Tue Sep 27 2022 11:42:14 GMT+0200 (hora de verano de Europa central)

01/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 1 \v 1 O primeiro relato que che escribín, Teófilo, falaba de todas a cousas que Xesús comezou a facer e a ensinar, \v 2 ata o día no que foi recibido arriba, logo de dar instrucións polo Espírito Santo aos apóstolos que escollera. \v 3 A estos, tamén, despois do seu padecemento, presentouse vivo con moitas probas indubidables, aparecéndoselles por corenta días e falándolles das cousas do reino de Deus.

01/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 E xuntándose con eles, mandoulles que non saíran de Xerusalén, senón que agardaran por a promesa do Pai: a que, lles dixo, oistes de min; \v 5 pois Xoan bautizou con auga, pero vós seredes bautizados con Espírito Santo de aquí a poucos días.

01/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 Entón os que estaban reunidos, preguntábanlle, dicindo, Señor, restablecerás neste tempo o reino a Israel? \v 7 El díxolles: non é de vos saber os tempos nen as ocasións que o Pai acordou coa súa propia autoridade; \v 8 pero recibiredes poder cando o Espírito Santo veña sobre vós ; e me seredes testemuñas en Xerusalén, en toda Xudea e Samaria, e mesmo nos confíns da terra.

01/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Tendo ditas estas cousas, foi alzado á vista deles, e unha nube ocultouno dos seus ollos. \v 10 E mirando fixamente ao ceo mentres El ascendía, aconteceu que se presentaron canda eles dous varóns en vestiduras brancas, \v 11 que lles dixeron: galileos, por que estades a mirar ao ceo? Este mesmo Xesús, que foi tomado de entre vós cara o ceo, volverá do mesmo xeito, así como o vistes ir camiño ao ceo.

01/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Entón regresaron a Xerusalén desde o monte das Oliveiras, que está preto de Xerusalén, camiño de un día de repouso \f ( aprox 900m )\f*. \v 13 Entrando na vila, subiron ao cuarto que tiñan no piso superior onde estaban aloxados Pedro, Xoan, Xacobe e Andrés, Felipe e Tomás, Bartolomé e Mateo, Xacobe fillo de Alfeo, Simón o Zelote e Xudas, fillo de Xacobe. \v 14 Todos eles estaban unánimes, adicados á oración xunto coas mulleres e María, a nai de Xesús e os seus irmáns.

01/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 Por aquel tempo Pedro ergueuse no medio dos irmáns ( un grupo como de cento vinte persoas que estaban alí reunidos ) e dixo: \v 16 varóns irmáns, era necesario que tivera cumprimento a escritura que predixo o Espírito Santo por boca de David sobre Xudas, o que guiou aos que prenderon a Xesús.

01/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Porque era dos nosos e tivera parte neste ministerio. \v 18 ( Este, de feito, fíxose cun campo pequeno cos cartos da súa maldade e caendo de cabeza, rebentou polo medio, e todas as súas tripas quedaron espalladas pola eira. \v 19 Tal cousa foi sabida por todos os que vivían en Xerusalén, de maneira que aquel lugar foi nomeado na súa propia lingua Acéldama, que ven sendo así como un campo pequeno de sanque.)

01/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Porque está escrito nos Salmos: que sexa feita deserta a súa morada, e non haxa quen habite nela; e: que outro tome o seu cargo.

01/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Polo tanto é necesario, que de todos os homes que nos acompañaron todo o tempo que o Señor Xesús viviu entre nós, \v 22 desde o bautismo de Xoan, ata o día que foi recibido arriba de entre nós, sexa un constituido testemuña da súa resurreción xunto con nós. \v 23 E erguéronse dous: Xosé, chamado Barsabás, de sobrenome Xusto, e Matías.

01/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 E logo de estar orando dixeron: ti, Señor, que coñeces o corazón de todos, indícanos a cal destes dous escolliches \v 25 para que ocupe este ministerio e apostolado, do que Xudas se extraviou para ir camiño a onde lle correspondía. \v 26 Botaronlles sortes, e caeu a sorte en Matías, e foi contado xunto cos once apóstolos.

01/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 1

02/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 2 \v 1 Cando chegou o día de Pentecoste, estaban todos xuntos no mesmo lugar. \v 2 De súpeto, veu un ruido do ceo coma o dun refacho de vento forte que encheu a casa onde estaban sentados \v 3 e se lles apareceron linguas como de lume que, repartindose, pousaron sobre cada un deles. \v 4 Todos foron cheos do Espirito Santo e comezaron a falar noutras linguas, segundo o Espiritu lles concedía para expresarse

02/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 Había  xudeos que vivían en Xerusalén, homes piadosos ,  procedentes de todas as nacións da terra. \v 6 E ao facerse este estrondo, xuntouse unha multitude; e estaban desconcertados porque cada un os ouvía falar na súa propia lingua. \v 7 Estaban asombrados e maravillados, dicindo: Mirade, non son galileos todos estes que están falando?

