kennym3_km_psa_tn_l3/42/09.txt

[
	{
		"title": "ខ្ញុំ​ទូល​ដល់​ព្រះជាម្ចាស់​ដែល​ជា​ថ្ម​ដា​របស់​ខ្ញុំ",
		"body": "អ្នកនិពន្ធនិយាយអំពីព្រះជាម្ចាស់ដូចជាព្រះអង្គជាថ្មដាដ៏ធំមួយដែលនឹងការពារពីការវាយប្រហាររបស់សត្រូវ។ (សូមមើលៈ figs_metaphor)"
	},
	{
		"title": "តើហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ទូល‌បង្គំ​ត្រូវ​ដើរ​ទាំង​ទុក្ខ​ព្រួយ ",
		"body": "ដើម្បី «ទៅកាន់ទុក្ខ» គឺត្រូវអនុវត្តទំនៀមទម្លាប់ដែលទាក់ទងនឹងការសោកសៅ។"
	},
	{
		"title": "ប្រៀប​ដូច​ជា​ដាវ ចាក់​ដោត​នៅ​ក្នុង​ឆ្អឹង​របស់​ខ្ញុំ",
		"body": "អ្នកនិពន្ធពិពណ៌នាការស្តីបន្ទោសរបស់សត្រូវរបស់ទ្រង់នៅពេលទ្រង់រងរបួសធ្ងន់ធ្ងរ។ (សូមមើលៈ figs_simile)"
	},
	{
		"title": "តែពោល​មក​ខ្ញុំ​ជា‌និច្ច​ថា",
		"body": "នេះគឺជាការបំផ្លើស ខ្មាំងសត្រូវរបស់ទ្រង់មិននិយាយដូច្នេះទេ តែគេនិយាយវាញឹកញាប់។ (សូមមើលៈ figs_hyperbole)"
	},
	{
		"title": "តើ​ព្រះ​របស់​ឯង​នៅ​ឯ​ណា?",
		"body": "ខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នកនិពន្ធប្រើសំណួរនេះដើម្បីចំអកឲ្យទ្រង់ ហើយបង្ហាញថាពួកគេមិនបានឃើញព្រះជាម្ចាស់ជួយទ្រង់ទេ។ ការបកប្រែរបៀបផ្សេងទៀតៈ «ព្រះជាម្ចាស់របស់ទ្រង់មិននៅទីនេះដើម្បីជួយទ្រង់ទេ» (សូមមើលៈ figs_rquestion)"
	}
]