Fri Aug 05 2022 14:10:06 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)

10/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 10 \v 1 Saíndo de alí, Xesús marchou cara Xudea máis aló do río Xordán, e xuntábanse moreas de persoas arredor del, e unha vez máis lles ensinaba como de costume. \v 2 E achegáronselle os fariseos preguntándolle se lle era lícito a un home divorciarse da súa muller para poñelo a proba. \v 3 E respondendo El, díxolles: que vos mandou Moisés? \v 4 Eles dixeron: Moisés permitiu que escribira carta de divorcio e repudiala despois.

10/05.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 6 Pero Xesús  lle dixo:  Pola dureza de voso corazón vos escribo este mandamento. \v 5 Pero dende o principio da creación  DIOS OS FIXO VARÓN É FEMIA.
+\v 6 Pero Xesús díxolles: Pola dureza do voso corazón foi que vos escribiu este mandamento. \v 5 Pero dende o principio da creación fíxoos home e muller.

10/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Por conta disto o home deixará a seu pai e a súa nai, \v 8 e serán os dous unha soa carne, de xeito que xa non son dous %ver si por masc ou fem%, senón unha soa carne. \v 9 Daquela, non separen as persoas o que Deus puxo baixo un mesmo xugo.

10/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 De volta na casa, os discípulos preguntaron outra vez sobre isto. \v 11 E díxolles: calquera que repudie á súa muller, e case con outra, comete adulterio sobre ela; \v 12 e se ela repudia ao seu home, e casa con outro, está a cometer adulterio.

10/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E traíanlle aos meniños para que os tocara, e os discípulos berráronlles. \v 14 Pero cando viu Xesús isto, indignouse e díxolles: deixade que os meniños veñan a mín, e non llelo impidades, porque dos que son coma estos é o reino de Deus.

10/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 De certo vos digo: o que non reciba o reino de Deus coma un meniño, non ha entrar nel. \v 16 E abrazándoos, bendicíaos, poñendo as mans sobre eles.

12/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 12 \v 1 Entón comezou a falarlles en parábolas: Un home plantou unha viña e cercouna cun muro, cavou un estanque debaixo do lagar e edificou unha torre; arrendouna a labradores e foise de viaxe. \v 2 Ao tempo da vendima enviou un servo aos labradores para recibir dos labradores a súa parte dos froitos da viña. \v 3 Pero eles, botándolle man, golpeárono e enviárono coas mans baleiras.

12/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 De novo mandoulles outro servo, e a el ferírono na cabeza e tratárono vergonzosamente. \v 5 E enviou a outro e a este o mataron; e así con outros moitos, golpeando a uns e matando a outros.

12/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Aínda lle quedaba un, un fillo amado; e envioulles a este último, dicindo: «Respectarán ao meu fillo». \v 7 Pero aqueles labradores dixéronse entre si: «Este é o herdeiro; vide, matémolo, e a herdade será nosa!»

12/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 E botándolle man, matárono e lanzárono fóra da viña. \v 9 Que fará, entón, o dono da viña? Virá e destruirá aos labradores, e dará a viña a outros.

12/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 Nin aínda esta Escritura lestes: «A pedra que refugaron os construtores, esa, en pedra angular converteuse; \v 11 isto foi feito de parte do Señor, e é marabilloso aos nosos ollos»? \v 12 E procuraban prendelo, pero temían á multitude, porque comprenderon que contra eles dixera a parábola. E deixándoo, fóronse.

12/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E enviáronlle algúns dos fariseos e dos herodianos para sorprenderlle nalgunha palabra. \v 14 E cando eles chegaron, dixéronlle: Mestre, sabemos que es veraz e que non buscas o favor de ninguén, porque es imparcial, e ensinas o camiño de Deus con verdade. É lícito pagar imposto ao César, ou non? \v 15 Pagaremos ou non pagaremos? Pero El, decatándose da súa hipocrisía, díxolles: Por que me estades poñendo a proba? Traédeme un denario para velo.

