Fri Apr 22 2022 18:48:49 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)

01/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 1 \v 1 Principio do evanxeo de Xesucristo, Fillo de Deus. \v 2 Como está escrito no profeta Isaías: Velaquí, eu envío o meu mensaxeiro diante da túa faciana, o cal preparará o teu camiño. \v 3 Voz do que clama no deserto: «Preparade o camiño do Señor, facede dereitas as súas sendas».

01/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Xoán o Bautista apareceu no deserto predicando o bautismo de arrepentimento para o perdón de pecados. \v 5 E acudía a el toda a rexión de  Xudea, e toda a xente de Xerusalén, e confesando os seus pecados, eran bautizados por el no río  Xordán. \v 6 Xoán estaba vestido de pelo de camelo, tiña un cinto de coiro á cintura, e comía lagostas e mel silvestre.

01/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 E predicaba, dicindo: Tras de min vén un que é máis poderoso ca min, a quen non son digno de desatar, inclinándome, a correa das súas sandalias. \v 8 Eu bauticeivos con auga, pero El bautizaravos co Espírito Santo.

01/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 \v 10 \v 11 E sucedeu naqueles días que Xesús veu de Nazaret de Galilea, e foi bautizado por Xoán no Xordán. E inmediatamente, ao saír da auga, viu que os ceos se abrían, e que o Espírito como pomba descendía sobre El; e veu unha voz dos ceos, que dicía: Ti es o meu Fillo amado, en ti compracinme.

01/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Decontado o Espírito impulsouno a ir ao deserto. \v 13 E estivo no deserto corenta días, sendo tentado por Satanás; e estaba entre as feras, e os anxos servíanlle.

01/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Despois que Xoán fora encarcerado, Xesús veu a Galilea proclamando o evanxeo de Deus, \v 15 e dicindo: O tempo cumpriuse e o reino de Deus achegouse; arrepentídevos e crede no evanxeo.

01/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Mentres camiñaba xunto ao mar de Galilea, viu a Simón e a Andrés, irmán de Simón, botando unha rede no mar, porque eran pescadores. \v 17 E Xesús díxolles: Seguídeme, e eu farei que sexades pescadores de homes. \v 18 E deixando ao instante as redes, foron tras el.

01/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Indo un pouco máis adiante viu a Xacobe, o fillo de  Zebedeo, e ao seu irmán Xoán, os cales estaban tamén na barca, remendando as redes. \v 20 E ao instante chamounos; e eles, deixando ao seu pai Zebedeo na barca cos xornaleiros, fóronse tras El.

01/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Entraron en Capernaúm; e decontado, no día de repouso entrando Xesús na sinagoga comezou a ensinar. \v 22 E admirábanse do seu ensino; porque lles ensinaba como quen ten autoridade, e non como os escribas.

01/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 E velaquí estaba na sinagoga deles un home cun espírito inmundo, o cal comezou a gritar, \v 24 dicindo: Que temos que ver contigo, Xesús de  Nazaret? Viñeches a destruírnos? Eu sei quen es: o Santo de Deus. \v 25 Xesús reprendeuno, dicindo: Cala, e sal de el! \v 26 Entón o espírito inmundo, causándolle convulsións, gritou a gran voz e saíu del.

01/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 E todos abraiáronse de tal xeito que discutían entre si, dicindo: Que é isto? Un ensino novo con autoridade! El manda aínda aos espíritos inmundos e obedécenlle. \v 28 E decontado a súa fama estendeuse por todas partes, por toda a rexión ao redor de Galilea.

01/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Inmediatamente despois de saír da sinagoga, foron a casa de Simón e Andrés, con Xacobe e Xoán. \v 30 E a sogra de Simón xacía doente con febre; e decontado faláronlle dela. \v 31 Xesús achegóuselle, e tomándoa da man levantouna, e a febre deixouna; e ela servíalles.

01/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 Ao luscofusco, despois da posta do sol, trouxéronlle todos os que estaban doentes e os posuídos. \v 33 E toda a cidade amoreárase á porta. \v 34 E sandou a moitos que estaban doentes de diversas doencias, e expulsou moitos demos; e non deixaba falar aos demos, porque eles sabían quen era El.

01/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 Levantándose moi de cedo, cando aínda estaba escuro, saíu, e foise a un lugar solitario, e alí oraba. \v 36 E Simón e os seus compañeiros saíron a buscalo; \v 37 atopárono e dixéronlle: Todos andan na procura de ti.

01/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 E El díxolles: Imos a outro lugar, aos pobos veciños, para que predique tamén alí, porque para iso vin. \v 39 E foi por toda Galilea, predicando nas súas sinagogas e expulsando demos.

01/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 E veu a El un leproso rogándolle, e axeonllándose díxolle: Se queres, podes limparme. \v 41 Movido a compaixón, estendendo Xesús a man, tocouno, e díxolle: Quero; sé limpo. \v 42 E ao instante a  lepra deixouno e quedou limpo.

01/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 Entón Xesús reprendeuno severamente e decontado despediuno, \v 44 e díxolle: Mira, non digas nada a ninguén, senón vai, amósate ao sacerdote e ofrece pola túa limpeza o que Moisés ordenou, para testemuño a eles.

