fa_gl_Dezfuli_OBS/04/04.txt

بَعدَ چَن صد سال خدا پِی پیایی به نامِ اَبرام قصّه کورد. خُدا به او فرمایش کورد: «وِلات و خونِی بووَتَ هِل و بِه جایی کِه بِفرِسْنُمِت رو. مو به تو بَرکَت بِداهام و اَ تُخمِ تَلکِه تو قوم گپی عَمَلِ میارُم. نومِتَ گَپِ کُنُم، کسونِی که به تو برکت دِهِن برکَت بِه داهامشون و کسونِی کِه تُنَه لعنت کنِن لعنِ نُفرینِ کُنُم. کلّ قوم و قبیلونْ مِی زِمین اَ او ری خیرِت برکت پیدا بِکُنِن.»