02/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Como é que cada un de nos os ouve falar na nosa lingua natal? \v 9 Partos, medos e elamitas, habitantes de Mesopotamia, de Xudea, de Capadocia, do Ponto e de Asia, \v 10 de Frixia e de Panfilia, de Exipto e das rexións de Libia ao derredor de Cirene, viaxeiros de Roma, \v 11 tanto xudeos como prosélitos, cretenses e árabes, lles ouvimos falar nos nosos idiomas das maravillas de Deus.

02/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Todos estaban asombrados e ademirados, dicindose uns a outros: que quer dicir isto? \v 13 Mais outros facían burla e dicían: "Están cheos de viño"

02/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Entón Pedro, poñendose en pé cos once, levantou a voz e lles dixo: Varóns xudeos e todos os que vivides en Xerusalén, entendede ben e prestade atención as miñas palabras, \v 15 porque non estamos bébedos como pensades, xa que é só a hora terceira do día

02/16.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 16 sinon que isto o dixera o profeta Xoel: \v 17 E ACONTECERÁ NOS ÚLTIMOS DÍAS - di Deus - QUE DERRAMAREI DO MEU ESPÍRITO SOBRE TODA CARNE; E OS VOSOS FILLO E AS VOSAS FILLAS PROFETIZARÁN, OS VOSOS XOVENS TERÁN VISIÓNS E OS VOSOS ANCIANOS TERÁN SOÑOS;

02/18.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 E AINDA DERRAMAREI DO MEU ESPÍRITO SOBRE OS MEUS SERVIDORES E AS MIÑAS SERVIDORAS NESES DÍAS, e profetizarán. \v 19 E FAREI MARABILLAS ENRIBA NO CEO E SINAIS ENBAIXO NA TERRA: SANGUE, LUME E COLUNA DE FUME.

02/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 E O SOL SE VOLTARÁ ESCURIDADE E A LÚA EN SANGUE, ANTES DE QUE VEÑA O DÍA GRANDE E GLORIOSO DO SEÑOR. \v 21 E ACONTECERÁ QUE TODO AQUEL QUE INVOQUE O NOME DO SEÑOR SERÁ SALVO.

02/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 Israelitas, ecoitade estas palabras: Xesús o Nazareno, home confirmado por Deus entre vos por milagres, prodixios e sinais que Deus fixo en medio de vos por El, tal e como sabedes, a este, \v 23 entregado polo plan predeterminado e co coñecemento previo de Deus, clavachedes nunha cruz por mans de impio e o matachedes, \v 24 a quen Deus resucitou, poñendo fin á agonía da morte, xa que non era posible que El quedase preso dela.

02/25.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 26 Pois David dí  sobre Él: EU SEMPRE VIA AO SEÑOR DIANTE DO MEU ROSTRO
+PORQUE ÉL SEMPRE ESTA NA MIÑA MAN DEREITA PARA QUE EU NON SEXA  MOVIDO. \v 25 PO LO TANTO MEU CARAZÓN  ESRA LEDO E A MIÑA LINGUA ALEGRASE, TAMEN A  MIÑA CARNE VIVIRA CON CONFIANZA

02/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 PORQUE TÍ NON ABANDARÁS A MIÑA ALMA NO HADES, NIN PERMETIRAS  O TEU SANTO VER CORRUPIÓN. \v 28 TÍ ME RELEVACHES A MIN OS CAMIÑOS  DA VIDA. TÍ  ENCHERASME DE CONTIDOS  COA TÚA CARA

02/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Hirmás, eu podo falar  confiadamente do patriarca David: él morreu é foi soterrado e a sua tumba  esta connosco ata o día de oxe. \v 30 Po lo cal, él foi  un profeta e sabía que Deus había xurado con unha promesa a él, que  Él establecería  no seu trono un dos froitos de seu  corpo. \v 31 Él mirou  isto de anteman  falou de resucción de Cristo. ÉL NON FOI ABANDOADO A O  HADES, NIN TAMPOUCO SUA CARNE MIROUN  CORRUCCIÓN.

02/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 Este Xesús, Deus o resucitou,  do cal todos nos somos restemuñas.  \v 33 Asin que foi elevado a dereita de Deus  e  recibiu a promesa do Espírito Santo do Pai, Él derramou isto que vostede miran e escoitan.

