Sat Mar 21 2020 22:32:42 GMT+0700 (Altai Standard Time)

2020-03-21 22:32:43 +07:00 · 2020-03-21 22:32:43 +07:00 · 17ebacea7f
parent a47cb40a48
commit 17ebacea7f
3 changed files with 3 additions and 6 deletions
--- a/57/09.txt
+++ b/57/09.txt
@ -1,2 +1 @@
-\v 9 អ្នកយកប្រេងក្រអូប និងទឹកអប់យ៉ាងច្រើន រត់ទៅថ្វាយ‌បង្គំព្រះម៉ូឡុក ហើយគ្រឿងក្រអូប របស់អ្នកបានចម្រើនឡើង អ្នកឲ្យពួកនាំសារឲ្យទៅឆ្ងាយៗ គឺរហូតទៅដល់ស្ថានមច្ចុរាជ ។ \v 10 អ្នកបាននឿយហត់នឹង ដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់អ្នកប៉ុន្តែអ្នកមិនដែលនិយាយថា «វាអស់សង្ឃឹមទេ»។ គឺអ្នកខំប្រឹង‌ប្រែង ពុះ‌ពារតទៅមុខទៀត។ គឺអ្នកបានទទួលសេចក្ដីចម្រើនកម្លាំងវិញ
+\v 9 អ្នកយកប្រេងក្រអូប និងទឹកអប់យ៉ាងច្រើន រត់ទៅថ្វាយ‌បង្គំព្រះម៉ូឡុក ហើយគ្រឿងក្រអូប របស់អ្នកបានចម្រើនឡើង អ្នកឲ្យពួកនាំសារឲ្យទៅឆ្ងាយៗ គឺរហូតទៅដល់ស្ថានមច្ចុរាជ ។ \v 10 អ្នកបាននឿយហត់នឹង ដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់អ្នកប៉ុន្តែអ្នកមិនដែលនិយាយថា «វាអស់សង្ឃឹមទេ»។ គឺអ្នកបានទទួលជីវិតដោយដៃអ្នកខ្លួនឯង អ្នកមិនបានមិនបានអស់កម្លាំងទេ។
 បានជាអ្នកមិនបានណាយចិត្តសោះឡើយ។
--- a/57/11.txt
+++ b/57/11.txt
@ -1,4 +1,2 @@
-\v 11 តើអ្នកព្រួយបារម្ភអំពីនរណា? តើអ្នកបានភ័យខ្លាចអ្នកណា បានជាអ្នកកុហក ហើយមិនបាននឹកដល់យើង
+\v 11 តើអ្នកព្រួយបារម្ភអំពីនរណា? តើអ្នកបានភ័យខ្លាចអ្នកណា បានជាអ្នកកុហក ហើយមិនបាននឹកដល់យើង ឬយកចិត្តទុកដាក់សោះដូច្នេះ មកពីយើងនៅស្ងៀមយូរពេកឬ? បានជាអ្នកមិ កោតខ្លាចដល់យើងសោះ។ \v 12 យើងនឹងលាតត្រដាងអំពើដែលអ្នកប្រព្រឹត្ត
 ឬយកចិត្តទុកដាក់សោះដូច្នេះ
 មកពីយើងនៅស្ងៀមយូរពេកឬ? បានជាអ្នកមិនកោតខ្លាចដល់យើងសោះ។ \v 12 យើងនឹងលាតត្រដាងអំពើដែលអ្នកប្រព្រឹត្ត
 អំពើដែលអ្នកចាត់ទុកថាសុចរិតនោះ តែគ្មានប្រយោជន៍ដល់អ្នកសោះ។
--- a/manifest.json
+++ b/manifest.json
@ -679,7 +679,7 @@
 		"57-05",
 		"57-06",
 		"57-07",
-		"57-11",
+		"57-09",
 		"57-13",
 		"57-14",
 		"57-16",
`@ -1,2 +1 @@`
	\v 9 អ្នកយកប្រេងក្រអូប និងទឹកអប់យ៉ាងច្រើន រត់ទៅថ្វាយ‌បង្គំព្រះម៉ូឡុក ហើយគ្រឿងក្រអូប របស់អ្នកបានចម្រើនឡើង អ្នកឲ្យពួកនាំសារឲ្យទៅឆ្ងាយៗ គឺរហូតទៅដល់ស្ថានមច្ចុរាជ ។ \v 10 អ្នកបាននឿយហត់នឹង ដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់អ្នកប៉ុន្តែអ្នកមិនដែលនិយាយថា «វាអស់សង្ឃឹមទេ»។ គឺអ្នកខំប្រឹង‌ប្រែង ពុះ‌ពារតទៅមុខទៀត។ គឺអ្នកបានទទួលសេចក្ដីចម្រើនកម្លាំងវិញ	\v 9 អ្នកយកប្រេងក្រអូប និងទឹកអប់យ៉ាងច្រើន រត់ទៅថ្វាយ‌បង្គំព្រះម៉ូឡុក ហើយគ្រឿងក្រអូប របស់អ្នកបានចម្រើនឡើង អ្នកឲ្យពួកនាំសារឲ្យទៅឆ្ងាយៗ គឺរហូតទៅដល់ស្ថានមច្ចុរាជ ។ \v 10 អ្នកបាននឿយហត់នឹង ដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយរបស់អ្នកប៉ុន្តែអ្នកមិនដែលនិយាយថា «វាអស់សង្ឃឹមទេ»។ គឺអ្នកបានទទួលជីវិតដោយដៃអ្នកខ្លួនឯង អ្នកមិនបានមិនបានអស់កម្លាំងទេ។
	`បានជាអ្នកមិនបានណាយចិត្តសោះឡើយ។`