Tue Oct 25 2022 09:55:02 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)
This commit is contained in:
commit
bad966b414
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 8 E Esteban, cheo de graza e de poder, facía grandes prodixios e sinais entre o pobo. \v 9 Pero levantáronse algúns da sinagoga chamada dos Libertos, tanto cireneos coma alexandrinos e algúns de Cilicia e de Asia, e discutían con Esteban
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
Capíolo 8
|
||||
Capitulo 8
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 36 A mensaxe que El enviou aos fillos de Israel, predicando paz por medio De Xesús Cristo (El é Señor de todos), \v 37 vós sabedes o que aconteceu en toda Xudea, desde Galilea, despois do bautismo que Xoan predicou. \v 38 Vós sabedes da maneira que Deus unxiu a Xesús de Nazaret co Espírito Santo e con poder, que andaba a facer ben por onde ía, sandando a todos os oprimidos polo demo, porque Deus estaba con El.
|
||||
\v 36 A mensaxe que El enviou aos fillos de Israel, predicando paz por medio de Xesús Cristo (El é Señor de todos), \v 37 vós sabedes o que aconteceu en toda Xudea, desde Galilea, despois do bautismo que Xoan predicou. \v 38 Vós sabedes da maneira que Deus unxiu a Xesús de Nazaret co Espírito Santo e con poder, que andaba a facer ben por onde ía, sandando a todos os oprimidos polo demo, porque Deus estaba con El.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 39 E nós mesmos somos testemuñas de todas as cousas que fixo na terra dos xudeos e en Xerusalén. E tamén lle diron morte, pendurándoo nunha cruz. \v 40 A éste, Deus resucitounno ao terceiro día e fixo que se manifestara, \v 41 non a todo o pobo, senón ás testemuñas que foron escollidas de antemán por Deus, é dicir, a nós que comimos e bebemos con El despois que resucitou de entre os mortos.
|
||||
\v 39 E nós mesmos somos testemuñas de todas as cousas que fixo na terra dos xudeos e en Xerusalén. E tamén lle diron morte, pendurándoo nunha cruz. \v 40 A éste, Deus resucitouno ao terceiro día e fixo que se manifestara, \v 41 non a todo o pobo, senón ás testemuñas que foron escollidas de antemán por Deus, é dicir, a nós que comimos e bebemos con El despois que resucitou de entre os mortos.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 42 E mandounos que proclamemos ao pobo, e atestemos que este Xesús, e o que Deus constituiu coma Xuiz de vivos e mortos. \v 43 De El dan testemuña todos os profetas, de que polo seu nome, todo o que cree en El recibe o perdón dos pecados.
|
||||
\v 42 E mandounos que proclamemos ao pobo, e atestemos que este Xesús, é o que Deus constituiu coma Xuiz de vivos e mortos. \v 43 De El dan testemuña todos os profetas, de que polo seu nome, todo o que cree en El recibe o perdón dos pecados.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 44 Mentres Pedro falaba estas verbas, o Espírito Santo caeu sobre todos os que escoitaban a mensaxe. \v 45 E todos os crentes da circuncisión, que viñeran con Pedro, quedaron abraiados, porque o don do Espírito Santo fora derramado tamén sobre os xentiles,
|
||||
\v 44 Mentres Pedro falaba estas verbas, o Espírito Santo caeu sobre todos os que escoitaban a mensaxe. \v 45 E todos os crentes da circuncisión, que viñeran con Pedro, quedaron abraiados, porque o don do Espírito Santo fora derramado tamén sobre os xentís,
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 11 \v 1 O apóstoles e os irmáns que estaba por toda Xudea escoitaron que tamén ao xentís recibiran a palabra de Deus. \v 2 E cando Pedro subiu a Xerusalén, os da circuncisión botáronlle en cara, \v 3 dicindolle: "Ti entrache na casa dos incircuncisos e comiche con eles.
