عیسا مَتَلِ دِگِی ذِکر کورد و گف: «پاتِشوهِی خدا لِفِ خَمیر مایِی یَه کِ زونِی اُوانَه پِی آردِ یَکشِ زَنَه تا مِی کُلِ خَمیر قوطی بووَه.»