Merge branch 'master' of C:\Users\calic\AppData\Local\BTT-Writer\temp\gl_2co_text_reg

05/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 5 \v 1 Porque sabemos que se a nosa casa terreal, este tabernáculo, é destruida, temos de Deus un edificio, unha casa non feita por mans, eterna, nos ceos. \v 2 En verdade, neste corpo xememos, desexando ser revestidos coa nosa habitación celestial. \v 3 Pois, deste xeito, anque desvestidos, non estaremos nús.

05/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Porque os que aínda estamos neste tabernáculo, xememos, pois non queremos ser desvestidos senón vestidos, para que o mortal sexa absorbido pola vida. \v 5 Pero foi Deus quen nos destinou para isto, que nos deu o Espírito como garantía.

05/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Polo tanto, animados sempre e sabendo que, mentres habitamos no corpo, estamos ausentes do Señor, \v 7 (porque por fe andamos, non por vista ); \v 8 pero collemos folgos e preferimos más ben estar ausentes do corpo e habitar co Señor.

05/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Polo que tamén procuramos, xa sexa presentes ou ausentes, serlle agradables, \v 10 porque é preciso que todos nós comparezamos ante o tribunal de Cristo, para que cada un reciba dacordo ao que fixo estando no corpo, sexa bo ou malo.

05/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Polo tanto, coñecendo o temor do Señor, persuadimos ás persoas, pero a Deus somos manifestos, e agardo sexamos anifestos tamén nas vosas conciencias. \v 12 Non nos recomendamos de novo a nós mesmos, senón que vos damos a posibilidade de que vos gloriedes por nós, para que teñades que respostar para os que se fachendean na apariencia, e non no corazón.

05/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Porque se estamos tolos, é para Deus; e se estamos cordos, é para vós. \v 14 Pois o amor de Cristo pon en nós esa carga, pensando isto: que se un morreu por todos, daquela, todos morreron; \v 15 e por todos morreu, para que os que viven, xa non vivan para sí, senón para aquel que morreu e resucitou por eles.

05/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 De xeito que nós, de agora en diante, xa non coñecemos a ninguén segundo a carne, e se aínda ao Mesías o coñecimos segundo a carne, xa non o coñecemos así. \v 17 De maneira que se alguén está en Cristo, é unha nova criatura; as cousas vellas pasaron; velaquí, son feitas novas.

05/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 E todo ven de Deus, quen nos reconciliou consigo mesmo por medio de Cristo,e confiunos o misterio da reconciliación; \v 19 sendo que, Deus estaba en Cristo, reconciliando consigo ao mundo consigo mesmo, non téndolle  en conta as súas transgresións ás persoas, e puxo en nós a palabra da reconciliación.

05/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Polo tanto, somos embaixadores de Cristo, coma se Deus rogara por medio de nosoutros; no nome de Cristo pregámosvos: reconciliádevos con Deus! \v 21 Ao que non coñeceu pecado, fíxoo pecado por nós, para que nós chegaramos a ser xustiza de Deus en El.

05/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 5

06/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 6 \v 1 Pero nós, coma colaboradores, pregámosvos que non recibades en van a graza de Deus; \v 2 pois El dí: oínte no tempo axeitado, e axudeite no día de salvación: mira, éste é o tempo axeitado, velaquí a túa salvación, \v 3 non dando en nada ocasión de tropezo, para que o noso ministerio non sexa desacreditado,

06/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 senón que en todo nos recomendamos a nós mesmos coma ministrosde Deus, en moita paciencia, en aflicións, en necesidades, en angurias, \v 5 en azoutes, en cárceres, en disturbios, en traballos, en insomnios, en xaxúns, \v 6 en pureza, en coñecemento, en xenerosidade, en bondade, no espírito Santo, en amor sinceiro, \v 7 na palabra de verdade, no poder de Deus; por medio das armas da xustiza para atacar e defender;

06/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 en honra e en deshonra, en mala fama e en boa fama; coma enganadores, pero veraces; \v 9 coma descoñecidos, pero ben coñecidos; coma moribundos, pero cheos de vida; coma castigados, pero non sentenzados a morte; \v 10 coma entristecidos, mais sempre gozosos; coma pobres, pero enriquecendo a moitos; coma non tendo nada, mesmo téndoo todo.