02/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34 Porque Davis non  ascendeu a o ceo, pero él dí: ",.O SEÑOR DIXO A MEU SEÑOR; SENTATE A MIÑA MAN DEREITA, \v 36 ATA QUE EU FAGA A TEUS ENIMIGOS EL PEIRAO PARA TEUS  PES" \v 35 .Polo \ tanto, deixen que toda a casa de Israel certamente coñezca que Deus ofixo ambos , Señor e Cristo, e iste Xesús a quen vostedes crucificaron"

02/37.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 37 Agora cando eles escoitaron isto, foron trasferidos  nos seus corazons e dixeron a Pedro e a o resto dos apóstolos." Hiemans, ¿ que podemos facer?, \v 38 E Pedro lles dixo a eles."Arrepentansen e sexan baurizados cada un de vostedes, no nome de Xesucristo para o perdón dos pecados, e vostedes recebirán o don do Espírito Santo. \v 39 Para vostedes e a promesa e para seus fillos e pra podos  os que están lexos, a tantas persoas como o Señor noso Deus chame"

02/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 Con moitas,  vervas él testificou e  exhortou  dicindo; " Salvarvos desta xeneración   malvada" \v 41 Enton eles recebiron sua vervas e foron  engadidos nese día preto de tres  milm animas. \v 42 Eles seguiron  nos  insinos dos apostolos na confraternidad no partimento do pan e das oracions.

02/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 Medo veu sobre todas as ánimas  e moitas maravillas e sinais  foron feitas por medio  dos  apostolos. \v 44 Todos os que ceeron estaban xuntos e tiñan todas as cousas en común, \v 45 e eles venderon as suas  propiedades e posesións e as doaron a todos, de , en acordo as necesidades  necesidades  que calquera tivera-

02/46.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 46 Asín que día tras dáa  siguian  cun un único propósito no templo e rompian o pan nas  fogares e  compartian  a comida con delicia do corazón \v 47 eles loubaban a Deus e tiñan  o favor de todas  as  persoas  o Señor  engadia día a día aos que se salvaban.

02/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 2

03/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 3 \v 1 Agora Pedro e Xoan soben a o templo a hora  da pregaria a hora novena. \v 2 Certo home coxo dende seu nacemento  o  levaban cada día e o puñan a porta de templo chamada Fermosa, pra que él poidera pidir   esmola  de as persoas que  viñan  a o templo. \v 3 Cando él mirou a Pedro e a Xoan  a piques de entrar no templo, él  lle pediu  esmola.

03/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Pedro xunto con Xoan fixaron seus ollos  nel  e dixo;" \v 5 Miranos," O coxo os mirou, a espera de recebir algo deles. \v 6 Pero Pedro lle dixo: "Prata e ouro non teño,  pero o que teño. eu dareiche. No nome de Xecuscristo de Nazaret, anda.

03/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Pedro colleuno da man dereita. o levantou; e de súpeto seus pes e os osos de seus  nocellos reciberon forzas.  \v 8 Brincando, o coxo parouse e escomenzou a camiñar; el entrou con Pedrol e Xoan a o templo,  camiñando, brincando  e loubando a Deus.

03/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Todas as persoas o miraron andando e loubando a Deus. \v 10 Eles decatáronse que era o home  que estaba sentado a receber esmolas  na porta do templo , A Hermosa e eles foron cheos de  abraio  e admiración po lo que lle ocorrera   a él.

03/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Mentras él aguntabase de Pedro e Xoan,  todas as persoas correron a eles a o álpendre  que e chamado de Salomón, abraiandose moito. \v 12 Cando Pedro  viu isto, lle resondeu a xente: ·Vostedes homes de Israel,¿por que fixan seus ollos en nosco, cama se nos houberamos feito que él camiñara por noso propio poder o piedad?

03/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 O Deus de Abraham, e Isaac, e Xacob, o Deus de nosos pais,  glorificaron  a seu Servo, Xesús. Él e Aquel a quen vostedes entregaron  e  descartaron diante  da cara  de Pilato, cando dicidiu liberalo. \v 14 Vostedes rexeitaron a o Santo e Xusto, e pidiron  no seu sitio  a un sisino para ser liberado .

03/15.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 15 Vostedes mataron a o Principe da Vida, a quen Deus  resucitou  dente os mortos, e nos somos testemuñas diso. \v 16 Agora,  pola fe no Seu nome, este home a quen vos miran  e  coñocen. este mesmo nome o fixo  forte. A fe que está a través  de Xesús  deulle esta  saúde  completa na presencia de vostedes
+.

