\v 4 Pero por toda a terra saíu a súa voz, \p e até os confíns do mundo as súas palabras, \p neles puxo tabernáculo para o sol, \p \v 5 e este, como esposo que sae do seu cuarto, \p alégrase como atleta correndo a carreira. \p \v 6 Dun extremo dos ceos é a súa saída, \p e a súa órbita até os extremos deles, \p e nada queda agachado da súa calor.