06/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Abriuse a nosa boca para vós con franqueza, corintios, e o noso corazón ensanchouse. \v 12 Non houbo estreitez no noso agrarimo por vós, pero sí de vós cara nós. \v 13 Pero, dígovos, como a fillos, que tamén vós correspondades ensanchando os vosos corazóns.

06/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Non esteades unidos en xugo desigual cos incrédulos, pois que compañeirismo hai entre a xustiza e iniquidade? Ou que teñen en común a luz e as tebras? \v 15 Ou en que concorda Cristo con Belial? Ou que ten en común un crente cun incrédulo? \v 16 Ou que acordo ten o templo de Deus cos ídolos? porque nós somos o templo do Deus vivo, coma dixo Deus: habitarei neles, e vivirei entre eles; e serei o seu Deus, e eles serán o meu pobo.

06/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Polo tanto, saíde do medio deles e afastádevos, di o Señor; e non toquédelo inmundo, e eu recibireivos. \v 18 Eu sereivos a vós por pai, e vós seredes fillos e fillas para min, di o Señor Todopoderoso.

06/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 6

07/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 7 \v 1 Polo tanto, amados, tendo estas promesas, limpémonos de toda contaminación de carne e de espírito, perfeccionando a santidade no temor de Deus.

07/02.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 2 \v 3 \v 4 Facédenos sitio nos vosos corazóns; non lle fixemos dano a ninguén, non corrompemos a ninguén, non fomos cobizosos. Non falo para condearvos; pois como vos dixen antes, estades nos nosos corazóns para vivir e para morrer xuntamente. Son moi claro con vosoutros; teño moito de que gloriarme de vós; estou cheo de consolo e gózome sobremaneira en toda a vosa aflicción.

07/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 Pois mesmo cando chegamos a Macedonia, non puidemos descansar, senón que nos estivemos aflixidos por todos lados: de fóra, conflictos; de dentro, medos. \v 6 Mais Deus, que consola aos agraviados, consolounos coa chegada de Tito; \v 7 e non só coa súa chegada, senón co consolo con que el foi consolado en vós, facéndonos saber do voso gran afecto, voso pranto e voso celo por min; de xeito que me alegrei máis aínda.

07/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Porque se ben vos causei tristura coa miña carta, non me pesa; mesmo cando me pesou, xa que vexo que esta carta vos foi motivo de tristura, aínda que só por pouco tempo; \v 9 agora alégrome; non de que fosedes entristecidos, senón de que fosedes entristecidos para arrepentimento; porque fostes entristecidos conforme á vontade de Deus, para que non sufrirades pérdida algunha de parte nosa. \v 10 Porque a tristura que é conforme á vontade de Deus, produce un arrepentimento para salvación sen remordemento; pero a tristura do mundo produce morte.

07/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 \v 12 Porque mirade canta dilixencia produciu en vós isto de ser entristecidos por Deus. E non só iso, senón tamén desculpas e indignación; e non só temor, senón tamén afecto; e non só celo senón tamén vindicación. En todo desmostrastes ser inocentes no asunto. Así que, anque vos escribín, non foi por mor do que obrou inxustamente, nen por mos de quen foi tratado de maneira inxusta, senón que foi para que o voso celos por nós fose manifestado diante de Deus.

07/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Por isto fomos consolados. E aparte do noso consolo, alegrámonos aínda máis por medio do gozo de Tito, pois o seu espírito foi reanimado por todos vós. \v 14 Porque se fixen alarde de vós con el, non caín en vergoña; senón que como vos dixen todo con verdade, do mesmo xeito a nosa gloria diante de Tito, resultou ser verdade.

07/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 \v 16 O seu amor para vosoutros abunda máis aínda ao lembrarse da vosa obediencia, e de como o recibistes con temor e temblor. Alégrome porque podo confiar en vós en tódalas cousas.