03/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Agora, hirmans, eu seique  que  vostedes  fixestes  ignorancia coma  tamen  fixeron  os vosos gobernantes. \v 18 Pero as cousas que Deus  anunciou  de anteman po la boca de todos os profetas que Su Cristo tiña que sofrir, Él agora as foi cumplindo .

03/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Arrepentaídevos , po lo tanto,  e  cambiade, pra que vosos   pecados  sexan  borrados pra que veñas  períodosde rrefrixerio da presencia do Señor; \v 20 e  que Él poida  enviar ao Cristo que foi desinado para vostedes, Xesús.

03/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 Él é o que no ceo twn de recebir ata o tempo da restayración de todas  as cousa, do que Deus faluo fai tempo po la boca dos Seus santos profetas. \v 22 Moisés certamente  dixo<, ÉL SEÑOR DEUS LEVANTÁRA UN PROFETA  COMA EU   ENTRE SEUS HIRMANS. VOSTEDES  ESCOITARAN TODO O QUE ÉL LLES FALARÁ. \v 23 SUCEDERA QUE TODA PERSOA QUE NON ESCOITE A ESE PROFETA SERÁ COMPLETAMENTE DESTRUIDOS DE ENTRE O POBO"

03/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Sï, e todos os profetas  dende Samuel e os que viñeron despois  de él, todos  falaron  e anunciaron estos  días.  \v 25 Vostedes  son os fillos dos profetas  e do pacto que Deus fixo con seus ancestros, coma  Él dixo a Abraham; "EN TUA SEMENTE TODAS AS FAMILIAS DA TERRA SERAN BENDECIDAS.  \v 26 Depoís  que Deus  resucitou a Seu  dervo, Él o mandou primeramente  a vostedes, co fin de bendecilos a  o apartarse cada un de vostedes da sua maldade."

03/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capitolo 3

04/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 4 \v 1 \v 4 Mais falándolles eles á xente, botáronselles enriba os sacerdotes, o capitán do templo, e os saduceos, \v 2 amolados, porque ensinaban ás xentes, e anunciaban en Xesús a resurreción dos mortos. \v 3 Botáronlles man e metéronos no cárcere ata o día seguinte, xa que se estaba facendo tarde. Pero moitos dos que escoitaran a mesaxe, creron, chegando a ser como cinco mil homes.

04/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 E ao día seguinte reuníronse en Xerusalén os seus gobernantes, anciáns e escribas: \v 6 Anás o sumo sacerdote, Caifás, Xoan e Alexandre, e todos os que eran da linaxe dos sumos sacerdotes. \v 7 E poñéndoos no medio deles, preguntábanlles: con que poder, ou en que nome, fixestes isto?

04/08.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 8 Entón Pedro, cheo do Espírito Santo, díxolles: gobernantes e anciáns do pobo, \v 9 se nos estades a investigar por mor do beneficio feito a un home enfermo que foi curado, \v 10 sabede todos vós, e todo o pobo de Israel, que foi no nome de Xesús o Nazareno, o Mesías, a quen vós crucificastes e a quen Deus resucitou de entre os mortos, por El, e que podedes ver curado a este home diante de vós.

04/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 Éste é a pedra menosprezada por vosoutros os constructores, e que se convertiu en cabeza angular. \v 12 E en ningún outro hai salvación, porque non hai outro nome baixo o ceo dado ás persoas, no que poidamos ser salvos.

04/13.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 13 Ao veren a seguridade de Pedro e de Xoan, decatándose de que eran homes sen letras nen preparación, quedaban abraiados, e recoñecían que era porque eles estiveran con Xesús. \v 14 E vendo en pé onda eles ao home que fora curado, non podían contradecilos en nada.

04/15.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 15 Mandáronos fóra do consello, e deliberaban entre eles, \v 16 dicindo: que faremos con estes homes? porque certamente este milagre notable foi feito por medio deles, manifesto en toda Xerusalén, e non podemos negalo. \v 17 Pero para que non se espalle máis entre a xente, ameacémolos para que non falen a ninguén máis nese nome. \v 18 Chamáronos e prohibíronlles falar ou ensinar no nome de Xesús.

04/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Pero Pedro e Xoan respondendo, dixeron: Xulgade vós mesmos se é xusto diante de vós obedecervos a vós antes que a Deus; \v 20 porque nós non podemos calar o que vimos e escoitamos.