|
||||
\c 11 \v 1 O apóstoles e os irmáns que estaba por toda Xudea escoitaron que tamén os xentís recibiran a palabra de Deus. \v 2 E cando Pedro subiu a Xerusalén, os da circuncisión botáronlle en cara, \v 3 dicindolle: "Ti entrache na casa dos incircuncisos e comiches con eles.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 19 Agora ben, os que fuxiran pola persecucion que veu despois da morte de Estevo, chegaron a Fenicia, Chipre e Antioquia, sen predicar a ninguén, só aos xudeos. \v 20 Mais algún deles, homes de Chipre e de Cirene, ao chegar a Antiaquía, falaban tamén aos gregos, predicando de Xesús. \v 21 E a man do Señor estaba con eles, e moitos creron e se convertiron ao Señor.
|
||||
\v 19 Agora ben, os que fuxiran pola persecución que veu despois da morte de Estevo, chegaron a Fenicia, Chipre e Antioquia, sen predicar a ninguén, só aos xudeos. \v 20 Mais algún deles, homes de Chipre e de Cirene, ao chegar a Antiaquía, falaban tamén aos gregos, predicando de Xesús. \v 21 E a man do Señor estaba con eles, e moitos creron e se convertiron ao Señor.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
Feitos 11
|
||||
Capítulo 11
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\c 13 \v 1 Na igrexa que habia en Antioquía había profetas e mestres: Bernabé, Simón chamado Nixer, Lucio de Cirene, Manaén, que se criara con Herodes o tretarca, e Saulo. \v 2 Mentres ministraban ao Señor e facían xaxún, o Espírito Santo dixo: apartádeme a Bernabé e a Saulo para o labor ao que os chamei. \v 3 Entón, despois de facer xaxún, orar e poñendo as mans sobre eles, enviáronos.
|
||||
\c 13 \v 1 Na igrexa que habia en Antioquía había profetas e mestres: Bernabé, Simón chamado Nixer, Lucio de Cirene, Manaén, que se criara con Herodes o tetrarca, e Saulo. \v 2 Mentres ministraban ao Señor e facían xaxún, o Espírito Santo dixo: apartádeme a Bernabé e a Saulo para o labor ao que os chamei. \v 3 Entón, despois de facer xexún, orar e poñendo as mans sobre eles, enviáronos.
|
|
@ -1 +1 @@
|
|||
\v 32 E nós, anunciámosvos a boa nova de que a promesa feita aos pais, \v 33 Deus cumpríunola a nós, seus fillos, ao resucitar a Xesús, como tamén está escrito no salmo segundo: Ti es o meu Fillo; eu concebinte hoxe. \v 34 E que o levantou de entre os mortos para nunca máis volver a corrupción. Deus falou deste xeito: Dareivos as santas e fieis misericordias prometidas a David.
|
||||
\v 32 E nós, anunciámosvos a boa nova de que a promesa feita aos pais, \v 33 Deus cumpríunola a nós, seus fillos, ao resucitar Xesús, como tamén está escrito no salmo segundo: Ti es o meu Fillo; eu concebinte hoxe. \v 34 E que o levantou de entre os mortos para nunca máis volver a corrupción. Deus falou deste xeito: Dareivos as santas e fieis misericordias prometidas a David.
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\c 21 \v 1 Despois de separarmonos deles, embarcamos e fomos rumbo directo a Cos, ao día seguinte a Rodas, e de alí a Pátara. \v 2 Cando atopamos un barco cruzando sobre Fenicia, subimos a bordo e preparámonos para partir.
|
||||
=======
|
||||
\c 21 \v 1 Cando nos nos apartamos deles e nos perparamos pra embarcar, fomos cara a cidade de Cos, eo día sifuinte a cidade de Rodes, e dai a cidade de Pátara. \v 2 Cando atopamos un barco cruzando sobre Fenicia , soibimos a borda e nos aparellamos para sair.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 3 Cando avistamos Chipre, deixándoa á esquerda, navegamos cara a Siria e desembarcamos en Tiro porque a nave tiña que deixar o seu cargamento alí. \v 4 Despois de atopar aos discípulos, quedámonos alí sete días, e eles dicíanlle a Pablo, polo Espírito, que non fora e Xerusalén.
