\v 13 \v 14 \v 15 Entón díxolle Moisés a Deus: Velaí, se vou aos fillos de Israel e lles digo: “O Deus dos vosos pais envioume a vós,” quizais me digan: “Cal é o seu nome?”, que lles responderei?
14E Deus díxolle a Moisés: EU SON O QUE ESTOU. E engadiu: Así diraslle aos fillos de Israel: “EU ESTOU envioume a vós.”
15Díxolle ademais Deus a Moisés: Así diraslles aos fillos de Israel: “Iahveh, o Deus de vosos pais, o Deus de Abraham, o Deus de Isaac e o Deus de Jacob, envioume a vós.” Este é o meu nome para sempre, e con el farase memoria de min de xeración en xeración.
\v 13 Entón díxolle Moisés a Deus: Velaí, se vou aos fillos de Israel e lles digo: “O Deus dos vosos pais envioume a vós,” quizais me digan: “Cal é o seu nome?”, que lles responderei? \v 14 E Deus díxolle a Moisés: EU SON O QUE ESTOU. E engadiu: Así diraslle aos fillos de Israel: “EU ESTOU envioume a vós.” \v 15 Díxolle ademais Deus a Moisés: Así diraslles aos fillos de Israel: “Iahveh, o Deus de vosos pais, o Deus de Abraham, o Deus de Isaac e o Deus de Jacob, envioume a vós.” Este é o meu nome para sempre, e con el farase memoria de min de xeración en xeración.
\v 16 \v 17 \v 18 Vai e xunta os anciáns de Israel, e dilles: “Iahveh, o Deus de vosos pais, o Deus de Abraham, de Isaac e de Jacob, aparecéuseme, dicindo: ‘Certamente visiteivos e vin o que se vos fixo en Exipto.
17E díxenme: Tirareivos da aflición de Exipto á terra do cananeo, do hitita, do amorreo, do ferezeo, do heveo e do jebuseo, a unha terra que mana leite e mel.’”
18E eles escoitarán a túa voz: e ti irás cos anciáns de Israel ao rei de Exipto, e dirédeslle: “Iahveh, o Deus dos hebreos, saíunos ao encontro. Agora pois, permite que vaiamos tres días de camiño ao deserto para ofrecermos sacrificios a Iahveh noso Deus.”
\v 16 Vai e xunta os anciáns de Israel, e dilles: “Iahveh, o Deus de vosos pais, o Deus de Abraham, de Isaac e de Jacob, aparecéuseme, dicindo: ‘Certamente visiteivos e vin o que se vos fixo en Exipto. \v 17 E díxenme: Tirareivos da aflición de Exipto á terra do cananeo, do hitita, do amorreo, do ferezeo, do heveo e do jebuseo, a unha terra que mana leite e mel.’” \v 18 E eles escoitarán a túa voz: e ti irás cos anciáns de Israel ao rei de Exipto, e dirédeslle: “Iahveh, o Deus dos hebreos, saíunos ao encontro. Agora pois, permite que vaiamos tres días de camiño ao deserto para ofrecermos sacrificios a Iahveh noso Deus.”
\v 19 \v 20 \v 21 \v 22 Pero eu sei que o rei de Exipto non vos deixará marchar, se non é pola forza.
20Pero eu estenderei a miña man e ferirei Exipto con tódolos prodixios que farei no medio del, e despois disto, deixaravos ir.
21E dareille a este pobo graza ante os ollos dos exipcios; e sucederá que cando vos marchedes, non vos iredes cas mans baleiras.
22Senón que cada muller pedirá á súa veciña e á que vive na súa casa obxectos de prata, obxectos de ouro e vestidos; e poñerédelos sobre os vosos fillos e sobre as vosas fillas. Así despoxaredes aos exipcios.
\v 19 Pero eu sei que o rei de Exipto non vos deixará marchar, se non é pola forza. \v 20 Pero eu estenderei a miña man e ferirei Exipto con tódolos prodixios que farei no medio del, e despois disto, deixaravos ir. \v 21 E dareille a este pobo graza ante os ollos dos exipcios; e sucederá que cando vos marchedes, non vos iredes cas mans baleiras. \v 22 Senón que cada muller pedirá á súa veciña e á que vive na súa casa obxectos de prata, obxectos de ouro e vestidos; e poñerédelos sobre os vosos fillos e sobre as vosas fillas. Así despoxaredes aos exipcios.