01/45.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 45 Pero el, en canto saíu, comezou a proclamalo abertamente e a divulgar o feito, a tal punto que Xesús xa non podía entrar publicamente en ningunha cidade, senón que quedaba fóra en lugares despoboados; e viñan a El de todas partes.

01/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 1

02/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 2 \v 1 Entrando de novo en Capernaúm varios días despois, oíuse que estaba na casa. \v 2 E reuníronse moitos, tanto que xa non había lugar nin aínda á porta; e El expoñíalles a palabra.

02/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Entón trouxéronlle un paralítico levado entre catro. \v 4 E como non puideron achegarse a El por mor da multitude, levantaron o teito enriba de onde El estaba; e cando fixeron unha abertura, baixaron a padiola na que xacía o paralítico.

02/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 Vendo Xesús a fe deles, dixo ao paralítico: Fillo, os teus pecados sonche perdoados. \v 6 Pero estaban alí sentados algúns dos escribas, os cales pensaban nos seus corazóns: \v 7 Por que fala este así? Está blasfemando; quen pode perdoar pecados, senón só Deus?

02/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 E ao instante Xesús, coñecendo no seu espírito que pensaban dese xeito dentro de si mesmos, díxolles: Por que pensades estas cousas nos vosos corazóns? \v 9 Que é máis fácil, dicir ao paralítico: «Os teus pecados sonche perdoados», ou dicirlle: «Érguete, toma a túa padiola e anda»?

02/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 Pois para que saibades que o Fillo do Home ten autoridade na terra para perdoar pecados: \v 11 A ti dígoche: érguete, toma a túa padiola e vai á túa casa. \v 12 E el ergueuse, e tomando ao instante a padiola, saíu á vista de todos, de maneira que todos estaban abraiados, e glorificaban a Deus, dicindo: Endexamais vimos cousa semellante.

02/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E El saíu de novo á beira do mar, e toda a multitude viña a El, e ensináballes. \v 14 E ao pasar, viu a  Leví, fillo de Alfeo, sentado na oficina dos tributos, e díxolle: Sígueme. E erguéndose, seguiulle.

02/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 E sucedeu que estando Xesús sentado á mesa en casa de Leví, moitos recadadores de impostos e pecadores estaban a comer con Xesús e os seus discípulos; porque había moitos deles que lle seguían. \v 16 Ao ver os escríbas dos fariseos que El comía con pecadores e recadadores de impostos, dicían aos seus discípulos: Por que El come e bebe con recadadores de impostos e pecadores?

02/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Ao oír isto, Xesús díxolles: Os que están sans non teñen necesidade de médico, senón os que están doentes; non vin a chamar a xustos, senón a pecadores.

02/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Os discípulos de Xoán e os fariseos estaban a xaxuar; e viñeron e dixéronlle: Por que xaxúan os discípulos de Xoán e os discípulos dos  fariseos, pero os teus discípulos non xaxúan? \v 19 E Xesús díxolles: Seica poden xaxuar os acompañantes do noivo mentres o noivo está con eles? Mentres teñen ao noivo con eles, non poden xaxuar.

02/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Pero virán días cando o noivo seralles quitado, e entón xaxuarán naquel día. \v 21 Ninguén pon un remendo de tea nova nun vestido vello, porque entón o remendo ao encollerse tira del, o novo do vello, e prodúcese unha rotura peor.

02/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 E ninguén bota viño novo en pelellos vellos, porque entón o viño romperá o pelello, e pérdese o viño e tamén os pelellos; senón que se bota viño novo en pelellos novos.

02/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 E aconteceu que un día de repouso Xesús pasaba polo sembradío, e os seus discípulos, mentres se abrían paso, comezaron a arrincar espigas. \v 24 Entón os fariseos dicíanlle: Mira, por que fan o que non é lícito no día de repouso?

02/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 E El díxolles: Nunca lestes o que David fixo cando tivo necesidade e sentiu fame, el e os seus compañeiros, \v 26 como entrou na casa de Deus en tempos de Abiatar, o sumo sacerdote, e comeu os pans consagrados que non é lícito a ninguén comer, senón aos sacerdotes, e deu tamén aos que estaban con el?

02/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 E El dicíalles: O día de repouso fíxose para o home, e non o home para o día de repouso. \v 28 Por tanto, o Fillo do Home é Señor aínda do día de repouso.

02/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 2

11/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 11 \v 1 Cando se achegaban a Xerusalén, por  Betfagé e Betania, preto do monte das Oliveiras, enviou a dous dos seus discípulos, \v 2 e díxolles: Ide á aldea enfronte de vós, e tan pronto como entredes nela, atoparedes un asno xove atado que ninguén se montou nel; desatádeo e traédeo. \v 3 E se alguén vos di: «Por que facedes iso?», dicide: «O Señor necesítao»; e enseguida devolverao acá.

11/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Eles foron e atoparon un asno xove atado xunto á porta, fóra na rúa, e desatárono. \v 5 E algúns dos que estaban alí dixéronlles: Que facedes desatando o asno xove? \v 6 Eles respondéronlles tal como Xesús lles dixera, e déronlles permiso.