12/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Trouxéronllo, e El díxolles: De quen é esta imaxe e a inscrición? E eles dixéronlle: Do César. \v 17 Entón Xesús díxolles: Dade ao César o que é do César, e a Deus o que é de Deus. E marabillábanse del.

12/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 E algúns saduceos (os que din que non hai resurrección) achegáronselle, e preguntábanlle, dicindo: \v 19 Mestre, Moisés deixounos escrito: Se o irmán dalgún morre e deixa muller e non deixa fillo, que o seu irmán tome a muller e levante descendencia ao seu irmán.

12/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Houbo sete irmáns; e o primeiro tomou esposa, e morreu sen deixar descendencia. \v 21 E o segundo tomouna, e morreu sen deixar descendencia; e así mesmo o terceiro; \v 22 e así os sete, sen deixar descendencia. E por último morreu tamén a muller. \v 23 Na resurrección, cando resuciten, de cal deles será muller? Pois os sete tivérona por muller.

12/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Xesús díxolles: Non é esta a razón pola que estades equivocados: que non entendedes as Escrituras nin o poder de Deus? \v 25 Porque cando resuciten de entre os mortos, nin casarán nin serán dados en matrimonio, senón que serán como os anxos nos ceos.

12/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 E en canto a que os mortos resucitan, non lestes no libro de Moisés, na pasaxe sobre a silva ardendo, como Deus faloulle, dicindo: «Eu son o Deus de Abraham, e o Deus de Isaac, e o Deus de Xacob»? \v 27 El non é Deus de mortos, senón de vivos; vós estades moi equivocados.

12/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Cando un de escríbas achegouse, oíunos discutir, e recoñecendo que lles contestaba ben, preguntoulle: Cal mandamento é o máis importante de todos? \v 29 Xesús respondeu: O máis importante é: «Escoita, Israel; o Señor o noso Deus, o Señor un é; \v 30 e amarás ao Señor o teu Deus con todo o teu corazón, e con toda a túa alma, e con toda a túa mente, e con toda a túa forza». \v 31 O segundo é este: «Amarás ao teu próximo como a ti mesmo». Non hai outro mandamento maior que estes.

12/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 32E o escriba díxolle: Moi ben, Mestre; con verdade dixeches que El é un, e non hai outro ademais del; \v 33 e que amalo con todo o corazón e con todo o entendemento e con todas as forzas, e amar ao próximo como a un mesmo, é máis que todos os holocaustos e os sacrificios. \v 34 Vendo Xesús que el respondera sabiamente, díxolle: Non estás lonxe do reino de Deus. E despois diso, ninguén se aventuraba a facerlle máis preguntas.

12/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 E tomando a palabra, Xesús dicía mentres ensinaba no templo: Por que din os escribas que o Cristo é fillo de David? \v 36 David mesmo dixo polo Espírito Santo: «O Señor dixo ao meu Señor:“ Senta á miña destra, ata que poña aos teus inimigos debaixo dos teus pés” ». \v 37 David mesmo chámalle «Señor». En que sentido é, pois, o seu fillo? E a gran multitude escoitáballe con gusto.

12/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 E no seu ensino dicíalles: Coidádevos dos escribas, a quen lles gusta andar con vestiduras longas, e aman os saúdos respectuosos nas prazas, \v 39 os primeiros asentos nas sinagogas e os lugares de honra nos banquetes; \v 40 que devoran as casas das viúvas, e polas aparencias fan longas oracións; estes recibirán maior condenación.

12/41.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 41 Xesús sentou fronte ao arca do tesouro, e observaba como a multitude botaba diñeiro no arca do tesouro; e moitos ricos botaban grandes cantidades. \v 42 E chegou unha viúva pobre e botou dúas pequenas moedas de cobre ou sexa, un cuadrante.

12/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 E chamando aos seus discípulos, díxolles: En verdade dígovos, que esta viúva pobre botou máis que todos os contribuíntes ao tesouro; \v 44 porque todos eles botaron do que lles sobra, pero ela, da súa pobreza botou todo o que posuía, todo o que tiña para vivir.

