\v 21 Cando pasaran moitos días sen comer, Paulo púxose en pé en medio deles e dixo: amigos, se me fixerades caso e non zarpásemos de Creta, aforraba%ba%mos este prexuízo e perda. \v 22 Pero agora aconséllovos que teñades bo ánimo, porque non haberá perda de vida entre vós, senón só a do barco.