11/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Entón trouxeron o asno xove a Xesús e botaron enriba os seus mantos, e Xesús sentou nel. \v 8 E moitos tenderon os seus mantos no camiño e outros pólas que cortaran dos campos. \v 9 Os que ían diante e os que lle seguían, gritaban:  Hosanna! Bendito o que vén no nome do Señor; \v 10 Bendito o reino do noso pai David que vén;  Hosanna nas alturas!

11/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E entrou en Xerusalén, chegou ao templo, e despois de mirar todo ao seu derredor, saíu para Betania cos doce, sendo xa avanzada a hora. \v 12 Ao día seguinte, cando saíron de Betania, Xesús tivo fame.

11/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 E vendo de lonxe unha figueira con follas, foi ver se quizais puidese achar algo nela; cando chegou a ela, non atopou máis que follas, porque non era tempo de figos. \v 14 E Xesús, falando á figueira, díxolle: Nunca xamais coma ninguén froito de ti. E os seus discípulos estaban a escoitalo.

11/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 Chegaron a Xerusalén; e entrando Xesús no templo comezou a botar fóra aos que vendían e compraban no templo, envorcou as mesas dos  cambiadores e os asentos dos que vendían as pombas; \v 16 e non permitía que ninguén transportase obxecto algún a través do templo.

11/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 E ensináballes, dicindo: Non está escrito: «A miña casa será chamada casa de oración para todas as nacións»? Pero vós fixéstela cova de ladróns. \v 18 Os principais sacerdotes e escribas oíron isto e buscaban como matalo, porque lle tiñan medo, pois toda a multitude estaba admirada do seu ensino. \v 19 E cando atardecía, adoitaban saír fóra da cidade.

11/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Pola mañá, cando pasaban, viron a figueira seca desde as raíces. \v 21 Entón Pedro, lembrándose, díxolle: Rabí, mira, a figueira que maldixeches secouse.

11/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 E Xesús respondeu, dicíndolles: Tede fe en Deus. \v 23 En verdade dígovos que calquera que diga a este monte: «Quítate e bótate ao mar», e non dubide no seu corazón, senón crea que o que di vai suceder, seralle concedido.

11/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Por iso dígovos que todas as cousas polas que oredes e pidades, crede que xa as recibistes, e seranvos concedidas. \v 25 E cando esteades a orar, perdoade se tedes algo contra alguén, para que tamén o voso Pai que está nos ceos vos perdoe as vosas faltas. \v 26 Pero se vós non perdoades, tampouco o voso Pai que está nos ceos perdoará as vosas faltas.

11/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 Chegaron de novo a Xerusalén; e cando Xesús andaba polo templo, achegáronselle os principais sacerdotes, escribas e os anciáns, \v 28 e dixéronlle: Con que autoridade fas estas cousas, ou quen che deu a autoridade para facer isto?

11/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 E Xesús díxolles: Eu tamén vos farei unha pregunta; respondédema, e entón direivos con que autoridade fago estas cousas. \v 30 O bautismo de Xoán, era do ceo ou dos homes? Respondédeme.

11/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31 E eles matinaban entre si, dicindo: Se dicimos: «Do ceo», El dirá: «Entón, por que non lle crestes?». \v 32 Mais se dicimos: «Dos homes...»? Pero temían á multitude, porque todos consideraban que Xoán verdadeiramente fora un profeta. \v 33 E respondendo a Xesús, dixeron: Non sabemos. E Xesús díxolles: Tampouco eu vos direi con que autoridade fago estas cousas.

11/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 11

front/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Marcos

manifest.json

@@ -34,7 +34,8 @@
 	"parent_draft": {},
 	"translators": [
 		"Maria_Jose",
-		"Ana Iglesias Duran"
+		"Ana Iglesias Duran",
+		"Danirecaman"
 	],
 	"finished_chunks": [
 		"03-title",
@@ -87,6 +88,55 @@
 		"05-35",
 		"05-36",
 		"05-39",
-		"05-41"
+		"05-41",
+		"front-title",
+		"01-title",
+		"01-01",
+		"01-04",
+		"01-07",
+		"01-09",
+		"01-12",
+		"01-14",
+		"01-16",
+		"01-19",
+		"01-21",
+		"01-23",
+		"01-27",
+		"01-29",
+		"01-32",
+		"01-35",
+		"01-38",
+		"01-40",
+		"01-43",
+		"01-45",
+		"02-title",
+		"02-01",
+		"02-03",
+		"02-05",
+		"02-08",
+		"02-10",
+		"02-13",
+		"02-15",
+		"02-17",
+		"02-18",
+		"02-20",
+		"02-22",
+		"02-23",
+		"02-25",
+		"02-27",
+		"11-title",
+		"11-01",
+		"11-04",
+		"11-07",
+		"11-11",
+		"11-13",
+		"11-15",
+		"11-17",
+		"11-20",
+		"11-22",
+		"11-24",
+		"11-27",
+		"11-29",
+		"11-31"
 	]
 }