|
||||
=======
|
||||
\v 3 Depois que miramos Chipre, pasámosla de largo polo lado ezquerdo do barco navegamios a Siria e desembarcamos en Tito, onde o barco tiña que desgargar o cargamento. \v 4 Depóis ca topamos os descipolos , nos quedamos alí por sete días. Por mor do Espírito os descipolos advirtiron a Paulo que non fora a Xerusalén
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1,2 +1,6 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 5 E pasados aqueles días partimos e emprendemos a nosa viaxe namentres que todos eles, con mulleres e fillos, acompañáronnos ata as aforas da cidade. Despois de axeonllarmonos e orar na praia, despedímonos uns doutros. \v 6 Entón subimos ao barco e eles voltaron aos seus fogares.
|
||||
=======
|
||||
\v 5 Cando nosos días se cumpliron, nos fomos e continamos noso viaxe, e todos eles, con a suas mulleres e fillos. n
|
||||
escoltaronnós fóra da cidade. entón nos aseonllamos na praia e pregamos, \v 6 e nos despedímosnos de cada un. Entón subimos ao barco , e eles foron para seus fogares.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 7 Rematando a viaxe dende Tiro, chegamos a Tolemaida, e despois de saudar aos irmáns, quedámonos con eles un día. \v 8 Ao día seguinte partimos e chegamos a Cesarea, e entrando na casa de Filipe, o evanxelista, que era un dos sete, quedámonos onda el. \v 9 Este tiña catro fillas solteiras que profetizaban.
|
||||
=======
|
||||
\v 7 Cando nos houberamos rematado a viaxe dende Tiro chegamos a Tolemaida. Alí saudamos a os hirmans e quedamos con eles por un día. \v 8 O día seguinte marchamos e fomos a Cesarea. Entramos a casa de Felipe, ó evanxelista, que era un dos sete, e quedamonos con él , \v 9 Agora, este home tiña catro virxenes que profetizaban.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 10 E parando alí varios días, descendeu de xudea certo profeta chamado Agabo, \v 11 quen veu a vernos, e tomando o cinto de Pablo, atouse as mans e os pes e dixo: Así di o Espírito Santo: "Así atarán os xudeos en Xerusalén ao dono deste cinto, e entregarano en mans dos xentís."
|
||||
=======
|
||||
\v 10 O quedarmos alí por algúres días, baixou de Xudea certo profeta chamdo Agabo. \v 11 Él viu a nos e colleu o cinto de Paulo. Con él amarrou seus propios pes e mans e dixo:" Así dí o Espírito Santo: Así os Judios en Xerusalén amarrarán ao home que e o dono deste cinto. eles o entregarán nas mans dos Xentiles
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 12 Ao escoitar isto, tanto nós como os que vivían alí pregábamoslle que non subise a Xerusalen. \v 13 Entón pablo respostou: Que facedes chorando e rompéndome o corazón? Porque estou listo non só para ser atado, senón tamén a morrer en Xerusalénpolo nome do Señor Xesús. \v 14 Como non se deixaba convencer, calamos dicíndonos: Que se faga a vontade do Señor.
|
||||
=======
|
||||
\v 12 Cando nos escoitamos estas cousas, todos, nos e a xente que vive nese lugar se pidiron a Paulo ca non subíra a Xerusalén. \v 13 Entón Paulo respondeu: ¿ Qué estan vostedes ha facer, chorando e rompendo o meo corazón? Pois eu estou listo. non so para ser amarrado, sinon tamén para morrer en Xerusalén por mor de nome do Señor Xesus- \v 14 Xa que Paulo, non desexaba ser convencido, nos deixamos de insistir e dixemos; " Sexa a vontade de Deus feita.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 15 Despois destes días, preparámonos e comezamos a subir cara a Xerusalén. \v 16 E acompañáronnos tamén algúns xudeos de Cesarea, que nos levaron a hosperarmonos con Mnason de Chipre, un antigo discípulo.