\c 4 \v 1 \v 2 \v 3 Moisés respondeu, e díxolle: E se non me cren, nin escoitan a miña voz? Porque quizais digan: “Non se che apareceu Iahveh.”
2E Iahveh díxolle: Que é iso que tes na man? E el respondeulle: Unha vara.
3Entón El díxolle: Bótaa na terra. E el botouna na terra e converteuse nunha serpe; e Moisés fuxiu dela.
\c 4 \v 1 Moisés respondeu, e díxolle: E se non me cren, nin escoitan a miña voz? Porque quizais digan: “Non se che apareceu Iahveh.” \v 2 E Iahveh díxolle: Que é iso que tes na man? E el respondeulle: Unha vara. \v 3 Entón El díxolle: Bótaa na terra. E el botouna na terra e converteuse nunha serpe; e Moisés fuxiu dela.
\v 4 \v 5 Pero Iahveh díxolle a Moisés: Estende a túa man e agárraa pola cola. E el estendeu a man, agarrouna, e volveuse vara na súa man.
5Por isto crerán que se che apareceu Iahveh, o Deus de seus pais, o Deus de Abraham, o Deus de Isaac e o Deus de Jacob.
\v 4 Pero Iahveh díxolle a Moisés: Estende a túa man e agárraa pola cola. E el estendeu a man, agarrouna, e volveuse vara na súa man. \v 5 Por isto crerán que se che apareceu Iahveh, o Deus de seus pais, o Deus de Abraham, o Deus de Isaac e o Deus de Jacob.
\v 6 \v 7 E engadiu Iahveh: Agora mete a man no teu peito. E el meteu a man no seu peito, e cando a tirou, velaí, a súa man estaba leprosa, branca coma a neve.
7Entón El díxolle: Volve meter a man no teu peito. E el volveu meter a man no seu peito, e cando a tirou do seu peito, velaí, volvérase coma o resto da súa carne.
\v 6 E engadiu Iahveh: Agora mete a man no teu peito. E el meteu a man no seu peito, e cando a tirou, velaí, a súa man estaba leprosa, branca coma a neve. \v 7 Entón El díxolle: Volve meter a man no teu peito. E el volveu meter a man no seu peito, e cando a tirou do seu peito, velaí, volvérase coma o resto da súa carne.
\v 8 \v 9 E acontecerá que se non te cren, nin obedecen o testemuño do primeiro sinal, quizais crean o testemuño do segundo sinal.
9E sucederá que se aínda non cren estes dous sinais, nin escoitan a túa voz, entón tomarás auga do Nilo e derramarala sobre a terra enxoita; e a auga que collas do Nilo converterase en sangue sobre a terra enxoita.
\v 8 E acontecerá que se non te cren, nin obedecen o testemuño do primeiro sinal, quizais crean o testemuño do segundo sinal. \v 9 E sucederá que se aínda non cren estes dous sinais, nin escoitan a túa voz, entón tomarás auga do Nilo e derramarala sobre a terra enxoita; e a auga que collas do Nilo converterase en sangue sobre a terra enxoita.
\v 10 \v 11 \v 12 \v 13 Entón Moisés díxolle a Iahveh: Por favor, Señor, nunca fun home elocuente, nin onte nin en tempos pasados, nin aínda despois de que falases ao teu servo; porque son tardo na fala e torpe de lingua.
11E Iahveh díxolle: Quen lle fixo a boca ao home? Ou que fai o home mudo ou xordo, con vista ou cego? Non son eu, Iahveh?
12E agora pois, vai, e eu estarei coa túa boca, e ensinareiche o que haxas de falar.
13Pero el díxolle: Rógoche, Señor, envía agora a mensaxe por medio de quen ti queiras.
\v 10 Entón Moisés díxolle a Iahveh: Por favor, Señor, nunca fun home elocuente, nin onte nin en tempos pasados, nin aínda despois de que falases ao teu servo; porque son tardo na fala e torpe de lingua. \v 11 E Iahveh díxolle: Quen lle fixo a boca ao home? Ou que fai o home mudo ou xordo, con vista ou cego? Non son eu, Iahveh? \v 12 E agora pois, vai, e eu estarei coa túa boca, e ensinareiche o que haxas de falar. \v 13 Pero el díxolle: Rógoche, Señor, envía agora a mensaxe por medio de quen ti queiras.
