
|
||||
"23-title",
|
||||
"23-01",
|
||||
"23-02",
|
||||
"23-03",
|
||||
"23-reference",
|
||||
"24-title",
|
||||
"24-01",
|
||||
"24-02",
|
||||
"24-reference",
|
||||
"25-title",
|
||||
"25-01",
|
||||
"25-02",
|
||||
"25-reference"
|
||||
]
|
||||
}
|
||||
Loading…
Reference in New Issue