وَختی کِه آدَم او مُوجودَه دید گف: «ایان ملثِ مُنَه، نومشَ زونَه بِوَنوم چون اَ میرَه گِرُفتَه بیسَه.» سیایانَ که مِیره اَ بووَه مارِش جدا بِبُووَه و پِی زُونَه همنشینِ بُووَه و دوتا یکی بِبُووِن.
See in Reader