اولِکارْ نَعمان اَ ای قِصَه جِر اومَّه و سی ایانْکِه ای کارَه نادونِی بدونِسْ، نَخاس بَناوَنَه. اما بَعد پَشِیمون بییِس و هَف رَه خوشَه مِی روخونِه اردن شُشت. کِتِه هَفتُم کِه اَ اُو اومَّه دَر، کُلَّن شفا گِرُفْ بید! خدا اووَه شفا دا.