بُووِه جِدعون قربانگاهی داشت کِه وَقفِ بُتِی کُورد بید. اولینْ چِی کِه خُدا اَ جِدعون مَخاس دَمبَر کوردَنِ ای قربونگا بید. جِدعون کِه اَ مَردُمِ تَرسید تا نِصفِ شو ویسید. بَعد قربونگانَه رُمنید و خَراب کورد. او نِهِنگِ اُونجون قربونگا تازِی سی خُدا ساخت و سیْ‌یِش قربانی کورد.