12/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 12

13/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 13 \v 1 Cando saía do templo, un dos seus discípulos díxolle: Mestre, mira que pedras e que edificios! \v 2 E Xesús díxolle: Ves estes grandes edificios? Non quedará pedra sobre pedra que non sexa derrubada.

13/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 3E estando El sentado no monte das Oliveiras, fronte ao templo, Pedro, Xacobo, Xoán e Andrés preguntábanlle en privado: \v 4 Dinos, cando sucederá isto, e que sinal haberá cando todas estas cousas háxanse de cumprir?

13/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 E Xesús comezou a dicirlles: Mirade que ninguén vos engane. \v 6 Moitos virán no meu nome dicindo: «Eu son o Cristo», e enganarán a moitos.

13/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 E cando oiades de guerras e de rumores de guerras, non vos alarmedes; é necesario que todo isto suceda, pero aínda non é o fin. \v 8 Porque se levantará nación contra nación, e reino contra reino; e haberá terremotos en diversos lugares; e haberá fames. Isto só é o comezo de dores.

13/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Pero estade alerta; porque vos entregarán aos tribunais e seredes azoutados nas sinagogas, e compareceredes diante de gobernadores e reis pola miña causa, para testemuño a eles. \v 10 Pero primeiro o evanxeo debe ser predicado a todas as nacións.

13/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E cando vos leven e entréguenvos, non vos preocupedes de antemán polo que ides dicir, senón que o que vos sexa dado naquela hora, iso falade; porque non sodes vós os que falades, senón o Espírito Santo. \v 12 E o irmán entregará á morte ao irmán, e o pai ao fillo; e os fillos levantaranse contra os pais, e causaranlles a morte. \v 13 E seredes odiados de todos por causa do meu nome, pero o que persevere ata o fin, ese será salvo.

13/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Mais cando vexades a abominación da desolación posta onde non debe estar (o que lea, que entenda), entón os que estean en Xudea fuxan aos montes; \v 15 e o que estea na azotea, non baixe nin entre a sacar nada da súa casa; \v 16 e o que estea no campo, non volva atrás a tomar a súa capa.

13/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Pero, ai das que estean encinta e das que estean a criar naqueles días! \v 18 Orade para que isto non suceda no inverno. \v 19 Porque aqueles días serán de tribulación, tal como non aconteceu desde o principio da creación que fixo Deus ata o de agora, nin acontecerá xamais. \v 20 E se o Señor non acurtase aqueles días, ninguén se salvaría; pero por causa dos escollidos que El elixiu, acurtou os días.

13/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Entón, se algún vos di: «Mirade, aquí está o Cristo», ou: «Mirade, alí está», non lle creades. \v 22 Porque se levantarán falsos Cristos e falsos profetas, e amosarán sinais e prodixios a fin de extraviar, de ser posible, aos escollidos. \v 23 Mais vós, estade alerta; vede que volo dixen todo de antemán.

13/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Pero naqueles días, despois desa tribulación, o sol escurecerase e a lúa non dará a súa luz, \v 25 as estrelas irán caendo do ceo e as potencias que están nos ceos serán sacudidas. \v 26 Entón verán ao Fillo do Home que vén nas nubes con gran poder e gloria. \v 27 E entón enviará aos anxos, e reunirá aos seus escollidos dos catro ventos, desde o extremo da terra ata o extremo do ceo.

13/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Da figueira aprendede a parábola: cando a súa rama xa se pon tenra e bota as follas, sabedes que o verán está preto. \v 29 Así tamén vós, cando vexades que suceden estas cousas, sabede que El está preto, ás portas.

13/30.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 30 En verdade dígovos que non pasará esta xeración ata que todo isto suceda. \v 31 O ceo e a terra pasarán, mais as miñas palabras non pasarán. \v 32 Pero daquel día ou daquela hora ninguén sabe, nin sequera os anxos no ceo, nin o Fillo, senón só o Pai.

13/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 Estade alerta, velade; porque non sabedes cando é o tempo sinalado. \v 34 É como un home que se foi de viaxe, e ao saír da súa casa deixou aos seus servos encargados, asignándolle a cada un a súa tarefa, e ordenou ao porteiro que estivese alerta.

