Wed Mar 16 2022 17:58:18 GMT+0100 (hora estándar de Europa central)

25/06.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 6 \v 7 \v 8 Logo de quedar con eles por uns oito ou dez días, non máis, baisxou a Cesarea, e ao día seguinte sentou no tribunal e mandou que trouxeran a Pablo. Cando éste chegou, rodeárono os xudeus que baixaran de Xerusalén, presentando na súa contra moitas e graves acusacións que non podían probar, mentres Pablo dicía en defensa propia: non cometín delito algún, nen contra da lei dos xudeus, nen contra do templo, nen contra o César.
+\v 6 Logo de quedar con eles por uns oito ou dez días, non máis, baisxou a Cesarea, e ao día seguinte sentou no tribunal e mandou que trouxeran a Pablo. \v 7 Cando éste chegou, rodeárono os xudeus que baixaran de Xerusalén, presentando na súa contra moitas e graves acusacións que non podían probar, \v 8 mentres Pablo dicía en defensa propia: non cometín delito algún, nen contra da lei dos xudeus, nen contra do templo, nen contra o César.

25/09.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 9 \v 10 Pero Festo, querendo facer un favor aos xudeus, respondeu a Pablo e dixo: estás disposto a ir a Xerusalén e a seres xulgado diante miña por estas acusacións? Entón Pablo respondeu: ante o tribunal do César estou, que é onde debo ser xulgado. Ningunha ofensa lle fixen aos xudeus, como moi ben sabes ti.
+\v 9 Pero Festo, querendo facer un favor aos xudeus, respondeu a Pablo e dixo: estás disposto a ir a Xerusalén e a seres xulgado diante miña por estas acusacións? \v 10 Entón Pablo respondeu: ante o tribunal do César estou, que é onde debo ser xulgado. Ningunha ofensa lle fixen aos xudeus, como moi ben sabes ti.

25/11.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 11 \v 12 Polo tanto, se son culpable, e fixen algo digno de morte, non rexeito morrer; pero se ningunha de esas cousas das que estos me acusan, é verdade, ninguén me pode entregar a eles. Apelo ao César. Entón Festo, logo de consultar con consello, respondeu: ao César apelaches, ao César has ir.
+\v 11 Polo tanto, se son culpable, e fixen algo digno de morte, non rexeito morrer; pero se ningunha de esas cousas das que estos me acusan, é verdade, ninguén me pode entregar a eles. Apelo ao César. \v 12 Entón Festo, logo de consultar con consello, respondeu: ao César apelaches, ao César has ir.

25/13.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 13 \v 14 \v 15 \v 16 Pasados varios días, o rei Agripa e Berenice chegaron a Cesarea e foron saudar a Festo. Como estiveron alí moitos días, Festo presentou o caso de Pablo ante o rei, dicindo: hai un home que Félix deixou preso, sobre o que, estando en Xerusalén, os principais sacerdotes e os anciáns dos xudeus presentaron acusacións na súa contra, pedindo unha sentencia condenatoria en contra del. Eu respondinlles que non é costume entres os romanos, entregar a un home sen que antes o acusado confronte aos seus acusadores, e teña a oportunidade de defenderse dos cargos.
+\v 13 Pasados varios días, o rei Agripa e Berenice chegaron a Cesarea e foron saudar a Festo. \v 14 Como estiveron alí moitos días, Festo presentou o caso de Pablo ante o rei, dicindo: hai un home que Félix deixou preso, \v 15 sobre o que, estando en Xerusalén, os principais sacerdotes e os anciáns dos xudeus presentaron acusacións na súa contra, pedindo unha sentencia condenatoria en contra del. \v 16 Eu respondinlles que non é costume entres os romanos, entregar a un home sen que antes o acusado confronte aos seus acusadores, e teña a oportunidade de defenderse dos cargos.

25/17.txt

@@ -1 +1 @@
-\v 17 \v 18 \v 19 \v 20 Así que, cando se reuniron aquí, non demorei, senón que ao día seguinte, sentei no tribunal e mandei que trouxeran ao home. E levantándose os acusadores, non presentaban cargo algún das cousas perversas que eu sospeitaba, senón que tiñan en na súa contra algúns puntos de desacordo respeto da súa relixión, a sobre un tal Xesús, xa morto, de quen Pablo afirmaba que estaba vivo. E estando eu perplexo con toda esta polémica, pregunteille se quería ir a Xerusalén e ser xulgado aló por estas cousas.
+\v 17 \v 20 Así que, cando se reuniron aquí, non demorei, senón que ao día seguinte, sentei no tribunal e mandei que trouxeran ao home. \v 18 E levantándose os acusadores, non presentaban cargo algún das cousas perversas que eu sospeitaba, \v 19 senón que tiñan en na súa contra algúns puntos de desacordo respeto da súa relixión, a sobre un tal Xesús, xa morto, de quen Pablo afirmaba que estaba vivo. E estando eu perplexo con toda esta polémica, pregunteille se quería ir a Xerusalén e ser xulgado aló por estas cousas.

manifest.json

@@ -177,6 +177,11 @@
 		"22-27",
 		"22-30",
 		"25-title",
-		"25-01"
+		"25-01",
+		"25-04",
+		"25-06",
+		"25-09",
+		"25-11",
+		"25-13"
 	]
 }