عیسو که دِگَه نَخاس یعقوبَ زَنَه، اَ دیدنش خوشحال بییِس. یعقوب بی دردسر می کنعون زندی کُورد. اسحاق که مُورد، یعقوب و عیسو پییَک خاکِش کُوردِن. عهدی که خُدا پِی ابراهیم بَسبید، بَعدِ اسحاق به یعقوب رَسید.