Нигоҳ накарда ба он, ки Сулаймон хирадманд буд, вай ба Худо итоат накард ва бо занони миллатҳои бегона издивоҷ кардан гирифт, ки Худо бо онҳо издивоҷо карданро манъ кардааст. Бисёре аз ин занон худоёни худро бо худ оварда, ба онҳо саҷда мекарданд. Ва ҳангоме ки Сулаймон пир шуд, ӯ низ ба парастиши худоёни онҳо сар кард.