Ногаҳон чашмони Одам ва занаш кушода шуданд ва онҳо фаҳмиданд, ки луч ҳастанд. Онгоҳ онҳо аз баргҳо барои худ миёнбанд сохта, кӯшиш карданд, ки бо он баданҳои худро пӯшонанд.