\v 14 \v 15 \v 16 \v 17 Entón acendeuse a ira de Iahveh contra Moisés, e díxolle: Non está alí teu irmán Aarón, o levita? Eu sei que el fala ben. E amais, velaí, el sae a te recibir; ao te ver, aledarase no seu corazón.
15E ti falaraslle, e poñerás as palabras na súa boca; e eu estarei coa túa boca e coa súa boca e vos ensinarei o que habedes de facer.
16Amais, el falará por ti ao pobo; e el servirache coma boca e ti serás para el coma Deus.
17E tomarás na túa man esta vara coa cal farás os sinais.
\v 14 Entón acendeuse a ira de Iahveh contra Moisés, e díxolle: Non está alí teu irmán Aarón, o levita? Eu sei que el fala ben. E amais, velaí, el sae a te recibir; ao te ver, aledarase no seu corazón. \v 15 E ti falaraslle, e poñerás as palabras na súa boca; e eu estarei coa túa boca e coa súa boca e vos ensinarei o que habedes de facer. \v 16 Amais, el falará por ti ao pobo; e el servirache coma boca e ti serás para el coma Deus. \v 17 E tomarás na túa man esta vara coa cal farás os sinais.
\v 18 \v 19 \v 20 Moisés foise e volveu á casa do seu sogro Jetro, e díxolle: Rógote que me deixes ir para volver a meus irmáns que están en Exipto, e ver se aínda viven. E Jetro díxolle a Moisés: Vai en paz.
19E Iahveh díxolle a Moisés en Madián: vai, volve a Exipto, porque morreron tódolos homes que te querían matar.
20Moisés tomou súa muller e seus fillos, montounos nun burro e volveu á terra de Exipto. Tomou tamén Moisés a vara de Deus na súa man.
\v 18 Moisés foise e volveu á casa do seu sogro Jetro, e díxolle: Rógote que me deixes ir para volver a meus irmáns que están en Exipto, e ver se aínda viven. E Jetro díxolle a Moisés: Vai en paz. \v 19 E Iahveh díxolle a Moisés en Madián: vai, volve a Exipto, porque morreron tódolos homes que te querían matar. \v 20 Moisés tomou súa muller e seus fillos, montounos nun burro e volveu á terra de Exipto. Tomou tamén Moisés a vara de Deus na súa man.
\c 29 \v 1 Isto é o que lles farás para consagralos para que me sirvan como sacerdotes: toma un xato e dous carneiros sen defecto; \v 2 e pan sen fermento, e tortas sen fermento amasadas con aceite, e follados sen fermento untados con aceite; faralos de flor de fariña de trigo.
\v 5 E tomarás as vestimentas e vestirás a Aharón a túnica, o manto do efod, o efod e o peitoral, e cinguiralo coa faixa tecida do efod; \v 6 e porás a tiara sobre a súa cabeza, e sobre a tiara porás a coroa santa \v 7 Logo tomarás o aceite da unción, e o verterás sobre a súa cabeza, e unxiralo
\v 8 E farás chegar os seus fillos e poñerás túnicas sobre eles. \v 9 E cinguirás os cintos a Aarón e aos seus fillos, ataráslles as mitras e terán o sacerdocio por estatuto perpetuo. Así consagrarás a Aharón e aos seus fillos.
\v 10 Despois levarás o xato diante da tenda do encontro, e Aarón e os seus fillos porán as mans sobre a cabeza do xato. \v 11 E matarás o xato diante do Señor, á entrada da tenda do encontro.
\v 12 Y tomarás do sangue do xato , e co teu dedo porás sobre os cornos do altar, e derramarás todo o sangue ao pé do altar \v 13 E tomarás todo o sebo que cobre as entrañas, o redeño de sobre o fígado e os dous riles e a gordura que hai sobre eles, e os ofrecerás queimándoos no altar. \v 14 Pero consumirás a fogo fóra do campamento a carne do xato, o seu coiro, e o seu esterco; é ofrenda polo pecado
\v 15 Tamén collerás un dos carneiros, e Aarón e os seus fillos porán as súas mans sobre a cabeza do carneiro. \v 16 E matarás o carneiro, e tomarás o seu sangue e asperxeralo no altar por tódolos lados. \v 17 Despois cortarás o carneiro en pedazos, e lavarás as súas entrañas e as súas pernas, e poñeralas cos seus pedazos e coa súa cabeza; \v 18 e queimarás todo o carneiro sobre o altar; é holocausto ao Señor, aroma agradable para o Señor, ofrenda queimada para o Señor.