|
||||
=======
|
||||
\v 15 Depois destos días. collemos nosos bultos e subimos a Xeruselén. \v 16 Tamén foron con nosco alguns dos descipolos da Cesarea. Eles trouxeron con eles un home chamado Mnsón. un dos primeiros descípolos, con quen nos quedamos.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 17 Cando chegamos a Xerusalén, os irmáns recibíronnos con gozo. \v 18 E ao día seguinte Pablo foi connosco a ver a Xacobe e tódolos anciáns estaban presentes. \v 19 E despois de saudalos, comenzou a informarlles unha por unha as cousas que Deus fixera entre os xentís polo seu ministerio.
|
||||
=======
|
||||
\v 17 Cando chemos a Xerusalén, os hermans nos deron a benvida ledamente \v 18 O día siguinte Paulo foi con nosco a Santiago e todos os ancians estaban presente. \v 19 Cando él os saludou, ´él lles informou unha por unha as cousas que Deus fixera entre os Xentiles polo medio de seu ministerío
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 20 Cando eles oíron isto, loubaron a Deus e dixéronlle: Irmán, xa ves cantos miles hai entre os xudeos que creron, e todos son celosos da lei. \v 21 Contouselles sobre ti, que ensinas a tódolos xudeos entre os xentís que se aparten de Moisés, dicíndolles que non circunciden aos seus fillos nin observen as tradicións.
|
||||
=======
|
||||
\v 20 Cando eles escoitaron isto loubaron a Deus e dixeron. " Tí miras, hirman, cantos miles creeron entre os Xudeos. Todos eles de decidiron gardar a lei. \v 21 A eles dixeronlle de tí, que ensinabas a todolos xudeos que vien entre os Xentiles que abandoen a Moixés, o que tí lles falas que non circunciden a seus fillos e que non segan as costumes antigas.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1,2 +1,6 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 22 Entón, que é o que se debe facer? Porque sen dúbida a multitude reunirase xa que oirán que viñeches. \v 23 Polo tanto fai isto que che dicimos: Temos catro homes que fixeron un voto; \v 24 tómaos e purifícate canda eles e paga os seus gasto para que se rapen a cabeza e todos saberán que non hai nada certo no que se lles dixo sobre ti, senón que ti tamén vives ordeadamente, acatando a lei.
|
||||
=======
|
||||
\v 22 ¿ Que temos que facer ? Eles certamente escoitaron que tí viñeste. \v 23 Así que fai o que nos te dicimos. Temos catro homes que fixeron un voto. Colle estos homes e purificate con eles, e paga os gastos, para que eles poidan raparse as cabezas. de xeito cq todos seipan das cousas que
|
||||
dixo sobre tí son son falsas. \v 24 Eles saberán que tí gardas a lei.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 25 Pero en cando os xentís que creron, nós lles escribimos decidindo que deben absterse do sacrificado aos ídolos, do sangue, do estrangulado e da fornicación. \v 26 Entón Pablo tomou con el aos homes e ao día seguinte, purificándose canda eles, foi ao templo notificando do remate dos días de purificación, ata que o sacrificio se ofrecese por cada un deles.
|
||||
=======
|
||||
\v 25 En canto aos xentiles que creeron, nos escrebimos e demos instrucións de que eles tiñan que gardarse de cousas sacrificadas aos ídolos, de sangue, dos estrangulados e de inmoralidade sexual. \v 26 Entón Paulo cons homes, e o día siguinte purificáronse él mesmo con eles, foi ao templo, anunciando o tempo dos días da purificación, ata que a ofrenda fora ofrecida por cada un deles.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 27 Cando estaban a se cumprir os sete días, os xudeos de Asia, ao velo no templo, comezaron a incitar a todo o pobo e botáronlle man \v 28 berrando: Israelitas, axudádenos! Este é o home que ensina a todos por todas partes contra o noso pobo, a lei e este lugar; ademais incluso traeu gregos ao templo e profanou este lugar santo. \v 29 Pois anteriormente veran a Trofimo o efesio canda el na cidade e pensaban que Pablo trouxérao ao templo.
