خُدا مارَ گف: «تو ملعونی. ری اِشکَمِت وا سُلنی و خاکانَه خُوَری. تو و زُونَه اَ یَکِدو بدتونِ میا و بینِ نَسلِ تو و نَسلِ زُونَه دِشمِنِی بِوَنوم. کَسِی اَ نَسلِ زُونَه سَرِتَه بِکُووَه و تونَم گِندیکِشَه بِزَنی.»