\v 19 Entón tomarás o outro carneiro e Aarón e os seus fillos porán as súas mans sobre a cabeza do carneiro. \v 20 E matarás o carneiro, tomarás parte do seu sangue, e poñerás no lóbulo da orella dereita de Aharón, e no lóbulo da orella dereita dos seus fillos, e no dedo polgar da súa man dereita e no dedo do seu pé dereito, e rociarás o resto do sangue por tódolos lados do altar.
\v 21 E tomarás do sangue que hai sobre o altar, e do aceite da unción e a asepallarás sobre Aarón, e sobre as súas vestiduras, e sobre os seus fillos, e sobre as vestimentas dos seus fillos, e quedarán consagrados el e os seus fillos e as súas vestimentas con el.
\v 22 Logo tomarás a gordura do carneiro, e a cauda, e a gordura que cobre os intestinos, e o redeño do fígado, e os dous riles, e o sebo que está sobre eles, e a coxa dereita (porque é un carneiro de consagración) , \v 23 e unha torta de pan , e unha torta de pan con aceite e un follado da cesta dos pans ácimos que están diante da presenza do Señor
\v 24 Poñeralo todo nas mans de Aarón e nas mans dos seus fillos; e abanearalo como ofrenda abaneada diante do SEÑOR. \v 25 Logo tomaralo das súas mans e queimaralo no altar sobre o holocausto como aroma agradable diante do SEÑOR; é ofrenda acesa ao SEÑOR.
\v 26 Entón tomarás o peito do carneiro da consagración de Aarón, e abanearalo como ofrenda abaneada diante do SEÑOR; e esa será a túa porción.
\v 27 E consagrarás o peito da ofrenda abalada e a perna da ofrenda alzada, o que foi abalado e o que foi alzado do carneiro de consagración, do que era para Aarón e do que era para os seus fillos.
\v 28 Isto será como porción perpetua de parte dos fillos de Israel para Aarón e os seus fillos, porque é ofrenda alzada; e será unha ofrenda alzada dos fillos de Israel, dos sacrificios das súas ofrendas de paz, a súa ofrenda alzada ao SEÑOR.
\v 29 E as vestiduras sagradas de Aarón serán para os seus fillos despois del, para que nelas sexan unxidos e consagrados. \v 30 Aquel de os seus fillos que tome o seu lugar como sacerdote, vestiraas por sete días cando entre na tabernáculo de reunión para ministrar no lugar santo.
\v 31 E tomarás o carneiro de consagración e cocerás a súa carne no lugar santo. \v 32 E Aarón e os seus fillos comerán a carne do carneiro e o pan que está na cesta, á entrada do tabernáculo de reunión. \v 33 Así comerán as cousas coas cales se fixo expiación na ordenación e consagración deles; mais o laico non as comerá, porque son sagradas. \v 34 E se sobrar algo da carne da consagración ou algo do pan ata a mañá seguinte, queimarás ao lume o que sobrase; non se comerá, porque é sacro.
\v 35 Así farás, pois, a Aarón e aos seus fillos, conforme a todo o que che mandei; por sete días consagraralos. \v 36 E cada día ofrecerás un xato en expiación como ofrenda polo pecado; e purificarás o altar cando fagas expiación sobre el e unxiralo para santificaralo. \v 37 Por sete días farás expiación polo altar, e santificaralo , entón o altar será santísimo e todo o que toque o altar será santificado
\v 38 Isto é o que ofrecerás sobre o altar: dous cordeiros dun ano cada día, continuamente. \v 39 Ofrecerás un dos cordeiros pola mañá e o outro á tardiña;
\v 40 e ofrecerás unha décima parte dun efa de flor de fariña mesturada cunha cuarta parte dun hin de aceite prensado, e para a libación, unha cuarta parte dun hin de viño cun cordeiro.
\v 41 E ofrecerás o outro cordeiro á tardiña; e con el ofrecerás a mesma ofrenda de cereal e a mesma libación que pola mañá, como aroma agradable: unha ofrenda acesa ao Señor.
\v 42 Será holocausto continuo polas vosas xeracións á entrada do tabernáculo de reunión, diante do Señor, onde eu me encontrarei convosco, para falar alí contigo.
\c 30 \v 1 Farás tamén un altar para queimar incenso: de madeira de acacia o farás. \v 2 O seu largo será dun cóvado e o seu ancho dun cóvado : sera cuadrado e a súa altura de dous cóvados: e os seus cornos serán dunha mesma peza con el.