|
||||
=======
|
||||
\v 27 \v 28 \v 29 Cando aos sete días case remataran, algures Xudios da Asía viñeron a Paulo no templo, e incitaron a multitude, e lle votaron man. Eles estaban berrando, "Homes de Israel, axúdemos . Este é o home que insina a todolos homes en todolos lugares cousas que coma pobo, a lei, e iste lugar: Ademais . él tamén truxo Gregos dentro do templo e profanando iste santo lugar." polo qué antes eles huberon mirado tEÓFILO
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 30 Alborotouse toda a cidade e chegou o pobo corredo de todas partes, botaron man de Pablo e arrastrárono fora do templo e coa mesma pecharon as portas. \v 31 Namentres procuraban matalo chegou aviso ao comandante da compañía que toda xerusalén estaba alborotada.
|
||||
=======
|
||||
\v 30 Toda a cidade estaba alporizada , e a xente correu e agarraron a Paulo. Eles o arrastrarono foira do templo, e de súpito as portas forron fechadas . \v 31 Mentras eles querian matalo. chegaron noticias ao capitán da garda que todo Xerusalén estaba alporizada
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 32 Axiña tomou con el soldados e centurións e correu cara eles; cando viron ao comandante e aos soldados, deixaron de bater en Pablo. \v 33 Entón o comandante chegou e prendeuno e ordeou que o ataran con dúas cadenas e preguntaba quen era e qué fixera.
|
||||
=======
|
||||
\v 32 Deseguido él tomou soldados e centurions e correo a moltitude. Cando a xente víu ao capitán e ao soldados, deixaron de pegarlle a Paulo. \v 33 Entón o capitán da garda acercouse a Paulo, e mandou que fora amarrado con dos cadeas. Entón lle preguntou quen era él é que fixera .
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 34 Pero a multitude estaba berrando unha cousa e outros outra e como non pudo averiguar os feitos por mor do barullo, ordenou que o levaran ao cuartel. \v 35 Cando chegou ás gradas, sucedeu que os soldados tiveron que cargalo por mor da violencia da multitude, \v 36 porque a multitude do pobo o seguía berrando: Que morra!
|
||||
=======
|
||||
\v 34 Algures da moltitude berraban unha cousa e outros outra. Xa que o capítan non podia dicir nada polo ruido, él mandou que Paulo fora levado dentro da fortaleza. \v 35 Cando él legou as escaleiras. él foi levado polos soldados por mor da violencia de moltitude \v 36 .Pois a moltiyude os siguia e se mantiñan berrando: "¡Mátao!
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 37 Cando estaban para meter a Pablo no cuartel, dixo ao comandante: Podo dicir algo? E el dixo: Sabes grego? \v 38 Entón ti non es o exipcio que hai tempo levantou unha revolta e sacou os catro mil homes dos asasinos ao deserto?
|
||||
=======
|
||||
\v 37 Mentras Paulo estaba a piques de ser levado dentro da fortaleza, él lle dixo ao xefe da garda: " ¿ Podolle dicir algo?. O capítan dixo: ¿ Tí falas Grego? \v 38 ¿Non eres tí entón o exipcio. que antes guiou aos catro mil homes asasinos ao deserto?
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
\v 39 Pablo respondeu: Eu son xudeo de Tarso de Cilicia, cidadán dunha cidade non sen importancia e suplícoche que me permitar falar ao pobo. \v 40 Cando o comandante lle concedeu o permiso, Pablo de pé sobre as gradas, fixo un aceno coa man e cando houbo gran silencio faloulles no idioma hebreo dicindo:
|
||||
=======
|
||||
\v 39 Paulo dixo: "Eu son Xudío, da cidade de Tarso en Cilicia. Eu son cidadá duha importante cidade. Eu lle pregunto, permetideme falar ao pobo. \v 40 Cando o capitán lle deu permiso, Paulo parouse nos peldaños e fixo sinales coa sua man ao pobo. Cando houbo silencio profundo, él lles falou no idioma Hebreo. él dixo:
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -1 +1,5 @@
|
|||
<<<<<<< HEAD
|
||||
Capítulo 1
|
||||
=======
|
||||
Capitolo 21.
