Tue Mar 01 2022 19:10:15 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)

04/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 4 \v 1 Cando o Señor entendeu que os fariseos ouviran que el facía e bautizaba máis discípulos que Xoan \v 2 ( aínda que Xesús non bautizaban senón os seus discípulos) \v 3 el deixou Xudea e voltou para Galilea.

04/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Pero precisaba pasar por Samaria. \v 5 Entón chegou a unha cidade de Samaria, chamada Sicar, xunto á herdanza que Xacob lle dera ao seu fillo Xosé

04/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Alí encontrábase o pozo de Xacob. Jesús estaba canso do camiñar e sentouse ao carón do pozo. Era chegando a hora sexta \f  contra a 12 da mañán para nós\f*. \v 7 Unha muller samaritana veu sacar auga, e Xesús lle dixo "Dame un pouco de auga para beber". \v 8 Porque os seus discípulos foran á cidade para mercar comida.

04/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Entón a muller samaritana díxolle: sendo tí xudeo, como é que me pides que che dé de beber, ao saber que son muller samaritana?. Porque os xudeos e os samaritanos non se levan ben. \v 10 Xesús contestoulle a ela: "se soubeses do regalo de Deus, e quen é o que che dí: "dame de beber"; tí  pediríaslle a el, e el daríache auga viva.

04/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 A muller respondeulle: " Señor, non tes con que sacala, e o pozo é fondo. Entón, onde tes o auga viva?. \v 12 Es tí maior que o noso pai Xacob, que nos deu este pozo, e do que bebeu el, os seus fillos e os seus animais?

04/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Xesús respondeulle e díxolle: calquera bebendo desta auga terá sede outra vez. \v 14 Porén, ao beber da auga que eu lle dou, non voltará ter sede, senón que a auga que eu lle dou, fará nel unha fonte de auga, que mana auga para vida eterna

04/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 A muller díxolle a e´: "Señor dame desa auga para que eu non teña sede e non teña que vir aquí a sacala. \v 16 Xesús díxolle:" Vai chamar ao teu marido e logo ven"

04/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 A muller contestoulle: Non teño home. Xesús respondeulle: dixeches ben: non teño home. \v 18 Porque tiveches cinco maridos e o que agora tes, non é o teu home; nesto dixeches a verdade.

04/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 A muller díxolle: Señor tí es profeta. \v 20 Os nosos pais adoraron nesta montaña, pero tí dis que o lugar onde a xente debe adorar é Xerusalén.

04/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Díxolle Xesús: "muller cre en min, que a hora virá, cando nen neste monte, nen em Xerusalen, adoraredes ao Pai. \v 22 Vós adorades o que non sabedes; nós adoramos o que sabemos, porque a salvación ven dos xudeos.

04/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 Mais a hora chega, e agora é, cando os adoradores verdadeiros adorarán ao Pai en espíritu e verdade, porque o Pai está na procura de persoas así, para que o adoren. \v 24 Deus é espíritu, e as persoas que o adoran deben adoralo en espíritu e verdade."

04/25.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 25 A muller díxolle: "eu sei que o Mesías (que se chama Cristo) vai vir. Cando veña, ha nos explicar todas as cousas." \v 26 Xesús díxolle: Eu son, o que fala contigo.

04/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 Nese intre os seus discípulos voltaron. E pareceulles maravilloso de que falara cunha muller, pero ningún lle preguntou: que lle queres? ou por que falas con ela?

04/28.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 28 Entón a muller deixou a súa ola, foi á cidade e díxolle aos homes. \v 29 Vinde e ollade a un home que me dixo todo o que tiña feito. Será éste o Cristo?. \v 30 Eles saíron da cidade e foron xunto cara el.

04/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31 Nese intre, os discípulos rogábanlle dicindo: "Rabí, come". \v 32 Pero el díxolles: Teño unha comida para comer que vós non sabedes. \v 33 Por tanto, os discípulos decían entre eles: Alguén lle traería algo para comer?.

04/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34 Xesús díxolles: a miña comida é cumprir a vontade de quen me enviou e realizar a súa obra. \v 35 Non decides vós:  " Aínda faltan catro meses para que veña a seitura?. Dígovolo agora: Ollade ben cos vosos ollos e mirade que os eidos están brancos para a seitura. \v 36 Pois o que recolle ten a súa paga e recolle froito para vida eterna, para que o que sementa e o que fai a seitura gocen xuntos.

04/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 Neste caso é verdadeiro o refrán: un sementa e outro colleita. Eu envieivos a seiturar o que non tiñades traballado; \v 38 outros xa o traballaron antes, e vos participades no seu traballo.

04/39.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 39 E moitos samaritanos daquela cidade creron nel pola palabra da muller que lles deu testemuña: díxome todo o que tiña feito. \v 40 Así que cando os samaritanos viñeron a el, rogábanlle que ficara con eles; e ficou alí dous días.

04/41.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 41 E moitos máis creron nel pola súa palabra. \v 42 E decíanlle á muller: xa non acreditamos só polo que ti nos tes dito, porque nós mesmos ouvímolo del, e sabemos que este é en verdade o Salvador do mundo.