04/21.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 21 E eles, logo de ameazalos de novo, deixáronos ir, non vendo a forma de castigalos, por mor da xente, porque todos glorificaban a Deus polo acontecido; \v 22 porque o home que recibira este milagre de sanidade tiña máis de corenta anos.

04/23.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 23 Cando foron postos en liberdade, foron canda os deles e contaron todo  o que os sumos sacerdotes e os anciáns lles dixeran. \v 24 Ao oír tales cousas, todos á vez levantaron a voz a Deus e dixeron: Señor Soberano, ti es quen fixeches o ceo e a terra, o mar e todo o que hai neles, \v 25 o que polo Espírito Santo, por boca do noso pai David, o teu servo, dixeches: por que se rebelan as nacións, e a xente pensa en cousas baleiras?

04/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Os reis da terra xuntáronse e reuníronse os gobernantes a unha contra o Señor e contra o seu Cristo.

04/27.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 27 De certo, nesta vila aliáronse tanto Herodes coma Poncio Pilato, xuntamente cos xentís e as xentes de Israel, en contra do teu Santo Servo Xesús, a quen unxiches, \v 28 para facer todo o que a túa man e a túa vontade dispuxeron que sucedera.

04/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Agora, Señor, ten en conta as súas ameazas, e permite que os teus servos falen a tua mesaxe con toda seguridade, \v 30 mentres estendes a túa man para que sexan feitas curacións, milagres e marabillas mediante o nome do teu Santo Servo Xesús. \v 31 E tendo orado, o lugar onde estaban reunidos, tremeu, e foron todos cheos do Espírito Santo, e falaban a palabra de Deus con afouteza.

04/32.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 32 A multitude dos que creron eran dun mesmo corazón e unha alma; e ningún consideraba de seu o que posuía, senón que todas as cousas eran de propiedade común. \v 33 Con gran poder os apóstolos daban testemuña da resurreción do Señor Xesús, e había gracia abundante sobre todos eles.

04/34.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 34 Non había ningunha persoa necesitada entre eles, porque todos os que posuían casas ou terras, vendíanas, \v 35 e traían os cartos e os poñían a disposición dos apóstolos, e era distribuído segundo as necesidades de cadaquén.

04/36.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 36 E Xosé, un levita natural de Chipre, ao que tamén chamaban Bernabé ( que traducido é fillo de consolación ), \v 37 posuía un campo e vendeuno, e trouxo os cartos e púxoos a disposición dos apóstolos.

04/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítulo 4

05/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 5 \v 1 Agora un certo home chamado Ananías, con Safira sua muller, vendeu unha parte da sua propiedade, \v 2 e él quedou con parte dos cartos da venda( sua muller tamén o sabia), e tuxo a outra parte e o puxo a os pes dos apóstolos.

05/03.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 3 Pero Pedro dixo: Ananías ¿por qué Satanas encheu o teu corazón pra mentirlle ao Espírito Santo e quedaches con  parte do prezo do terreo? \v 4 Mentras  non o vendeste,¿ non era teu? E depois de vendelo, ¿non estaba baixo o teu control? ¿Cóma e que pensasches esta cousa no teu corazón? Tí non  mentiches  aos homes, mentiches a Deus. \v 5 Escoitando  estas verbas, Ananías caeu  e respirou o derradeiro sospiro e un grande medo  apoderouse de todolos  que escoitaron. \v 6 Os mozos viñeron á fronte  arrouparonno levánrono fora e soterárono.

05/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Coma tres houras depois ,  sua muller entrou, non sabendo o que ocorrera, \v 8 Pedro lle dixo: " Dime se vendeste  o terreo por esta cantidade, Ela dixo." Si, foi por esa cantidade".

05/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 Entón  Pedro lle dixo a ela: ¿Coma é que  aceptaches  por a proba  ao Espírito do Señor?. Olla  os pes de estes que soterraron ao  teu home  estan a porta, e eles sacarante a tí tamén. \v 10 Ela  de súpito caeu  aos  seus  pes, e respirou seu derradeiro alento, os mozos entraron ea toparon morta ; eles  leváronna fóra e soterraronna  ao caron do seu marido. \v 11 Un grande medo invadiu  a igresxa enteira e sobre todo aos que escoitaron estas  cousas.

05/12.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 12 Moitas siñais  e  prodixios estaban a ocorrer entre a xente  a través  das mans dos apóstolos, Eles estabán todos xuntos  no Pórtico de Salomón,  \v 13 Maís  ninguén   tivo  a coraxe  de xuntarse a eles, pero eran timidos polo pobo

05/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 Ainda maís xente foron engadidos ao Señor, , multitudes  de homes é melleres, . \v 15 atal punto que cargaban cons enfermos  dás  rúa e os  deitaban en camas e padiolas para que ao pasar Pedroa, sua  sombra  poidera  cair  en riba deles, \v 16 Tamén se  xuntou unha grande cantidade de xente dos pobos arrededor do  Xerusalén  traindo  a enfermos  e aflixidos de espírito    inmundos,  e todos eles  foron curados.