|
||||
>>>>>>> 7aaf37f62c05a09dfbdeabdf8dfb5ed357850af6
|
||||
|
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 24 \v 1 Cinco días máis tarde, o sumo sacerdote Ananías descendeu con algúns anciáns e con un abogado chamado Tértulo e presentaron ao gobernador os seus cargos contra Pablo. \v 2 Despois que chamaron a Pablo, Tértulo comezou a acusalo dicindo ao gobernador: Xa que por ti obtivemos moita paz e que pola túa providencia estanse levando a cabo reformas en favor desta nación, \v 3 nós por tódolos medios e en todas partes, recoñecemos isto con profunda gratitude, excelentísimo Félix.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 4 Pero para non amolarte máis, suplico que coa túa bondade, nos concedas unha breve audiencia. \v 5 Pois descubrimos que este home é verdadeiramente unha praga e que provoca disensións entre tódolos xudeos polo mundo enteiro, e é lider da herexía dos nararenos. \v 6 Mesmo tratou de profanar o templo, entón arrestámolo e quixemos xulgalo conforme á nosa lei.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 Pero intervindo o comandante Lisias, con gran violencia quitounolo das mans, \v 8 mandando aos seus acusadores que viñeran canda ti. Se ti mesmo o interrogas sobre todo o que dixo, poderás conformar as cousas das que o acusamos. \v 9 Os xudeos uníronse tamén á acusación asegurando que así era todo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 10 Despois que o gobernador lle fixo un aceno para que falara, Pablo respondeu: Sabendo que por moitos anos ti foches xuiz desta nación, con gusto presento a miña defensa, \v 11 posto que ti podes comprobar o feito de que non hai máis de doce días que subín a Xerusalén a adorar. \v 12 E nin no templo, nin nas sinagogas, nin na cidade me atoparon discutindo con ninguén nin facendo motíns. \v 13 Nin tampouco poden probarte do que agora me acusan.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 Pero isto admito ante ti, que segundo o Camiño que eles chaman herexía, eu sirvo ao Deus dos nosos pais, crendo todo o que é conforme á lei e que está escrito nos profetas; \v 15 tendo a mesma esperanza en Deus que estos tamén agardan, de que certamente haberá unha resurrección tanto dos xustos coma dos impíos. \v 16 Por isto, eu tamén me esforzo por conservar sempre unha conciencia irreprensible diante de Deus e diante dos homes.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 E, despois de varios anos, vin para traer esmolas á miña nación e presentar ofrendas; \v 18 facendo isto me atopaba no templo, despois de purificarme, non con multitude nin con barullos. \v 19 Pero estaban alí certos xudeos de Asia e que deberían presentarse aquí ante ti e acusarme se tivesen algo contra mi
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 20 Ou se non, que estos mesmos digan que delito atoparon cando comparecín ante o concilio, \v 21 a non ser por esta soa declaración que fixen en alta voz namentres estaba entre eles: "Pola resurrección dos mortos son xulgado hoxe ante vós".
