gl_jud_text_reg/01/12.txt

\v 12 Estes son os que deshonran as vosas festas de amor fraterno, cébanse sen temor algún, porque só pensan en si mesmos; son nubes sen auga levadas polos ventos, árbores de outono sen froito algún, mortos unha e outra vez, arrincados de raíces, \v 13 ondas violentas do mar que cuspen como escuma os seus actos vergoñentos, estrelas errantes para as que a escuridade e as tebras están reservadas para sempre!