13/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 Por tanto, velade, porque non sabedes cando vén o señor da casa, se á tardiña, ou á medianoite, ou ao canto do galo, ou ao amencer; \v 36 non sexa que veña de súpeto e áchevos durmidos. \v 37 E o que a vós digo, a todos dígoo: Velade!

13/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Marcos 13

14/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 14 \v 1 Faltaban dous días para a Pascua e para a festa dos pans sen fermento; e os principais sacerdotes e escribas procuraban como prenderlo con enganos e matalo; \v 2 pero dicían: "Non durante a festa, non sexa que se poda armar un rebumbio no medio do pobo."

14/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 E estando El en Betania, sentado á mesa en casa de Simón o gafo veu unha muller cun frasco de alabastro de perfume de nardo puro; ,oi caro, e rachou o frasco e derramándoo sobre a cabeza de Xesús. \v 4 Algúns estaban indignados e dicíanse uns aos outros: "Para que se fixo este estrago de perfume? \v 5 Porque este perfume podía venderse por máis de trescentos denarios, e repartirlle os cartos aos pobres. E reprendíana duramente.

14/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Pero Xesús dixo: Deixádea; por que a molestades? Boa obra fixo comigo. \v 7 Porque aos pobres téndelos smpre convosco; e cando queirades poderédeslles facer ben; pero a min non me ides a ter sempre. \v 8 Ela fixo o que puido; adiantouse a unxir o meu corpo para a sepultura. \v 9 Asegúrovos que onde queira que se anuncie o evanxeo no mundo enteiro, falarase do que ela fixo, para honra súa.

14/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 Entón Xudas Iscariote, que era un dos doce, foi aos principais sacerdotes para lles entregar a Xesús. \v 11 Cando eles oírono, alegráronse e prometeron darlle cartos. E el procuraba o momento axeitado para entregalo.

14/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 O primeiro día da festa dos pans sen fermento, cando se sacrificaba o cordeiro da Pascua, os seus discípulos preguntáronlle: "Onde queres que vaiamos e fagamos os preparativos para que comas a Pascua?" \v 13 El mandou a dous dos seus discípulos, e díxolles: "Ide á cidade, e alí sairavos ao paso un home que leva un balde de auga; seguídeo; \v 14 e onde el entre, dicidelle ao dono da casa: «O Mestre di: “Onde está a miña habitación na que poida comer a Pascua cos meus discípulos?” ».

14/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 E el mostraravos un gran apousento alto, amoblado e arranxado; facede os preparativos para nós alí. \v 16 Saíron, pois, os discípulos e chegando á cidade, atoparon todo tal como El lles dixera; e prepararon a Pascua.

14/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Á tardiña chegou El cos doce. \v 18 E estando reclinados á mesa comendo, Xesús dixo: "Asegúrovos que un de vós, que está comendo comigo, vaime entregar. \v 19 Eles comezaron a entristecerse e a dicirlle un por un: Seica son eu?

14/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 E El díxolles: É un dos doce, o que molla comigo no prato. \v 21 Porque o Fillo do Home vaise tal e como está escrito del pero, ai daquel home por quen o Fillo do Home ha ser entregado! Mais lle valera a ese home non nacer!.

14/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 E mentres estaban a comer, tomou pan, e bendicíndoo partiuno, deullelo, dicindo: "Tomade, isto é o meu corpo." \v 23 E tomando unha copa, despois de dar grazas, deulla a eles, e todos beberon dela. \v 24 E díxolles: "Isto é o meu sangue do novo pacto, derramada por moitos. \v 25 Asegúrovos que: xa non beberei máis do froito da vide ata aquel día cando o beba novo no reino de Deus.

14/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Despois de cantar un himno, saíron para o monte das Oliveiras. \v 27 E Xesús díxolles: "Todos vós afastarédesvos porque escrito está: «Ferirei ao pastor, e as ovellas espallaranse».

14/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Pero despois de que eu resucitase, irei diante de vós a Galilea." \v 29 Entón Pedro díxolle: "Aínda que todos se afasten, eu, con todo, non o farei."