05/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 18 \v 17 Pero o sumo sacerdote ergüiuise e  todos os que estaban  con íl ( que son os Saduceos),  e se encheron de celo,  v.18.e botaron man dos apóstoños, e  os puxeron a cárcere pública.

05/19.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 19 Pero na   noite un anxo do Señor abriu as portas da cadea  e dirixiunnos  para fóra  e díxolles. \v 20 Ide,  ao templo e  falarlle a xente todas as  verbas  desta Vida. \v 21 Cando eles  escoitaron isto, eles entraron  no  Templo  preto do amancer  e insinaron. Pero o sumo sacerdote e os que  estaban con él viñeron, e  chamaron a todos los ancians  do pobo de Israél, e mandaronlle traer aos  apóstolos  da cadea.

05/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 Pero os oficiais  que foron no nos atoparon  na cadea , e eles volveron e informaron: \v 23 " Nos atopamos a carcere pechada de moso seguro e a os gardas parados na porta, maís  cando nos abrimos, non atopamos a ninguén dendrto."

05/24.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 24 Cando o capitán do témpo  e os principais  sacerdotes  escoitaron istas verbas, eles  quedaron mui perplexos  en canto deles  e que podería sair diso. \v 25 Entón  veu alguén e deixolles: os homes que  vostedes  meteron na cadea están no Templo ensinando á xente.

05/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Asín que o capitán foi con os oficiais, e os truxeron de volta pero sen violencia pous eles  tremian ca xente los  apedreara. \v 27 Cando eles os truxero, os puxeron frente ao concilio  concilio. O sumo sacerdote os interrogou, \v 28 dicindo." Nos encargamosxes  estritomente  encoemdamoslles  que non ensinaran  nese Nome, e  aínda  enchénches  a  Xerusalén coas súas ensinanzas e queredes traer o sangue dese  Home sobre nos.

05/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Pero Pedro e os apóstolos responderon:" Nos obedecemos a Deus  no lugar  de aos homes. \v 30 O Deus de nosos pais levantou a Xesús, a quen vostedes mataron, colgadoo dun árbire. \v 31 Deus o esaltou a Sua man dereita para ser Princpe e Salvador, para darlle arrepentemento a Israel, e  o perdón dos pecados. \v 32 Nos somos testemuñas destas cousas, e tamen o Espírito Santo, aquen Deus, lle deu a aqueles que lle obedecen.

05/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 Cando os membros do  concilio escoitaron isto, eles estaban furiosos  e quirían matar aos apóstolos. \v 34 Pero un fariseo chamado  Gamaliel, mestre da lei honrado por todo o pobo, levantouse e mandou  cos apóstolos fosen levados  fora  por uns intres.

05/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 Entón él lles dixo: "Homes de Israel, poñan moita atención ao que vostedes se propoñen facer co estas persoas. \v 36 Fai algún tempo, Teudas se levantau  pretendendo ser alguen, e un numaro de homes, coma catrocentos,  se lle uniron. Él foi asisinado, e todos os que obedeceron foron espallados e quedaron en nada.  \v 37 Depois deste home, Xudas de Galilea, se levantou nos días do censo e levou algunha  xente detras del. Él tamén pereceu e todos os que lle obedeceran foron espallados.

05/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 Agora dígosvo: alexense destes homes  e déixaos en pa, porque  se este proxecto ou obra  é de homes, será destruído, \v 39 PERO SE É DE dEUS, NON PODERAS DESTRUÍLOS, quizas  incluso descobras  questás  loitando contra Deus " Así foron persuadidos.

05/40.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 40 Entón chamaron  aos apóstolo, golpearonlles  e mandaronlles que non  falasen  no nome de Xesús, e soltáronlos. \v 41 Eles  aíron do concilio ledos de ser  considerados de dignos  de sofrir  deshora polo Nome . \v 42 Apartires dese día, no Templo  e de   fogar en fogar, insinaron e predicaron  de seguido sobre Xesús  como o Cristo.

05/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítolo 5

06/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 6 \v 1 Agora naqueles días, cando o númaro dos  descípolos se moltiplicaban, surdiu unha queixa dos Greco-Xudeos contra os Hebreos, qorque as súas viúvasestaban sendo descoidadas no reparto  diario dos  alimentos.

