gl_gen_text_reg/33/09.txt

\v 9 Pero Esaú dixo: Teño bastante, meu irmán; sexa teu o que é teu.
 \v 10 Mais Xacob respondeu: Non, rógoche que se agora achei graza  aos teus ollos, tomes o presente da miña man, porque vexo o teu rostro como un ve o rostro de Deus, e ben me recibiches.  \v 11 Acepta, rógoche, o presente que  che trouxen, pois Deus favoreceume, e porque eu teño moito. E insistiulle, e el aceptouno.