14/30.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 30 Xesús respondeulle: "Dígoche de verdade que ti, hoxe, esta mesma noite, antes que o galo cante dúas veces, hasme negar tres. \v 31 Pero Pedro porfiaba con el e repetía: "Aínda que teña que morrer contigo, non che negarei." E o mesmo dicían todos.

14/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 E chegaron a un lugar que chamado Getsemaní, e díxolles aos seus discípulos: "Sentade aqui que eu vou a orar". \v 33 E levando consigo a Pedro, a Xacobo e a Xoán, e comezou a aflixirse e a agoniarse moito. \v 34 E díxolles: "A miña alma está moi aflixida, morro de tristura; quedade aquí e visiade."

14/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 Adiantándose un pouco, prostrouse no chan orando para que, se fose posible, pasase del aquela hora. \v 36 E dicía: Abba, Pai! Para ti todas as cousas son posibles; arreda de min esta copa, pero non se faga o que eu quero, senón o que queres ti..

14/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 Entón veu  onda eles e atopounos durmindo, e dixolle a Pedro: Simón, dormes? Seica non puideches velar nin tan sequera unha hora? \v 38 Estade atentos e orade para que non entredes en tentación; o espírito está disposto, pero a carne é débil. \v 39 Foise outra vez e orou, dicindo as mesmas palabras.

14/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 E veu de novo e achounos durmindo, porque caíanlle os ollos co soño; e non sabían que responderlle. \v 41 Veu por terceira vez, e díxolles: "Aínda estades a durmir e descansando? Xa abonda; chegou a hora; veña!, o Fillo do Home é entregado en mans dos pecadores. \v 42 Érguédevos, mirade, está preto o que me entrega.

14/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 Nese momento, estando ainda a falar, chegou Xudas, un dos doce, acompañado dunha multitude con espadas e paos, mandadas polos principais sacerdotes, escribas e anciáns. \v 44 E o que o traidor déralles un sinal, dicindo: "Ao que eu bique, ese é; prendédeo e levádeo con seguridade." \v 45 E así que chegou, iacercouse a El dicindo: Mestre! E bicouno aparatosamente. \v 46 Entón eles botáronlle man e prendérono.

14/47.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 47 Pero un dos que estaban alí, sacando a espada, feriu ao servo do sumo sacerdote rabanándolle unha orella. \v 48 E dirixíndose Xesús a eles, díxolles: "Saístes con espadas e paos para prenderme coma se fose un bandido?" \v 49 Cada día estaba convosco no templo ensinando, e non me prendestes; pero isto sucedeu para que se cumpran as Escrituras. \v 50 E todos fuxiron abandonándoo,

14/51.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 51 Certo mozo seguíao, envolto cunha saba sobre o seu corpo; e prendérono; \v 52 pero el, deixando a saba, fuxiu espido.

14/53.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 53 E levaron a Xesús ao sumo sacerdote; e xuntáronse todos os principais sacerdotes, os anciáns e os escrIbas. \v 54 Pedro seguiuno de lonxe ata dentro do patio do sumo sacerdote; e sentouse alí cos alguacís, quentándose ao lume.

14/55.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 55 E os principais sacerdotes e todo o concilio, procuraban algunha testemuña contra Xesús para darlle morte, pero non a atopaban. \v 56 Porque moitos daban falso testemuño contra El, e os seus testemuños non coincidían.

14/57.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 57 E algúns, levantándose, daban falso testemuño contra El, dicindo: \v 58 Nós oímoslle dicir: «Eu destruirei este templo feito por mans, e en tres días edificarei outro non feito por mans». \v 59 pero nin ainda así coincidía a testemuña deles.

14/60.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 60 Entón erguéndose o sumo sacerdote, púxose en medio e preguntou a Xesús, dicindo: "Non respondes nada? Qué é o que testemulan contra ti?" \v 61 Mais El calaba e nada respondía. Volveu preguntar o sumo sacerdote, dicíndolle:" Es ti o Mesías, o Fillo do Bendito?" \v 62 Xesús dixo: Eu son; e veredes ao Fillo do Home sentado á dereita do Poder e vindo entre as nubes do ceo.