06/02.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 2 Os doce chamaron á moltitude  dos  descípulos é dixeron: Non é  doado que abandoemos a Palabra de Deus pra servir as mesas, \v 3 Polo que debedes escoller dentre vos sete homes de boa  reputación, cheos do Espírito e da sabedoria a quen podemos nomear  pàra atender este asunto. \v 4 En canto  a nós, siguiremos sempre na  pregaria e no ministerio da palabra

06/05.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 5 As cuas verbas agradaron a toda a moltitude. Asín que escolleron a Estevo, un home cheo de fe e do Espítito Santo, Nicanor, Timón, Nicolas, un prosélito da Anrioqía. \v 6 Os crentes truixeron a estos homes diante dos apóstolos quens pregaron e puxeron suas mans enriba deles.

06/07.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 7 Asin que a palabra de Deus creceu, e o numaro dos descipulos  se moltipliocó en extremo en Xerusalén; e nun gran númaro dos sacerdotes fixeronse  obedentes  a fe.

06/10.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 10 Pero eles non eran quén de  ergerse contra da sabeduría  ´o Espírito con o  que Estevo falaba. \v 11 Entón eles persuadiron en secredo  alguns homes para decires: " Nos escoitamos a Estevo didir verbas Blasfemas contra  Moisés e contra Deus.

06/12.txt

@@ -0,0 +1,2 @@
+\v 12 Eles axitaron  ao pobo. e os ancians  e escribas  en enfrontáronse  a Estevo, agarárono e levárono ao  concilio. \v 13 Eles . trouxeron testemuñas falsas,,
+ que dixeron."  Este home non para de falar  verbas contra este lugar  sagrado  e da Lei. \v 14 Porque escoitamos dicir queste  Xesús de Nazaret  derrubaría este  lugar e trocaría as costumes que Moisés nos deixou" \v 15 Todos os que se sentaron no concilio fixaron  seus ollos nel e viron  a sua cara coma a cara dun anxo

06/title.txt

@@ -0,0 +1 @@
+Capítolo 6

07/01.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\c 7 \v 1 O sumo sacerdote dixo: e isto así? \v 2 E el dixo: escoitádeme, irmáns e pais. O Deus de gloria apareceulle ao noso pai Abraham cando estaba en Mesopotamia, antes de que vivira en Harán, \v 3 e díxolle: "sal da túa terra e da túa parentela, e vai cara a terra que eu che vou amosar."

07/04.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 4 Entón el saiu da terra dos caldeos e afincouse en Harán. De alí, logo de morrer seu pai, Deus trasladouno a esta terra onde vosoutros vivides agora. \v 5 Non lle deu herdanza nela, nen aínda para poñer un pé nela, e aínda cando él non tiña fillo, prometeulla en posesión a el e á súa descendencia despois del.

07/06.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 6 E Deus dixo así: "que os seus descendentes serían extranxeiros nunha terra estraña, e que serían escravizados e maltratados por catrocentos anos." \v 7 "Pero Eu mesmo xulgarei  calquer nación da que sexan esclavos"-dixo Deus- " E despois diso han saír e serviranme neste lugar". \v 8 E Deus deulle o pacto da circuncisión; e así Abraham veu selo pai de Isaac, e circuncidouno ao oitavo día, e Isaac ve sendo o pai de Xacob, e Xacob dos doce patriarcas.

07/09.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 9 E os patriarcas tiveron envexa de Xosé e vendérono para Exipto. Pero Deus estaba con el, \v 10 e rescatouno de todas as súas angurias, e deulle graza e sabedoría diante de faraón, rei de Exipto, que o puxo por gobernador sobre Exipto e sobre toda a súa casa.

07/11.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 11 E veu moita fame sobre todo Exipto e Canaán, e con ela grande padecemento; e nosos pais non achaban alimentos. \v 12 Pero cando Xacob soubo que en Exipto había grans, mandou aos nosos pais aló a primeira vez. \v 13 Na segunda visita, Xosé deuse a coñecer aos seus irmáns, e coñeceu faraón á familia da que viña Xosé.

07/14.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 14 E Xosé, enviou mesaxeiros, e mandou chamar ao seu pai Xacob e a todos os seus parentes, en total setenta e cinco persoas. \v 15 E Xacob baixou a Exipto, e morreu alí el e os nosos pais tamén. \v 16 E de alí foron trasladados a Siquem, e foron postos na sepultura que mercara Abraham aos fillos de Hamor en Siquem por unha suma de cartos.