\v 3 Revestiralo de ouro puro: a súa parte superior, os seus lados ao redor , e os seus cornos; e faraslle unha moldura de ouro ao redor. \v 4 Faraslle dúas argolas de ouro debaixo da súa moldura; faralos en dous dos seus lados, en lados opostos, e servirán de sostén para as varas coas cales transportalo.E farás as varas de madeira de acacia e revestiralas de ouro.
\v 5 E farás as varas de madeira de acacia e revestiralas de ouro. \v 6 Poñerás o altar diante do veo que está xunto ao arca do testemuño, diante do propiciatorio que está sobre o arca do testemuño, onde eu me reunirei contigo.
\v 7 E Aarón queimará incenso aromático sobre el; queimarao cada mañá ao preparar as lámpadas. \v 8 E cando Aarón prepare as lámpadas á tardiña, queimará incenso. Haberá incenso perpetuo diante do Señor por todas as vosas xeracións. \v 9 Non ofreceredes incenso estraño neste altar, nin holocausto nin ofrenda de cereal; tampouco derramaredes libación sobre el.
\v 10 Aarón fará expiación sobre os cornos do altar unha vez ao ano; fará expiación sobre el co sangue da ofrenda de expiación polo pecado, unha vez ao ano por todas as vosas xeracións; santísimo é ao Señor.
\v 11 E falou o Señor a Moisés dicindo: \v 12 Cando fagas un censo dos fillos de Israel para contalos, cada un dará ao Señor un rescate pola súa persoa cando sexan contados, para que non haxa praga entre eles cando os teñas contado. \v 13 Isto dará todo o que sexa contado: medio siclo, conforme ao siclo do santuario. O siclo é de vinte óbolos. Medio siclo é a ofrenda ao Señor. \v 14 Todo aquel que sexa contado, de vinte ou máis, dará a ofrenda ao Señor.
\v 15 O rico non pagará máis, nin o pobre pagará menos do medio siclo, ó dar a ofrenda ao Señor para facer expiación polas vosas vidas. \v 16 Tomarás dos fillos de Israel o diñeiro da expiación e o darás para o servizo da tabernáculo de reunión, para que sexa un recordatorio para os fillos de Israel diante do Señor, como expiación polas vosas vidas.
\v 17 E o SEÑOR falou a Moisés, dicindo: \v 18 Farás tamén unha pia de bronce, coa súa base de bronce, para lavatorio; e colocarala entre a tenda de reunión e o altar, e poñerás auga nela.
\v 19 E con ela lavarán as mans e os pés Aarón e os seus fillos.
\v 20 Ao entraren na tenda de reunión, lavaranse con auga para que non morran; e cando se achegaren ao altar a ministrar para queimar unha ofrenda acesa ao Señor, \v 21 tamén lavarán as mans e os pés para que non morran; e será estatuto perpetuo para eles, para Aarón e a súa descendencia, por todas as súas xeracións.
\v 22 Falou o Señor a Moisés, dicindo: \v 23 Toma tamén das especias máis finas: de mirra fluída, cincocentos siclos; de canela aromática, a metade : douscentos cincuenta; e de cana aromática, douscentos cincuenta; \v 24 de trobisco, cincocentos siclos, conforme ao siclo do santuario, e un hin de aceite de oliva. \v 25 E farás diso o aceite da santa unción, mestura de perfume, obra de perfumista; será aceite de santa unción.
\v 29 Consagraralos e serán santísimos; todo aquilo que os toque será santificado. E \v 30 unxirás a Aarón e aos seus fillos e consagraralos para que me sirvan como sacerdotes. \v 31 E falarás aos fillos de Israel, dicindo: "Este será aceite de santa unción para min por todas as vosas xeracións.
\v 34 Entón o Señor dixo a Moisés: Toma especias, estoraque, unlla aromática e gálbano, especias con incenso puro; que haxa o mesmo peso de cada unha . \v 35 Con iso farás incenso, perfume obra de perfumista, sazonado, puro e santo. \v 36 E moerás parte del moi fino, e porás unha parte diante do testemuño no tabernáculo de reunión onde eu me reunirei contigo; santísimo será para vós.
\v 37 E o incenso que farás, non o faredes nas mesmas proporcións para o voso propio uso; será santo para o Señor. \v 38 Calquera que faga incenso como este, para usalo como perfume será cortado de entre o seu pobo.