[
	{
		"title": "ព័ត៌មានទូទៅ",
		"body": "នៅក្នុងខ ១៦-១៧ អ្នកនិពន្ធបន្តប្រើពាក្យប្រៀបធៀប ដើម្បីបញ្ជាក់ពីគំនិតមួយដោយប្រើប្រយោគពីរផ្សេងគ្នា ជារូបភាពនៃថ្ម ជាគ្រឹះបណ្តោះអាសន្ននៃអ្នកដែលគ្មានព្រះ។ (សូមមើលៈ figs_parallelism)"
	},
	{
		"title": "​នៅក្រោមពន្លឺថ្ងៃ គេនៅតែរីកចម្រើន ហើយ​បែក​មែករប​ស់គេ​សាខា​ពាស‌ពេញ​ឧទ្យានរបស់គេ។ ",
		"body": "នៅទីនេះ លោកប៊ីលដាដប្រៀបធៀបអ្នកគ្មានព្រះដូចជារុក្ខជាតិដែល រីកស្គុះស្គាយនៅពេលថ្ងៃ ទាំងពេលចាប់ផ្តើម មើលទៅរស់រវើក ស្រស់បំព្រង និងមានសុខភាពល្អ។ (សូមមើលៈ figs_metaphor)"
	},
	{
		"title": "ឫស​របស់​គេ​ចាក់​ស្រេះ​ទៅ​ក្នុង​ដី​ដែល​មាន​ថ្ម ",
		"body": "ឫសរបស់មនុស្សដែលគ្មានព្រះមិនអាចចាក់ដល់ដី​មានជីជាតិទេ​ ប៉ុន្តែ ចាក់ឫសនៅលើថ្មវិញ។ ដីថ្មមិនអាចជួយរុក្ខជាតិឲ្យលូតលាស់បានទេ។ ឫសរបស់អ្នកនោះនឹងងាប់ជាឆាប់។ «ឫសរបស់គាត់ចាក់ឫសនៅលើដីថ្ម»។ (សូមមើលៈ figs_metaphor)"
	},
	{
		"title": "គេរុករកកន្លែងល្អនៅតាម​ផ្ទាំង​សិលាផ្សេងៗ",
		"body": "ពាក្យ «ពួកគេ» នៅទីនេះ សំដៅលើឫសរបស់មនុស្សដែលគ្មានព្រះ។ «ពួកគេរុករកដីដែលមានជីជាតិនៅក្នុងចំណោមថ្មដា» ឬ «ពួកគេស្វែងរកដីល្អនៅក្នុចំណោមថ្មដា» (សូមមើលៈ figs_metaphor)"
	},
	{
		"title": "ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នកនោះ ត្រូវបានបំផ្លាញចេញពី​កន្លែងរបស់​គេនោះ កន្លែងនោះនឹងបដិសេធគេ ហើយនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនដែលឃើញអ្នកទេ»។",
		"body": "មនុស្សដែលគ្មានព្រះប្រៀបដូចជារុក្ខជាតិដែរ។ នៅពេលដែលវាត្រូវបានរើចេញពីថ្មដែលជាគ្រឹះរបស់វា នៅកន្លែងផ្សេងទៀតក៏មិនអាចដុះបានទៀតដែរ ព្រោះវាមិនអាចរីកស្គុះស្គាយនៅក្នុងដីដែលមានជីជាតិដែរ។ «ប្រសិនបើ គេត្រូវបានដកចេញពីកន្លែងរបស់គេ វានឹងលែងទទួលស្គាល់គេទៀតហើយ ដោយនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនដែលឃើញអ្នកទេ»។ (សូមមើលៈ figs_metaphor)"
	},
	{
		"title": "កន្លែងនោះនឹងបដិសេធគេ ហើយនិយាយថា",
		"body": "សមត្ថភាពរបស់មនុស្សក្នុងការបដិសេធ និងនិយាយ ប្រៀបដូចជាដីថ្ម។ (សូមមើលៈ figs_personification និង figs_metaphor)"
	},
	{
		"title": "ន្លែងរបស់​គេ",
		"body": "«ដីថ្ម»"
	}
]