07/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 7

08/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 8 \v 1 Agora be, irmáns, queremos facervos saber a graza de Deus que foi dada nas igrexas de Macedonia; \v 2 pois no medio da aflicción coa que foron probados, a abundancia do seu gozo e a súa extrema pobreza abundaron na riqueza da súa xenerosidade.

08/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Porque eu testifico que espontáneamente deron segundo a súa capacidade, e aínda por riba dela, \v 4 pregándonos que lles concederamos o privilexio de participar neste servicio aos santos; \v 5 e máis aló do que esperabamos, senón que se deron a sí mesmos primeiramente ao Señor, e a nós pola vontade de Deus.

08/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Así que animamos a Tito, que como el xa comezara antes, así tamén levara a cabo en vós esta obra de graza. \v 7 Mais así coma vós abundades en todo: en fe, en palabra, en coñecemento, en toda solicitude, e no amor que inspiramos en vosoutros, abundade tamén nesta graza.

08/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Non volo digo como mandamento, senón para poñer a proba a sinceridade do voso amor pola solicitude de outros. \v 9 Porque coñecedes a graza do noso Señor Xesús Cristo, que sendo rico, por amor a vós fixose pobre, para que pola súa pobreza vós chegarades a ricos.

08/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 E dou a miña opinión nisto, porque vos convén a vós, que comezastes hai un ano, non somentes a facelo, senón a desexar facelo. \v 11 Agora pois, rematade tamén de facelo; para que como houbo a boa vontade para desexalo, asimesmo tamén para levalo adiante segundo o que teñades. \v 12 Porque se hai boa vontade, acéptase segundo o que se ten, non polo que non se ten.

08/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Non para alivio de uns e e para aflicción vosa, senón para a igualdade; \v 14 agora a vosa abundancia actual suple a súa necesidade, para que tamén a abundancia deles supla a vosa necesidade, de xeito que exista a igualdade. \v 15 Como está escrito: o que moito recolleu, non tivo demasiado; e o que pouco recolleu, non tivo escasez.

08/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Pero grazas a Deus que pon a mesma solicitude por vosoutros no corazón de Tito. \v 17 Pois el, non só aceptou o noso reclamo, senón que, sendo ben dilixente de por sí, foi a vós por vontade propia.

08/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 E enviamos canda el ao irmán de quen a súa alabanza do evanxeo corre por tódalas igrexas; \v 19 e non só isto, senón que tamén foi designado polas igrexas coma o noso compañeiro de viaxe nesta obra de graza, que é administrada por nós para a gloria do Señor mesmo, e para mostrar a nosa disposición.

08/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 \v 21 Tendo conta de que ninguén nos descredite nesta xenerosa ofrenda administrada por nós; pois preocupámonos do que é honrado, non só ante os ollos do Señor, senón tamén ante os ollos das persoas.

08/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 E con eles enviamos ao noso irmán, de quen temos comprobado en moitas ocasións que foi dilixente en moitas cousas, pero que agora é aínda máis dilixente, se cabe, pola gran confianza que ten en vós. \v 23 No tocante a Tito, é meu compañeiro e colaborador entre vosoutros; no tocante aos nosos irmáns, son mensaxeiros das igrexas e gloria de Cristo. \v 24 Polo tanto, mostrade nas igrexas a proba do voso amor, e da nosa razón para gloriarnos con respecto a vós

08/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 8

manifest.json

@@ -74,6 +74,42 @@
 		"04-07",
 		"04-11",
 		"04-13",
-		"04-16"
+		"04-16",
+		"05-title",
+		"05-01",
+		"05-04",
+		"05-06",
+		"05-09",
+		"05-11",
+		"05-13",
+		"05-16",
+		"05-18",
+		"05-20",
+		"06-title",
+		"06-01",
+		"06-04",
+		"06-08",
+		"06-11",
+		"06-14",
+		"06-17",
+		"07-title",
+		"07-01",
+		"07-02",
+		"07-05",
+		"07-08",
+		"07-11",
+		"07-13",
+		"07-15",
+		"08-title",
+		"08-01",
+		"08-03",
+		"08-06",
+		"08-08",
+		"08-10",
+		"08-13",
+		"08-16",
+		"08-18",
+		"08-20",
+		"08-22"
 	]
 }