|
\v 11 ហេតុនោះ យើងនឹងបញ្ចេញសូរទំនួញ ដូចសំឡេងពិណ ព្រោះខ្ញុំអាណិតស្រុកម៉ូអាប់ខ្ញុំស្រណោះក្រុងគារ-ហារ៉ាសែត។ \v 12 កាលណាម៉ូអាប់ឡើងទៅឯទីខ្ពស់ ហើយនឿយហត់ដោយការថ្វាយបង្គំ ព្រមទាំងចូលទៅអធិស្ឋានក្នុងទីបរិសុទ្ធផង តែឥតបានផលអ្វីសោះ។ |
See in Reader