14/63.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 63 Daquela o sumo sacerdote, rachando as súa roupa, dixo: "Que necesidade temos de máis testemuñas? \v 64 Oístes a blasfemia; que vos parece?" E todos o declaraon culpable, dicindo que merecía a morte. \v 65 E comezaron algúns a cuspirlle, a tapándolle a cara dábanlle labazadas, e a dicindo: "Profetiza!" E os alguacís tamén mallaban nel.

14/66.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 66 Estando Pedro abaixo no patio, chegou unha das criadas do sumo sacerdote, \v 67 e ao ver a Pedro quentándose, mirouno e dixo: "Ti tamén andabas con Xesús o Nazareno." \v 68 Pero el negouno, dicindo: Nin sei, nin entendo de que falas. E saíu ao portal, e cantou o galo.

14/69.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 69 Cando a criada volveuno a ver outra vez, comezou a dicir aos que estaban alí: "Este évos un deles." \v 70 Pero el negouno outra vez. E pouco despois os que estaban alí volveron dicirlle a Pedro: Seguro que ti es un deles, pois tamén es galileo.

14/71.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 71 Pero el comezou a maldicir e a xurar: Eu non coñezo a este home de quen falas! \v 72 Ao instante un galo cantou por segunda vez. Entón Pedro lembrou o que Xesús lle dixera: "Antes que o galo cante dúas veces, hasme negar tres veces." E sañindo para fora botouse a chorar.

14/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 14

15/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 15 \v 1 Moi cedo a mañanciña, os sumos sacerdotes, despois de celebrar consello cos anciáns, os escribas e todo o Samedrín, amarraron a Xesús e levándoo, entregarono a Pilato. \v 2 Pilato preguntoulle: Es ti o rei dos xudeos? Él respondeulle: Ti o dis. \v 3 Os principais dos sacerdotes acusábano de moitas cousas.

15/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 De novo Pilato preguntoulle,: Non respondes nada? Mira de cantas cousas te acusan \v 5 Pero Xesús non respondeu nada máis; de modo que Pilato estaba asombrado.

15/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Agora ben, na festa soltáballes un preso, calquera que eles pediran. \v 7 Un chamado Barrabás estaba preso cos sediciosos, os que tiñan cometido homicidio nunha revolta. \v 8 Cando subía a multitude, comenzaron a pedir que lles fixera como de costume.

15/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Pilato respondeulles;: Queredes que vos solte o rei dos xudeos? \v 10 (Porque sabía que os principais dos sacerdotes llo entregaran por envexa) \v 11 Pero os sumos sacerdotes incitaron á multitude para que lles soltara a Barrabás.

15/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 E Pilato, tomando de novo a palabra, dicíalles: Que farei, entón, co que chama o Rei dos xudeus? \v 13 Eles respondéronlle a berros: Crucifícao!

15/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Pilato replicou Por que? Que mal fixo? E eles berraban aínda máis: Crucifícao! \v 15 Pilato, querendo compracer á multitude, soltoulles a Barrabás; e despois de facer azoutar a Xesús, entregouno para que o crucificaran.

15/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Entón os soldados levárono para dentro do pazo, é dicir, ao Pretorio, e convocaron a toda a cohorte romana. \v 17 Vestírono de púrpura, e despois de tecer unha coroa de espiñas, puxéronlla; \v 18 e comezaron a vitorealo: Salve, Rei dos xudeus!

15/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 dábanlle golpes na testa cunha canivela e cuspíano. e axoellándose facíanlle reverencias. \v 20 E despois de burlarse del, quitáronlle a púrpura, puxéronlle as súa roupa e sacárono para crucificarlo. \v 21 E obrigaron a un que pasaba por alí e que viña da leira, Simón de Cirene, o pai de Alejandro e Rufo, a que levase a cruz de Xesús.

