Pagnarith_km_isa_text_ulb/14/12.txt

4 lines
1.2 KiB
Plaintext
Raw Normal View History

\v 12 \v 13 \v 14 ឱ​ផ្កាយ​ព្រឹក​ដ៏​ភ្លឺ​អើយ ម្ដេច​ក៏​អ្នក​ធ្លាក់​ពី​លើ​មេឃ​មក​ដូច្នេះ? ឯង​ដែល​បាន​ផ្តេក​អស់​ទាំង​នគរ​ឲ្យ​រាប
ឯង​បាន​ត្រូវ​កាប់​រំលំ​ដល់​ដី​ដែរ​ហ្ន៎! អ្នក​តែងតែ​ពោល​ថា:
“យើង​នឹង​ឡើង​ទៅ​លើ​មេឃ ហើយ​លើកបល្ល័ង្ក​របស់​យើង​ឡើង​ឲ្យ​ខ្ពស់​ជាង​ផ្កាយរបស់​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ទៅ​ទៀត។ ហើយ​យើង​នឹង​អង្គុយ​លើ​ភ្នំ​ជា​ទី​ប្រជុំ​ជំនុំ នៅ​ទី​បំផុត​នៃ​ទិស​ខាង​ជើង
យើង​នឹង​ឡើង​ទៅ​លើ ខ្ពស់​ជាង​ពពក​ទៅ​ទៀត អ្នកពោលថានឹងធ្វើខ្លួនយើងដូចជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត› ។