\v 12 Entón Esaú dixo: Anda e vamos; eu irei diante de ti. \v 13 Pero el díxolle: O meu señor sabe que os nenos son tenros, e que debo coidar das ovellas e das vacas que están a criar. Se os apresuramos moito, nun só día todos os rabaños morrerán. \v 14 Adiántese agora o meu señor ao seu servo; e eu avanzarei sen présa, ao paso do gando que vai diante de min, e ó paso dos nenos, ata que chegue ó meu señor en Seir.
See in Reader
