\v 33 Entón Xesús apartouno da multitude e collendoo a solas, meteulle os dedos nos oídos, e escupindo, tocoulle a lingua coa saliva, \v 34 e mirando ao ceo sospirou fondo e dixo ¡Effatá!, isto e, ¡Abrete!. \v 35 de súpeto abreronse os e desapareceu o o impedimento da lengua e falaba con claridade.