07/17.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 17 Mais cando se achegaba o tempo da promesa que Deus lle confirmara a Abraham, o pobo medraba e multiplicábase en Exipto, \v 18 ata que xurdiu outro rei diferente en Exipto que non coñecía a Xosé. \v 19 Este rei, tratando con astucia ao noso pobo, maltratou aos nosos pais, para que abandoaran aos seus meniños á intemperie e non sobreviviran.

07/20.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 20 Naquel tempo foi que naceu Moisés. Era fermoso aos ollos de Deus, e foi criado por tres meses na casa do seu pai. \v 21 Despois de ser abandoado á intemperie, a filla do faraón levouno canda ela e criouno coma se fose fillo dela.

07/22.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 22 E Moisés foi ensinado en toda a sabedoría dos exipcios, e era un home poderoso en feitos e palabras. \v 23 Pero cando ía cumprir os corenta anos, sentiu no seu corazón o desexo de visitar aos seus irmáns, os fillos de Israel. \v 24 E vendo que un deles era tratado inxustamente, defendeuno e vengouno matando ao exipcio. \v 25 El cría que os seus irmáns entendían que Deus lles estaba dando a liberdade por medio del, pero eles non o entenderon.

07/26.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 26 Ao día seguinte presentóuselles, cando dous deles discutían, e tentou poñer paz entre eles, dicindo: Non sodes vós irmáns, por que vos ferides? \v 27 Pero o que estaba ferindo ao seu próximo empurrouno, dicindo: quen foi o que te puxo a ti por gobernante e xuiz sobre nós? \v 28 Ou hasme matar como mataches onte ao exipcio?

07/29.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 29 Cando Moisés escoitou estas palabras, fuxiu e convertiuse en extranxeiro na terra de Madián, onde foi pai de dous fillos. \v 30 E pasados corenta anos, apareceulle un anxo no deserto do monte Sinaí, na lapa dun espiño que ardía.

07/31.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 31 E Moisés marabillábase vendoo, e achegándose para ver mellor, chegoulle a voz do Señor: \v 32 "Eu son o Deus dos teus pais, o Deus de Abraham, de Isaac e de Xacob." Moisés,  tremendo, non era quen de mirar.

07/33.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 33 E o Señor díxolle: "quita o calzado dos teus pés, porque o lugar onde estás a pisar é terra santa. \v 34 En verdade vin a opresión do meu pobo en Exipto, e escoitei os seus lamentos, e baixei para liberalos; ven agora e enviareite a Exipto."

07/35.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 35 Este Moisés, a quen eles rexeitaron, dicindo: quen te puxo por gobernante e xuiz? é o mesmo que Deus enviou para ser gobernante e liberador coa axuda do anxo que se lle apareceu no espiño. \v 36 Este home sacounos, facendo prodixios e sinais na terra de Exipto, no Mar Roxo, e no deserto por corenta anos. \v 37 Este é o mesmo Moisés que dixo aos fillos de Israel: Deus levantaravos un profeta coma min de entre os vosos irmáns.

07/38.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 38 Este é o que estaba na igrexa no deserto xunto co anxo que lle falaba no monte Sinaí, e con nosos pais, e o que recibiu palabras de vida para dicírvolas a vós; \v 39 ao que os nosos pais non quixeron obedecer, senón que o rexeitaron, e nos seus corazóns se volveron a Exipto, \v 40 dicindo a Aarón: fainos deuses que vaian diante de nós, porque a este Moisés que nos sacou da terra de Exipto, non sabemos o que lle pasaría.

07/41.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 41 Naqueles días fixeron un becerro e ofreceron sacrificio ao ídolo, e chufábanse nas obras das súas mans. \v 42 Pero Deus afastouse deles e entregounos para que serviran ao exército do ceo, como está escrito no libro dos profetas: é que foi a min a quen ofrecestes vítimas e sacrificios no deserto por corenta anos, casa de Israel?

07/43.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 43 Tamén levastes o tabernáculo de Moloc, e a estrela do deus Renfán, as imaxes que fixestes para adoralas. Eu tamén vos exiliarei máis aló de Babilonia.

07/44.txt

@@ -0,0 +1 @@
+\v 44 Os nosos pais tiveron o tabernáculo do testemuño no deserto, así como mandara o que falaba con Moisés para que fixera conforme ao modelo que vira. \v 45 Á súa vez, recibíndoo, os nosos pais introducírono con Xosué ao tomar posesión das nacións que Deus arredou de diante dos nosos pais, ata os días de David; \v 46 quen atopou graza diante de Deus, e pediu o favor de proveer tabernáculo para a casa de Xacob.