gl_act_text_reg/27/33.txt

\v 33 E ata que estaba a piques de amencer, Pablo aconsellaba a todos que tomaran algún alimento, dicindo: Hai xa catorce días que, velando contínuamente estades en xaxún, sen tomar alimento ningún. \v 34 Por iso aconséllovos que tomedes alimento, porque isto é preciso para a vosa supervivencia, pois nin un só cabelo da cabeza de ningún de vós perecerá. \v 35 Unha vez dito isto, tomou o pan e deu grazas a Deus en presenza de todos, e partíndoo comenzou a comer.