04/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 Pasados  dous días marchou dalí para Galilea. \v 44 Porque Xesús mesmo dira testemuña de que a un profeta non se lle honra na súa terra. \v 45 Así, cando chegou a Galilea acollérono, pois tiñan visto todo o que fixera na festa, en Xerusalem; porque eles tamén foran á festa

04/46.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 46 Veu, pois, Xesús outra vez a Caná de Galilea, onde da auga fixera viño. E había un oficial do rei que tiña un fillo doente en Capernaum. \v 47 Cando ouviu que Xesús chegara  de Xudea a Galilea, foi xunto el, e rogoulle que baixase para curar ao seu fillo, que estaba á morte

04/48.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 48 Díxolle entón Xesús: senón vírades sinais e milagres, non creeredes. \v 49 O oficial díxolle: Señor, baixa antes de que o meu fillo morra. \v 50 Díxolle Xesús: marcha, o teu fillo vive. E o home acreditou na palabra que Xesús lle dixera, e marchou.

04/51.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 51 Cando el ía baixando, o seus servos saíron ao seu encontro e lle diron as novas decindo: o teu fillo vive. \v 52 Así el preguntoulles a hora na que comezou a mellorar. E dixéronlle: onte ás sete deixou de ter febre.

04/53.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 53 Entón o pai decatouse de que esa fora a hora na que Xesús dixera: O teu fillo vive, e creu nel con todos os da casa. \v 54 Xesús fixo esta segunda sinal cando ía de Xudea a Galilea.

04/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 4

05/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 5 \v 1 \v 4 Despois destas cousas, houbo unha festa entre os xudeos, e Xesús subiu a Xerusalem. \v 2 E hai en Xerusalem , perto da porta das ovellas, un tanque, de nome Betesda en hebreo, e posúe cinco alpendres. \v 3 Nestos descansaba unha morea de doentes, cegos, coxos e paralíticos, agardando o movemento da auga. Porque crían que un anxo baixaba cada certo tempo ao tanque e remexía a auga; e o primeiro que entraba no tanque, despois de que a auga se movera, ficaba san de calquera doenza que tivese.

05/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 E había alí un home que levaba doente trinta e oito anos seguidos. \v 6 Cando Xesús o viu deitado, soubo que levaba así moito tempo, e díxolle: Queres sanar?.

05/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Señor, respondeulle o doente, non teño quen me meta no tanque cando remexen a auga; e mentres eu vou, outro baixa antes ca min. \v 8 Díxolle Xesús: érguete,  colle a túa cama, e anda.

05/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 E decontado o home sanou; e colleu a súa cama e andou. E era día de repouso\f(era un sábado)\f*

05/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 Entón os xudeos dixéronlle ao que fora curado: é día de repouso\f(era un sábado)\f*, a lei non che permite que leves a túa cama. \v 11 El respondeulles: aquel que me sanou, el mesmo me dixo: colle a túa cama e anda.

05/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Entón preguntáronlle: quen foi o que che dixo: colle a túa cama e anda?. \v 13 E o que fora curado non sabía que fose, porque Xesús xa se afastara da xente que había naquel lugar.

05/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Despois topouno Xesús no Templo e díxolle: decátate de que fuches sanado; non peques máis para que non che aconteza algunha cousa pior. \v 15 O home marchou, e foi co conto aos xudeos de que fora Xesús o que o sanara

05/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 E por esta causa, os xudeos perseguían a Xesús e buscaban de matalo, porque facía cousas no día de repouso\f(era un sábado)\f* \v 17 E Xesús respondeulles: Meu Pai até agora traballa, e eu traballo tamén. \v 18 Por iso os xudeos, aínda máis, buscaban oportunidade de matalo , porque non só rachaba o día de repouso\f(era un sábado)\f*, senón que tamén dicía que Deus era o seu propio Pai, facéndose igual a Deus.

manifest.json

@@ -35,7 +35,8 @@
 	"translators": [
 		"Jaime",
 		"Jaime Fernandez Garrido",
-		"jaime"
+		"jaime",
+		"Jose Luis Fernandez Diaz"
 	],
 	"finished_chunks": [
 		"front-title",
@@ -87,6 +88,37 @@
 		"03-27",
 		"03-29",
 		"03-31",
-		"03-34"
+		"03-34",
+		"04-title",
+		"04-01",
+		"04-04",
+		"04-06",
+		"04-09",
+		"04-11",
+		"04-13",
+		"04-15",
+		"04-17",
+		"04-19",
+		"04-21",
+		"04-23",
+		"04-25",
+		"04-27",
+		"04-28",
+		"04-31",
+		"04-34",
+		"04-37",
+		"04-39",
+		"04-41",
+		"04-43",
+		"04-46",
+		"04-48",
+		"04-51",
+		"04-53",
+		"05-01",
+		"05-05",
+		"05-07",
+		"05-09",
+		"05-14",
+		"05-16"
 	]
 }