15/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 Levárono ao lugar chamado Gólgota, que traducido significa: Lugar da Caveira. \v 23 E trataron de darlle viño mesturado con mirra, pero El non o quixo. \v 24 Cando o crucificaron, repartíronse os súa roupa, botando sortes para decidir o que se levaría cada un.

15/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 Eran as nove da mañá cando o crucificaron. \v 26 E a inscrición da acusación contra El dicía: "O rei dos xudeus." \v 27 Crucificaron con El a dous bandidos; un á súa dereita e outro á súa esquerda. \v 28 E cumpriuse a Escritura que di: "Foi contado cos transgresores".

15/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 E os que pasaban inxuriábano abaneando a cabeza e dicindo: Vaites! Ti que destrúes o templo e en tres días o reedificas, \v 30 sálvate a ti mesmo e baixa da cruz!

15/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31 Do mesmo xeito, tamén os principais sacerdotes xunto con escribas, burlándose del entre eles, dicían: "A outros salvou, a si mesmo non se pode salvar. \v 32 Que este Cristo, o Rey de Israel, baixe agora da cruz, para que vexamos e creamos!" E os que estaban crucificados con El tamén o aldraxaban..

15/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 Cando chegou as doce do mediodía, houbo escuridade sobre toda a terra ata as tres da tarde. \v 34 E á esa hora Xesús berrou ben forte: "Eloi, Eloi, lema sabactani?", que traducido significa, "Meu Deus, meu Deus, por que me desamparaches? \v 35 Algúns dos que estaban alí, ao oílo, dicían: "Mirade,. está chamando por Elías!.

15/36.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 36 Entón un correu e empapou unha esponxa en vinagre, e poñéndoa nunha cana, deulle a beber, dicindo: Deixade, vexamos se vén Elias a baixalo. \v 37 E Xesús, dando un berro moi forte, expirou. \v 38 E o veo do templo rachou en dous, de arriba abaixo.

15/39.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 39 Vendo o centurión que estaba fronte a El, ao xeito en que expirou, dixo: "En verdade este home era Fillo de Deus." \v 40 Tamén había mulleres mirando de lonxe, entre as que estaban María Magdalena, María, a nai de Xacobo, e Salomé \v 41 41que lle seguían cando Xesús estaba en Galilea, e lle servían; e moitas outras que subiran con El a Xerusalén.

15/42.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 42 Xa á tardiña, como era o día da preparación, é dicir, a véspera do día de repouso, \v 43 veu Xosé de Arimatea, membro prominente do concilio, que tamén agardaba o reino de Deus; e enchéndose de valor, entrou onde estaba Pilato e pediulle o corpo de Xesús. \v 44 Pilato extrañouse de que xa morrera, e chamando ao centurión, preguntoulle se xa estaba morto.

15/45.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 45 E comprobando isto por medio do centurión, concedeulle o corpo a Xosé, \v 46 quen comprou un lenzo de liño, e baixándoo da cruz, envolveuno no lenzo de liño e púxoo nun sepulcro que fora escavado na rocha; e fixo rolar unha pedra á entrada do sepulcro. \v 47 E María Magdalena e María, a nai de Xosé, miraban para saber onde o poñía.

15/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 15

16/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 16 \v 1 Pasado o día de repouso, María Magdalena, María, a nai de Xacobo, e Salomé, compraron especias aromáticas para ir a unxilo. \v 2 E moi cedo, o primeiro día da semana, chegaron ao sepulcro despois da allborada..

16/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 E ían falando entre elas: Quen nos removerá a pedra da entrada do sepulcro? \v 4 Cando ergueron a vista, viron que a pedra, fora removida, ainda que era moi grande.

16/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 E entrando no sepulcro, viron a un mozo sentado á beira dereita, vestido con roupa branca; e elas espantáronsee. \v 6 Pero el díxolles: Non vos asustedes; buscades a Xesús nazareno, o crucificado?. Non está aquí; resucitou, ollade o lugar onde o puxeron. \v 7 Pero ide, dicide aos seus discípulos e a Pedro: «El vai diante de vós a Galilea; alí o veredes, tal como vos dixo».