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 22 Entón, Félix, coñecendo con maior exactitude as cousas acerca do Camiño, pospuso o faio dicindo: Cando veña o comandante Lisias decidirei o voso caso. \v 23 E deu ordes ao centurión de que gardara a Pablo baixo custodia, pero con algunha medida de liberdade e que non impedise a ningún dos seus amigos que o servise.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 24 Pero poucos días máis tarde, chegou Félix con Drusila, a súa muller que era xudea, e mandou traer a Pablo e oiuno falar sobre a fe en Cristo Xesús. \v 25 E ao disertar Pablo sobre a xustiza, o dominio propio e o xuizo vindeiro, Felix atemorizado dixo: Vaite agora, pero cando teña tempo mandareite chamar.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 26 Ao mesmo tempo tiña esperanza de que Pablo lle dera cartos, por iso acostumaba chamalo con frecuencia e conversar con el. \v 27 Pero discorridos dous anos, Porcio Festo chegou como sucesor de Félix, e desexando facer un favor aos xudeos, Felix deixou preso a Pablo.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 24
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\c 27 \v 1 Cando se decidiu que deberiamos embarcamos para Italia, foron entregados Pablo e algúns outros presos a un centurión da compañía Augusta chamado Xulio. \v 2 E embarcamos nunha nave adramitena que estaba para zarpar cara as rexións da costa de Asia, fixémonos ao mar acompañados por Aristarco, un macedonio de tesalónica.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 3 Ao día seguinte chegamos a Sidón. Xulio tratou a Pablo con benignidade permitíndolle ir aos seus amigos e ser atendido por eles. \v 4 De alí partimos e navegamos ao abrigo da illa de Chipre porque os ventos eran contrarios. \v 5 E despois de navegar atravesando o mar fronte as costas de Cilicia e de Panfilia, chegamos a Mira de Licia. \v 6 Alí o centurión atopou unha nave alexandrina que ía para Italia e embarcounos nela.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 7 E despois de navegar lentamente por moitos días, e de chegar con dificultade fronte a Gnido, pois o vento non nos permitiu avanzar máis, navegamos ao abrigo de Creta, fronte a Salmón \v 8 e costeándoa con dificultade, chegamos a un lugar chamado Bos Portos, cerca do que estaba a cidade de Lasea.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 9 Cando xa pasara moito tempo e a navegación se volvera perigosa, pois atao Xaxún xa pasara, Pablo aconsellábaos \v 10 dicíndolles: Amigos, estou vendo que de seguro esta viaxe vai ser con prexuizo e graves pérdidas, non só do cargamento e a nave, senón tamén das nosas vidas. \v 11 Pero o centurión confiou máis no dito polo piloto e o capitán do barco que polo que Pablo dicía.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 12 E como o porto non era axeitado para ivernar, a maioría tomou a decisión de facerse ao mar dende alí, por se lles era posible arribar en Fenice, un porto de Creta que mira cara ao nordeste e ao sudeste, e pasar o inverno alí. \v 13 Cando comezou a soprar un moderado vento do sur, crendo que lograran o seu propósito, levaron anclas e navegaban costeando Creta.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 14 Pero non moito despois, dende terra comezou a soprar un vento furacanado que se chama Euroclidón \v 15 e sendo azotada a nave, e non podendo facer fronte ao vento abandonámonos a el e deixámonos levar á deriva. \v 16 Navegando ao abrigo dunha pequena illa chamada Clauda, con moita dificultade poidemos suxeitar o esquife.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 17 Despois que o alzaron, usaron amarras para cinguir a nave; e temendo encallar nos bancos de Sirte, botaron a áncora flotante e abandonáronse á deriva. \v 18 Ao día seguinte, namentres eramos axitados furiosamente pola tormenta, comenzaron a botar a carga.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 19 E ao terceiro día, coas súas propias mans, botaron ao mar os aparellos da nave. \v 20 Como nin o sol nin as estrelas apareceron por moitos días, e unha tempestade non pequena abatíase sobre nós, dende entón fomos abandoando toda esperanza de salvarnos.