Mon Nov 18 2024 18:23:04 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)

01/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Da filla de Sión marchou toda a súa espléndida gloria. Os seus príncipes son coma serpes que non atopan pasto, e fuxen sen forzas diante do perseguidor.

01/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Xerusalém lembra nos días da súa aflición e da súa vagancia todos os seus tesouros que existían dende os tempos antigos, cando o seu pobo caeu en mans do adversario sen que ninguén a axudara. Ao vela os seus adversarios, búrlanse da súa ruína.

01/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Xerusalém pecou grandemente, e volveuse cousa inmunda. Todos os que a honraban desprezárona porque viron a súa nudez, e ela avergóñase e vólvese de costas. \v 9 A súa inmundicia está nos seus lombos; non considerou o seu futuro, e caeu de maneira sorprendente; non hai quen a console. Mira, Iahveh, a miña aflición, porque engrandeceuse o inimigo!

01/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 O adversario estendeu a súa man a todos os seus tesouros; en verdade ela viu as nacións entrar no santuario, aínda que Ti ordenaches que non entraran na túa congregación.

01/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Todo o seu pobo xeme buscando pan; deron os seus tesouros por comida para restaurar as súas vidas. Mira, Iahveh, e observa que me están a desprezar. \v 12 Vós todos os que pasades polo camiño, non vos importa isto? Observade e vede se hai dor como a miña dor, coa que fun atormentada, coa que Iahveh me aflixíu no día da súa ira ardente.

01/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Dende o alto mandou lume que entrou nos meus ósos. Estendeu unha rede aos meus pés, fíxome volver atrás, deixoume desolada, desmaiada todo o día. \v 14 Atado foi o xugo das miñas transgresións, pola súa man foron entrelazados, caeron sobre o meu pescozo. El fixo que me faltasen as forzas; Iahveh entregoume en mans contra das que non podo resistir.

01/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 O Señor rexeitou a tódolos meus valentes do medio de min; convocou contra min unha asemblea solemne para quebrantar os meus mozos; O Señor pisou nun lagar á virxe filla de Xudá!

01/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 Por estas cousas eu choro; e os meus ollos desfanse en augas, porque lonxe de min está o consolador, o que reanimou a miña alma. Os meus fillos están desolados porque o inimigo prevaleceu. \v 17 Sión estende as súas mans, non hai quen a console. Iahveh ordenou contra Xacob que os que o rodean sexan os seus adversarios; Xerusalém volveuse cousa inmunda no medio deles.

01/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 Iahveh é xusto, pois me rebelei contra a súa palabra. Escoitade agora, todos os pobos, e vede a miña dor: as miñas virxes e os meus mozos foron ao cativerio. \v 19 Chamei aos meus amantes, pero eles enganáronme. Os meus sacerdotes e os meus anciáns pereceron na cidade, cando procuraban alimento para si a fin de restaurar as súas almas famentas.

01/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Mira, Iahveh, que estou anguriada; ferven as miñas tripas, o meu corazón revólvese dentro de min, porque fun moi rebelde. Na rúa a espada déixame sen fillos, na casa enseñoreouse a morte.

01/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Escoitaron que eu xemía, e non hai quen me console. Todos os meus inimigos escoitaron do meu mal, e alegráronse de que Ti o fixeras. Ai se Ti trouxeras o día que anunciaches, para que sexan eles coma min! \v 22 Que chegue toda a súa maldade diante de ti, e trátaos como a min me trataches por tódalas miñas transgresións; porque os meus xemidos son moitos, e desmaia o meu corazón.

02/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 2 \v 1 Como nublou Iahveh na súa ira á capital de Sión! Arredou do ceo á terra a gloria de Israel! Non se lembrou do estrado dos seus pés no día da súa ira. \v 2 Iahveh destruíu sen compaixón todas as moradas de Xacob. Derrubou no seu furor as fortalezas da filla de Xudá, botounas por terra; profanou o reino e aos seus príncipes.

02/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Exterminou no ardor da súa ira tódalas forzas de Israel; botou atrás a súa man dereita en presenza do inimigo; e acendeuse en Xacob coma chamas de lume devorando todo arredor. \v 4 Entesou o seu arco como inimigo, afirmou a súa man dereita como adversario e matou a todo o que era agradable á vista; na tenda da filla de Sión derramou o seu furor coma lume.

02/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 O Señor volveuse coma inimigo; devorou a Israel, devorou todos os seus pazos, destruíu as súas fortalezas e multiplicou na filla de Xudá o lamento e o loito. \v 6 Tratou con violencia o seu tabernáculo, como a cabana da horta; destruíu o seu lugar de reunión. Iahveh fixo esquecer en Sión a festa solemne e o día de repouso, e rexeitou no furor da súa ira o rei e o sacerdote.

02/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 O Señor repudiou o seu altar, desprezou o seu santuario; entregou en mans do inimigo os muros dos seus pazos. Gritos foron dados na casa de Iahveh como en día de festa solemne.

02/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Iahveh decidiu destruír os muros da capital de Sión; estendeu o cordón, non retirou a súa man para destruír, e fixo que se lamentaran o antemuro e o muro; e a unha desmaiaron. \v 9 Afundiron na lama as súas portas, El destruíu e quebrou as súas fechaduras. O seu rei e os seus príncipes están entre as nacións; xa non hai lei; e os seus profetas tampouco atopan visión de Iahveh.

02/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 En terra están sentados, en silencio, os anciáns da filla de Sión. Botaron pó sobre as súas cabezas, cinguíronse de cilicio. Inclinaron a terra as súas cabezas as virxes de Xerusalém.