16/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 E saíndo elas, fuxiron do sepulcro, porque un gran tremor e espanto apoderouse delas; e non dixeron nada a ninguén do medo que tiñan..

16/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Despois de resucitar, no abrente do primeiro día da semana, Xesús apareceuse en primeiro lugar a María Magdalena, da que botara fora sete demos. \v 10 E ela foi e comunicoullo aos que estiveran con El, que estaban a se lamentar e chorando. \v 11 Cando eles oíron que El estaba vivo e que ela o vira, non llo creron..

16/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Despois disto, apareceuse en forma distinta a dous deles cando ían de camiño ao campo. \v 13 E estes foron e comunicáronllo aos demais, pero a eles tampouco lles creron.

16/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Despois apareceuse aos once cando estaban sentados á mesa, botándolles en cara a súa incredulidade e dureza de corazón, porque non creran aos que o viran resucitado. \v 15 E díxolles: "Ide por todo o mundo anunciando as boas novas a todas as criaturas. \v 16 O que crea e sexa bautizado será salvo; pero o que non crea será condenado.

16/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 E estes sinais acompañarán aos que creron: no meu nome botarán fóra demos, falarán en novas linguas; \v 18 tomarán serpes nas mans, e aínda que beban algo mortífero, non lles fará dano; sobre os enfermos poñerán as mans, e poñeranse ben.

16/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Entón, o Señor Xesús, despois de falar con eles, foi recibido no ceo e sentou á dereita de Deus. \v 20 E eles saíron a predicar por todas partes, colaborando o Señor con eles, e confirmando a palabra por medio dos sinais que os acompañaban..

16/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 16

manifest.json

@@ -34,7 +34,9 @@
 	"parent_draft": {},
 	"translators": [
 		"Danirecaman",
-		"Maria_Jose"
+		"Maria_Jose",
+		"Jaime Fernandez Garrido",
+		"Ana Iglesias Duran"
 	],
 	"finished_chunks": [
 		"front-title",
@@ -213,6 +215,102 @@
 		"09-45",
 		"09-47",
 		"09-49",
-		"10-05"
+		"10-05",
+		"07-title",
+		"10-title",
+		"10-01",
+		"10-07",
+		"10-10",
+		"10-13",
+		"10-15",
+		"12-title",
+		"12-01",
+		"12-04",
+		"12-06",
+		"12-08",
+		"12-10",
+		"12-13",
+		"12-16",
+		"12-18",
+		"12-20",
+		"12-24",
+		"12-26",
+		"12-28",
+		"12-32",
+		"12-35",
+		"12-38",
+		"12-41",
+		"12-43",
+		"13-title",
+		"13-01",
+		"13-03",
+		"13-05",
+		"13-07",
+		"13-09",
+		"13-11",
+		"13-14",
+		"13-17",
+		"13-21",
+		"13-24",
+		"13-28",
+		"13-30",
+		"13-33",
+		"13-35",
+		"14-title",
+		"14-01",
+		"14-03",
+		"14-06",
+		"14-10",
+		"14-12",
+		"14-15",
+		"14-17",
+		"14-20",
+		"14-22",
+		"14-26",
+		"14-28",
+		"14-30",
+		"14-32",
+		"14-35",
+		"14-37",
+		"14-40",
+		"14-43",
+		"14-47",
+		"14-51",
+		"14-53",
+		"14-55",
+		"14-57",
+		"14-60",
+		"14-63",
+		"14-66",
+		"14-69",
+		"14-71",
+		"15-title",
+		"15-01",
+		"15-04",
+		"15-06",
+		"15-09",
+		"15-12",
+		"15-14",
+		"15-16",
+		"15-19",
+		"15-22",
+		"15-25",
+		"15-29",
+		"15-31",
+		"15-33",
+		"15-36",
+		"15-39",
+		"15-42",
+		"15-45",
+		"16-title",
+		"16-01",
+		"16-03",
+		"16-05",
+		"16-08",
+		"16-09",
+		"16-12",
+		"16-14",
+		"16-17",
+		"16-19"
 	]
 }