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 21 Cando pasaran moitos días sen comer, Pablo púxose en pé en medio deles e dixo: Amigos, se me fixerades caso e non zarpasemos de Creta, aforrabamos este perxuizo e perda. \v 22 Pero agora vos aconsello que teñades bo ánimo, porque non haberá perda de vida entre vós, senón só o barco.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 23 Porque esta noite estivo na miña presenza un anxo do Deus de quen son e a quen sirvo, \v 24 dicindo: "Non temas, Pablo, has comparecer ante o César, e Deus concedeuche todos os que navegan contigo". \v 25 Polo tanto, tede bo ánimo amigos, porque eu confío en Deus que será exactamente coma se me dixo. \v 26 Pero temos que encallar en certa illa.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 27 E chegada a décima cuarta noite, namentres eramos levados á deriva no mar Adriático, a iso da medianoite os mariñeiros ventaban que se estaban acercando á terra. \v 28 Botaron a sonda e acharon que había vinte brazas, pero un pouco máis adiante volveron a botar a sonda e acharon quince brazas de profundidade. \v 29 E temendo que nalgún lugar foramos dar contra as rochas, botaron catro áncoras pola popa e ansiaban que amencera.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 30 Como os mariñeiros trataban de escapar da nave e baixaran o esquife ao mar, baixo o pretexto de que ían botar as áncoras dende a proa, \v 31 Pablo dixo ao centurión e aos soldados: Se estos non permanecen na nave, vós non poderedes salvarvos. \v 32 Entón os soldados cortaron as amarras do esquife e deixaron que se perdera.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 33 E ata que estaba a piques de amencer, Pablo aconsellaba a todos que tomaran algún alimento, dicindo: Hai xa catorce días que, velando contínuamente estades en xaxún, sen tomar alimento ningún. \v 34 Por iso aconséllovos que tomedes alimento, porque isto é preciso para a vosa supervivencia, pois nin un só cabelo da cabeza de ningún de vós perecerá. \v 35 Unha vez dito isto, tomou o pan e deu grazas a Deus en presenza de todos, e partíndoo comenzou a comer.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 36 Entón todos, tendo xa bo ánimo, tomaron tamén alimento. \v 37 En total eramos na nave duascentas setenta e seis persoas. \v 38 Unha vez cheos, alixeiraron a nave botando o trigo ao mar.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 39 Cando se fixo de día, non recoñecían a terra, pero podían distinguir unha enseada que tiña praia e decidiron lanzar a nave cara a ela, se lles era posible. \v 40 E cortando as áncoras, deixáronas no mar, afrouxando ao mesmo tempo as amarras dos timóns e izando a vela de proa ao vento, dirixíronse cara a praia. \v 41 Pero batendo contra unha rocha onde se atopan dúas correntes encallaron a nave, a proa clavouse e quedou inmóbil, pero a proa rachaba pola forza das ondas.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
\v 42 E o plan dos soldados era matar aos presos, para que ningún escapara a nado, \v 43 pero o centurión, querendo salvar a Pablo, impediu o seu propósito, e ordenou que os que poidesen nadar se lanzaran pola borda e chegaran a terra, \v 44 e os demais seguiran, algúns en tablóns, e outros en diferentes obxectos da nave. E sucedeu que todos chegaron salvos á terra.
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
Capítulo 27
|
|
@ -36,7 +36,9 @@
|
|||
"Ana Iglesias Duran",
|
||||
"Loida Concha Marinhas",
|
||||
"Danirecaman",
|
||||
"Maria_Jose"
|
||||
"Maria_Jose",
|
||||
"Ruben",
|
||||
"Jose Luis Fernandez Diaz"
|
||||
],
|
||||
"finished_chunks": [
|
||||
"01-01",
|
||||
|
@ -404,6 +406,38 @@
|
|||
"26-22",
|
||||
"26-24",
|
||||
"26-27",
|
||||
"26-30"
|
||||
"26-30",
|
||||
"05-33",
|
||||
"06-08",
|
||||
"08-title",
|
||||
"13-title",
|
||||
"24-title",
|
||||
"24-01",
|
||||
"24-04",
|
||||
"24-07",
|
||||
"24-10",
|
||||
"24-14",
|
||||
"24-17",
|
||||
"24-20",
|
||||
"24-22",
|
||||
"24-24",
|
||||
"24-26",
|
||||
"27-title",
|
||||
"27-01",
|
||||
"27-03",
|
||||
"27-07",
|
||||
"27-09",
|
||||
"27-12",
|
||||
"27-14",
|
||||
"27-17",
|
||||
"27-19",
|
||||
"27-21",
|
||||
"27-23",
|
||||
"27-27",
|
||||
"27-30",
|
||||
"27-33",
|
||||
"27-36",
|
||||
"27-39",
|
||||
"27-42"
|
||||
]
|
||||
}
|
Loading…
Reference in New Issue