BogdanMax_tg_obs_text_obs/48/06.txt

1 line
920 B
Plaintext
Raw Permalink Normal View History

Дар тӯли садсолаҳо коҳинон барои поксозии гуноҳҳо ба Худо қурбониҳо меоварданд. Овардани қурбониҳо ба одамон ёрдам медод, ки онҳо фаҳманд, ки гунаҳкор ҳастанд ва сазоворӣ ҷазои Худоянд. Аммо қурбониҳо одамонро аз гуноҳ якбора озод карда наметавонистанд. Исо кореро кард, ки коҳинон карда наметавонистанд. Ӯ ҷони Худро дод ва ягона қурбонӣ шуд, ки дар охир метавонад гуноҳи ҳар як шахсро аз байн барад. Исо ҷазоеро, ки мо бояд барои гуноҳҳои худ мегирифтем, ба дӯш гирифт. Аз ин рӯ, Исо Саркоҳини бузург аст.